ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑ:απευθείας σύνδεση με φωλιά πελαργών.

10.Το κοτσέκι

Μιλτιάδης Δ.Κωστάκος
Λόγος Γ. Εμείς είχαμε το κοτσέκι.

Ένα πράγμα κατάλαβα ως τώρα. Για το θέμα μας, για το κοτσέκι. Πως σαν γεράσει ο άνθρωπος βλέπει τη ζωή αλλιώτικα. Τη ζωή γενικά, αλλά και τη δική του ζωή ειδικότερα. Από άλλη σκοπιά, με διαφορετική προσέγγιση από ότι ήταν νέος. Όσο είναι παιδί ο άνθρωπος θέλει να μαθαίνει όσο γίνεται περισσότερα πράγματα. Να τα βάλει στο μυαλό του, να χωρέσουν όλα αδιακρίτως, καλά και κακά. Μυστικές φωνές από μέσα του τον σπρώχνουν σ’ αυτό.
  Ύστερα στα χρόνια της ακμής και της ωριμότητας τα επεξεργάζεται ένα- ένα και τα ξεχωρίζει. Εδώ τα ωραία, εκεί τα άσχημα. Τα ωφέλιμα, τα βλαβερά, τα καλά και συμφέροντα κοκ.
  Ώσπου στην τρίτη ηλικία επανέρχεται στην ίδια διαλογή. Στο καλό και στο κακό. Δηλαδή, πάλι στο άσπρο και μαύρο, όπως όταν ήταν παιδί. Αλλά στοχαστικά. Για να μάθει την πραγματική, τη μεγάλη αλήθεια. Ποια ωφέλησαν την ψυχή του και ποια την έβλαψαν.
  Τότε όλα μετουσιώνονται μέσα μας, έμψυχα και άψυχα, ιδέες και συναισθήματα. Όλα γίνονται ξεχωριστές οντότητες, χάνουν την αρχική τους υφή και αποκτούν το αληθινό τους νόημα, την πραγματική τους αξία ή απαξία.
  Στον διαλογισμό τον δικό μου τώρα το κοτσέκι έχει προ πολλού αποβάλει τα συγκεκριμένα του γήινα χαρακτηριστικά και από κάτι το υλικό που ήταν μετουσιώθηκε και έγινε
ιδέα. Έγινε σύμβολο αξεπέραστο μια ζωής ανέμελης και ευτυχισμένης. Μια κιβωτός μέσα στην οποία φυλάσσονται τα ιερότερα και αγνότερα, τα πιο άδολα πράγματα της ύπαρξης μου. Που δεν τα αλλάζω με τίποτε. Τόσο αξαγόραστα τα θεωρώ.
  Εδώ πλέον δεν είναι να διασαφηνίσω το αναπόδειχτο, το αυτονόητο. Αυτά τα πράγματα ο καθένας ή τα νιώθει και τότε αισθάνεται μια πληρότητα μέσα του, ή δεν τα νιώθει, οπότε καταβάθος είναι δυστυχισμένος, γιατί η ζωή του πήγε στράφι. Γιατί η ευτυχία του χτύπησε και αυτουνού την πόρτα και δεν της άνοιξε. Ή για κάποιο λόγο δεν μπόρεσε να την ακούσει.
  Στο κοτσέκι εγώ ξόρκισα όλους τους δαίμονες που με φόβιζαν και με τρόμαζαν . που δεν με άφηναν τις ώρες της σχόλης μου να κάτσω να τα βρω με τον εαυτό μου,να αποδεχτώ μια πραγματικότητα καταπιεστική, να συμβιβαστώ με τη μοίρα μου, να ηρεμήσω.
  Στο κοτσέκι το παιχνίδι ήταν ένα ξέδομα, ένα ξέσπασμα, να παλέψω με τη φτώχεια, με την πείνα, με τις παντοειδείς στερήσεις. Ένα αντροκάλεσμα   με τη μοίρα μου. Να φωνάξω και εγώ ότι υπάρχω και πως όχι, δεν θα γονατίσω να συρθώ, να εκλιπαρήσω για να μου επιτρέπουν να ζήσω. Πως ήμουν άξιος να διεκδικήσω μια θέση στον ήλιο της ζωής μου.
  Είδατε πως φτάνει ο άνθρωπος στις υπερβατικές προσεγγίσεις που σας έλεγα; πως οι αντίπαλοι συμπαίκτες δεν είναι ο αντίπαλος στόχος, ο εχθρός που πρέπει να κατανικήσουμε. Αλλά είναι η κακιά μας μοίρα, οι δαίμονες που σας έλεγα και που έπρεπε να ξορκίσουμε μέσα μας.
  Όταν βάζαμε γκολ ή τρώγαμε γκολ στο κοτσέκι, εκείνες οι φάσεις στην πραγματικότητα ήταν οριακές στιγμές, στις οποίες ο καθένας αξιολογούσε τον εαυτό του και τις δυνάμεις του έναντι των άλλων σε έναν αγώνα προσομοίωσης με τους αγώνες που τον καρτερούσαν λίγο αργότερα στη ζωή του.
