Ο Σύλλογος Φιλιππιαδιωτών Αττικής,ο Σύλλογος Περί βιβλίου Φιλιππιάδας,το βιβλιοπωλείο Βιβλιαγορά και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος του Γιάννη Καλπούζου «ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ Εις ταν Πόλιν», την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011, στις 19:30 μ.μ., στο Δημαρχείο Φιλιππιάδας (αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου).
Ο συγγραφέας θα μιλήσει για το νέο του βιβλίο και θα συνομιλήσει με το κοινό
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Μυθοπλασία και πραγματικότητα συνυφαίνονται στο υφαντό της Πόλης από το 1808 ως το 1831. Καθημερινή ζωή, έρωτες, δυνατές φιλίες, πλούτη, φτώχεια, οραματιστές, συμμορίες των δρόμων, χασικλήδες, δερβίσηδες, γενίτσαροι· αρνησίθρησκοι, κρυπτοχριστιανοί, δεισιδαιμονίες, ερωτικά ξόρκια, χαμένα όνειρα, οι γυναίκες στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού· πυρκαγιές, παζάρια, βεγγέρες, καπηλειά των 1000 τ.μ., η τρομερή φυλακή του Μπάνιον, το μπουντρούμι και η αστυνομία του Πατριαρχείου· κοινά σχολεία, η Μεγάλη του Γένους Σχολή, ερωμένες Πατριαρχών, λεσβίες, αρώματα, λάσπες, βασανιστήρια, πανούκλα· προεπαναστατική περίοδος, Φαναριώτες, συνωμοσίες, μυστικές εταιρείες, προδότες, μισαλλοδοξία, οι σφαγές στην Πόλη το 1821· Ρωμιοί, Οθωμανοί, Αρμένιοι, Φράγκοι, Εβραίοι. Κι ακόμα Πόντος, Χίος, Δραγατσάνι, Μανιάκι, Αλεξάνδρεια.
Πόθος, φόβος, όχλος, άγιοι και δαίμονες.
Πόθος, φόβος, όχλος, άγιοι και δαίμονες.
Ένα επικό μυθιστόρημα που καθηλώνει τον αναγνώστη με την περιπετειώδη ζωή των ηρώων του, την ατμόσφαιρά του, τη χειμαρρώδη γλώσσα του, το συναίσθημα, τον στοχασμό, τις αστείες καταστάσεις και την ολοζώντανη αναπαράσταση της εποχής εκείνης.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Γιάννης Καλπούζος γεννήθηκε στο χωριό Μελάτες της Άρτας το 1960. Από το 1982 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει γράψει ποιητικές συλλογές, μυθιστορήματα και μία συλλογή διηγημάτων. Με την ποιητική συλλογή Έρωτας νυν και αεί ήταν υποψήφιος στη μικρή λίστα για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2008. Από το 1995 έχει υπογράψει τους στίχους 67 τραγουδιών πολλά από τα οποία έγιναν επιτυχίες, καθώς και τους στίχους 18 τραγουδιών στο θεατρικό έργο Τρυφεράκανθος. Το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών του ΕΚΕΒΙ για το μυθιστόρημά του Ιμαρέτ: Στη σκιά του ρολογιού, το οποίο μεταφράζεται στα τουρκικά και τα ιταλικά.
1 σχόλιο:
ΤΙ ΣΤΑΓΟΝΙΔΙΑ; ΕΔΩ ΒΡΕΧΕΙ.
του Νίκου Δήμου, Lifo,
Το ότι στην πολιτική και κοινωνική ζωή μας επικρατούν τώρα τα άκρα είναι ηλίου φαεινότερο.
Δεν αναφέρομαι στις ακραίες αντιδράσεις του λαού - φυσικό επακόλουθο της Κρίσης.
Μιλάω για τις πολιτικές παρατάξεις που μοιάζουν όλες να μετακινούνται προς τα όρια. Σε όλα τα κόμματα τα ακραία στοιχεία κάνουν πάρτι.
Ηγετικά στελέχη του υπερ-πατριωτικού «Δικτύου 21» είναι σύμβουλοι και φίλοι του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας.
Και -ποιος θα το φανταζόταν πριν από λίγους μήνες- πρωτοπαλίκαρα του ακροδεξιού ΛΑΟΣ έγιναν υπουργοί! Ρατσιστές, μισαλλόδοξοι, θαυμαστές του Λεπέν. Βοά η Ευρώπη - εδώ καμιά αντίδραση.
Από την άλλη πλευρά του φάσματος, η μονολιθική αφασία του ΚΚΕ και η αναρχοαυτόνομη αδιαλλαξία του ΣΥΝ τεντώνουν όλο και περισσότερο το σκοινί.
Νοσταλγήσαμε τον Φλωράκη και τον Κύρκο.
Και η σημαντικότερη απουσία: τι απέγινε εκείνο το παλιό Κέντρο;
Το Κέντρο της ισορροπίας και της διαλλακτικότητας;
Το Κέντρο της λογικής και της ηπιότητας;
Το έχουν μοιραστεί όλοι (δήθεν «κεντροδεξιοί» οι μεν, δήθεν «κεντροαριστεροί» οι δε), με αποτέλεσμα να μην υφίσταται αυτόνομο. Ίσως επιβιώνει σε μερικούς εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που αμύνονται (αδύναμα κι απελπισμένα) κατά του βαθύτερου σκληρού πυρήνα των κομμάτων.
Μα, τώρα, θα πείτε, σε αυτές τις ακραίες καταστάσεις θυμήθηκες το Κέντρο; Κι όμως, έχω την εντύπωση πως σήμερα θα μας χρειαζόταν περισσότερο από ποτέ.
Η Κρίση δεν αντιμετωπίζεται με γιούργια και γιουρούσια. Χρειάζεται ψύχραιμη, μεθοδευμένη και συστηματική διαδικασία για ν’ αναλυθούν τα πραγματικά προβλήματα και να οργανωθούν οι λύσεις.
Και μόνο μια Κεντρώα παράταξη, χωρίς εθνικισμούς, φανατισμούς και δογματισμούς, θα είχε την ευελιξία και την ορθοκρισία ν’ ανταποκριθεί σωστά.
Ονειρεύομαι. Εδώ κυριαρχούν το «όχι σε όλα!» και το «ζήτω η Ελλάς!».
Εδώ αναβιώνει το πολυτονικό και σε λίγο θ’ αρχίσουν να μετράνε τις φούστες.
Για σκεφθείτε μια (πολύ πιθανή) συγκυβέρνηση Νέα Δημοκρατίας και ΛΑΟΣ;
Εθνοκάθαρση στα σχολικά βιβλία, εκκλησιασμός και πρωινή προσευχή, πογκρόμ στους αλλόφυλους και αλλόθρησκους.
Πτωχευμένη ή όχι, η Ελλάδα θα ήταν εθνικώς υπερήφανη.
Εκσυγχρονιστές όλων των κομμάτων, ενωθείτε!
Ανασυστήστε μια κεντρώα παράταξη. Η αριστοτελική «μεσότης» πρέπει να επιστρέψει στη χώρα όπου γεννήθηκε.
ΥΓ. Ακούει κανείς;
Δημοσίευση σχολίου