ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑ:απευθείας σύνδεση με φωλιά πελαργών.

Η πρώτη Συνεδρίαση της Επιτροπής για τα 100 χρόνια απελευθέρωσης της Φιλιππιάδας.

Από την συνεδρίαση της επιτροπής Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012 στην αίθουσα του Δημοτικού συμβούλιο στην Φιλιππιάδα
Συνεδρίασε σήμερα Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012 για πρώτη φορά η επιτροπή εορτασμού των 100 χρόνων απελευθέρωσης της Φιλιππιάδας.Παραυρέθηκαν ο Δήμαρχος Ζηρού Δημήτρης Γιολδάσης η πρόεδρος του δημοτικού συμβούλιου Δώρα Ιατρου-Παπαιωάννου,από την ελάσσονα αντιπολίτευση ο Κώστας Βογιατζής,ο εφημέριος Χαραλαμπίδης  Ελευθέριος  Διευθυντές Σχολείων και εκπρόσωποι ορισμένων φορέων.Δεν συμμετείχαν εκπρόσωπος από την μείζονα αντιπολίτευση αλλά και κάποιοι πολίτες  και φορείς του Δήμου οι οποίοι είχαν ορισθεί σαν μέλη της επιτροπής μετά από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.(από τους 31 οι μισοί παραυρέθηκαν).Στη συζήτηση που έγινε αφού στην αρχή τοποθετήθηκε για την σημασία των εκδηλώσεων απελευθέρωσης των 100 χρόνων ο Δήμαρχος κ.Γιολδάσης ,στην συνέχεια διατυπώθηκαν διάφορες προτάσεις από τους παρευρισκόμενους.Η επιτροπή θα ξανασυνεδριάσει στις 4 Απριλίου 2012.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είπα και εγώ. Θα πάει ο Γιώργος και ο Μιχάλης; Και να κάνουν και προτάσεις;

Ψάχνονται να δούν τι "φασαρία" θα κάνουν "για να μην περάσει το ΓΠΣ" που καιρός για γιορτές και πανηγύρια.

Εξάλλου τι τα θέλετε. Πάλι υπό κατοχή είμαστε. Και αυτό το μνημόνιο και η τρόϊκα όλο με τα πολεοδομικά της Φιλιππιάδας ασχολούνται και δεν μας αφήνουν σε ησυχία.

ΥΓ

Το ξανασκέφτηκα. Μπορεί να είχαν σημαντικές δουλειές και τους πειράζω αναίτια.

Δεν πειράζει. Θα τους ζητήσω συγνώμη. Δυό φορές.

Ανώνυμος είπε...

Ένα αξιόλογο κείμενο από ένα αξιόλογο άνθρωπο...

– Η Φυσική στο Δίκτυο » To exit, του Γιώργου Γραμματικάκη

Η μόνη μου επιθυμία είναι να εξέλθω. To exit. Να εξέλθω από αυτό που είναι σήμερα η πατρίδα, από όσα ζούμε καθημερινά και τα όσα προοιωνίζεται το μέλλον.

Να εξέλθω. To exit. Οι πολιτικοί και τα καμώματά τους μου προκαλούν αποστροφή και μόνον τις «Ειδήσεις των 8» -τι είναι άραγε είδηση;- αφορούν η εκλογολογία και οι πληκτικές δηλώσεις τους. Δεν αντέχω άλλο την διαρκή συζήτηση για τα «μέτρα» που έπονται ή την δόση που εκκρεμεί, ούτε για το πόσο κρίσιμος είναι για πολλοστή φορά ο μήνας που διανύομε. Κουράστηκα να είμαι κι εγώ μέρος της μελαγχολίας, που όλο και περισσότερο τυλίγει τα πρόσωπα και τους δρόμους. Δεν αντέχεται η βεβαιότητα: Ότι αν προχωρήσουμε έτσι, μας μέλλονται χειρότερα δεινά, η τραγωδία ενεδρεύει.

Να εξέλθω λοιπόν. Αυτό επιθυμώ. Έχω μάλιστα την υποψία ότι αυτό επιθυμούν και πολλοί άλλοι. Αυτό επιθυμούμε για τον καινούργιο χρόνο, που μετρά ήδη τα πρώτα του βήματα. Να εξέλθομε. Διότι, αντί η κρίση να φέρει στην χώρα την σοβαρότητα και την ευθύνη, έχει εκτραπεί σε μια περιδίνηση περί το μηδέν, σε μια αφόρητη φλυαρία με λίγο περιεχόμενο. Τον τόνο δίδουν πάλι οι πολιτικοί και οι πολιτικάντηδες, οι διανοούμενοι της εγωπάθειας, οι αναλυτές της δυστυχίας μας. Όπως ένα ποτάμι, που παρασύρει στην ορμητική ροή του σκουπίδια και λάσπες και στο τέλος κυριαρχείται από αυτά.

Η μόνη λοιπόν λύση είναι: Το exit. Δεν αντέχεται άλλο μια καθημερινότητα, που ενώ η «κρίση» εκδηλώνεται σε κάθε της γωνία, επιμένει επίσης να μιλά ασταμάτητα για την κρίση. Αρνούμαι στο εξής να ακούσω όσους επαγγέλλονται διαρκώς την «σωτηρία» μας, αλλά και ορισμένους άλλους, που οραματίζονται την ταπείνωση και την επιστροφή μας στην «δραχμή». Με εξοργίζουν εκείνοι που δήθεν υπερασπίζονται τα ιερά και τα όσια του τόπου – ή την εθνική κυριαρχία μας – ενώ είμαστε οι Έλληνες που τον παραδώσαμε στο μπετόν και την ασχήμια. Δεν με συγκινεί πια ο θρήνος των συνδικαλιστών και των λογής «εκπροσώπων»: την εξουσία τους υπερασπίζονται μόνον, για την δική τους βολή ενδιαφέρονται συνήθως.

To exit, φίλοι. Αυτό είναι το μόνο αίτημα -και όχι βέβαια οι εκλογές!- που έχει περιεχόμενο και σημασία. To exit: Από μια Ελλάδα, που σέρνεται πάλι από τις αμαρτίες και την πολιτική της ευτέλεια, στην άλλη Ελλάδα, την παράλληλη Ελλάδα, που δεν έπαυσε να υπάρχει. Εκεί βρίσκεται πάντοτε ο δάσκαλος, που διδάσκει σωστά τα παιδιά ή ο γιατρός, που δεν βλέπει τον πάσχοντα ως χαρτονόμισμα. Στην παράλληλη Ελλάδα ανήκουν οι άνθρωποι της Τέχνης που, συχνά ανέστιοι και πένητες, επιμένουν να δημιουργούν στο θέατρο, στη μουσική, στον κινηματογράφο. Εκεί πάλι ανήκουν όσοι κινητοποιούνται, χωρίς την αυτοπροβολή που επιδιώκουν άλλοι, για το καλό του διπλανού τους, για να διασωθεί μια ομορφιά που χάνεται, για να γίνει η σιωπηρή οργή μας φροντίδα και πράξη.

Είναι ο μόνος τρόπος: Tο exit. Από την Ελλάδα του κενού λόγου και του παροξυσμού, στην άλλη Ελλάδα, που υπάρχει δίπλα μας και μέσα μας. Ενώ όμως τα φωτεινά σήματα δείχνουν τον δρόμο, ας μην νομίσει κανείς ότι είναι εύκολος και ασφαλής. Κυρίως επειδή σε κάθε του στροφή, σε κάθε του πέρασμα, πρέπει να κοιτάζομε κατάματα τους νέους ανθρώπους και να ψιθυρίζομε ένα συγγνώμη.


Ο Γιώργος Γραμματικάκης ήταν καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου της Κρήτης. Εργάσθηκε στο «Δημόκριτο» και αργότερα στο CERN. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα περιστρέφονται γύρω από την δομή της ύλης και την κοσμολογία, ενώ ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Harvard ασχολήθηκε επίσης με την Ιστορία της επιστήμης.

filoiko είπε...

Ομορφα

Αποφυλακίζεται με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών ο ηγούμενος Εφραίμ, με την καταβολή χρηματικής εγγύησης 300 χιλιάδων ευρώ και την απαγόρευση της εξόδου από τη Μονή και τη χώρα. Είναι σωστή η απόφαση για αποφυλάκιση του Εφραίμ. Σε λίγες ημέρες θα αναστηθεί ο Χριστός και δεν θα ήταν ωραίο να μην τον βρει έξω.

ο pitsirikos

filoiko είπε...

Σημαντική επιτυχία του μαθητή της Γ' Τάξης του σχολείου μας Σταμάτη Μιχαήλ στον 17ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Αστρονομίας.

Ο μαθητής μας συμμετέχοντας στην τρίτη φάση του διαγωνισμού (ΙΠΠΑΡΧΟΣ) κατέλαβε την 4η θέση αποσπώντας έπαινο και θα συμμετέχει στην τέταρτη φάση του διαγωνισμού (ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ) από την οποία θα στελεχωθεί η Εθνική ομάδα της χώρας μας για την Ολυμπιάδα Αστρονομίας.

Από το site του Λυκείου Φιλιππιάδας:
http://1lyk-filipp.pre.sch.gr/

Ανώνυμος είπε...

βραζουν τα τοπικα στελεχη της νεας δημοκρατιας με την πιθανη υποψηφιοτητα πρωην συνασπηστριας κ οψιμης νεο δημοκρατισας.

Ανώνυμος είπε...

Άμα ο δημοσιογράφος θέλει να σε θάψει δεν το αποφεύγεις με τίποτε.

Μιλά ο γραμματέας την Νομαρχιακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ Ιωαννίνων για την ανάγκη ανανέωσης των ψηφοδελτίων του κόμματος ενόψει των εκλογών, διαπιστώνοντας ότι δεν βλέπει διάθεση από νέους ανθρώπους όπως θα "έπρεπε".

Ο δημοσιογράφος επιλέγει να δείξει στιγμιότυπα από εκδήλωση του κόμματος. Παλιότερη; Πρόσφατη; Δεν ξέρω.

Ποιός κάθεται μπροστά - μπροστά;

Ο αντιμνημονιακός Μηχάλης, ο δικός μας, όχι ο και μεταναστοφάγος. Ίχνος από νεολαία.

Οπότε έμεινα με την απορία.

Ποιόν ακριβώς ήθελε να θάψει ο δημοσιογράφος;

Το ΠΑΣΟΚ, τον γραμματέα ή τον Μιχάλη;

Ανώνυμος είπε...

ΥΓ

Μην ψάχνεστε για απάντηση. Με ένα σμπάρο, τρία τριγώνια.

Ανώνυμος είπε...

Ασε μας, ρε Μιλτιάδη. Η κερασιά μου και η κερασιά μου. Παίζεις με τον πόνο μας.

filoiko είπε...

Eλα ξερω ζηλεύεις γι αυτό κάνεις έτσι.

Η δεν έχεις κερασιά
η πολύ πιθανόν να έχεις,να βγάζει άνθη και μετά τίποτα...

Ενταξυ μην στεναχωριέσαι

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια στον κο Σταμάτη Μιχαήλ.

Πάντα νικητής και καλή πρόοδο.

Νασαι καλά και συ Μιλτιάδη που μας ενημερώνεις.