  Γι’ αυτό το παιχνίδι στο κοτσέκι από ψυχαγωγία γινόταν παιδαγωγία και διδασκαλία με ανυπέρβλητο δάσκαλο το ίδιο το κοτσέκι. Έναν δάσκαλο που δίδασκε χωρίς να μιλάει και όμως εσύ τον άκουγες ολοκάθαρα που σε συμβούλευε, σε ενθάρρυνε να προσπαθήσεις, να κοπιάσεις, να μην τα παρατήσεις, παρά να εξαντλήσεις κάθε φορά τα όρια σου. Έναν δάσκαλο που σάλπιζε μέσα σου το όραμα της νίκης και σου έδειχνε τον ανηφορικό δρόμο της πρωτιάς , την κορυφή. Που δεν σου έλεγε να κάνεις << ησυχία >> και να σταυρώσεις τα χέρια σου να τον ακούς. Που δεν σου έλεγε ολοένα να διαβάσεις και να γράψεις από εδώ ως εκεί και την άλλη μέρα να έρθεις διαβασμένος και << γραμμένος >> , γιατί αλλιώς… Που οι γονείς σε έστελναν σ’ αυτόν τον δάσκαλο υποχρεωτικά. Που δεν κλεινόσουν, τέλος, σε τέσσερις τοίχους με τον μαυροπίνακα ολομπροστά για να σου φανερώσει τα κρυμμένα στο μαύρο βάθος του μυστήρια.
  Εκεί κάτω στο κοτσέκι το σχολείο ήταν ολοκάθαρα ανοιχτό και φωτεινό. Και το κυριότερο δε σε υποχρέωνε να πας, παρά εσύ το αποζητούσες και δεν έβλεπες την ώρα να τρέξεις κοντά του και να αφεθείς στη μαγεία του. Ξεχνιούνται τέτοια πράγματα;
  Ναι, αλλά το κοτσέκι, σου λέει ο άλλος, καθώς σε απορροφούσε και σου απομυζούσε τις δυνάμεις σου, ψυχικές και σωματικές, σε έκανε να παραμελείς τα μαθήματα σου στο σχολείο, που ήταν η κύρια δουλειά σου. Και έπειτα εκείνες οι βωμολοχίες, οι βρισιές και τα παλέματα στο κοτσέκι με τα άλλα παιδιά, δεν τα λογαριάζεις, ως πόσο κακό σου προξένησαν;
  Λες εσύ τώρα και με το στόμα σου μιλάει ο καθωσπρεπισμός που θέλει όλα να τα βολεύει με άνωθεν διατακτικές ενός αναχρονιστικού συστήματος που πάντα είναι εκτός εποχής και που έβλεπε ( και βλέπει ) τον μαθητή ως << αντικείμενο >> που πρέπει να διαχειρισθεί ως ένα επιπλέον πρόβλημα προς διεκπεραίωση, ενοχλητικό και μπελαλίδικο. Ή στην καλύτερη περίπτωση ως πρόσκληση και ευκαιρία στους υψηλά ιστάμενους  να εφαρμόσουν πάνω στους δύσμοιρους μαθητές τις μεγαλεπήβολες παρά παιδείας φαντασιώσεις τους.
  Όχι πως δεν χρειάζεται το σχολείο. Να μην ξεφεύγουμε.
  Εγώ, φίλε μου, σ’ αυτές τις αιτιάσεις – και όταν λέω  << εγώ >> μιλάω εξονόματος ολόκληρης της γενιάς μου- ένα έχω να σου πω, χωρίς να θέλω να διαφωνήσω σ’ αυτά που καταμαρτυρείς. Ίσα – ίσα που τα προσυπογράφω.
  Όλα καλά και άγια αυτά που λες για το κοτσέκι. Για το άναρχο περιβάλλον, τη θορυβώδη ατμόσφαιρα, τους διαπληκτισμούς με τα σπρωξίματα και το κάθε άλλο παρά κολακευτικό λεξιλόγιο που συνόδευε τις όχι φιλοφρονητικές εκείνες εκδηλώσεις συμπεριφοράς. Μην ξεχνάς όμως πως όλα αυτά ήταν μέρος του παιχνιδιού, μιας διαδικασίας , αν θέλεις, κοινωνικής, ένα αναγκαίο πέρασμα του παιδιού, να ωριμάσει με παιγνιώδη τρόπο, άρα φυσικό και αυθόρμητο, μέχρι να ενηλικιωθεί, οπότε οι παλιές εμπειρίες του από την παιδική ηλικία θα του είναι πολλαπλώς και πρακτικώς λίαν χρήσιμες και απαραίτητες.
  Να πω κάτι ακόμα έπ’ αυτού και να το κλείσω το θέμα. Αν δεν με πιστεύεις, αν δεν μπορείς, λέω εγώ, δικαιολογημένα με μένα, που δεν έτυχε να μαθητέψουν σ’ ένα
 αντίστοιχο κοτσέκι, στο δικό τους να πούμε το κοτσέκι, τις δικές τους εντυπώσεις από τις δικές τους κατά περίπτωση αναμνήσεις.
  Τι τα θέλετε, η παιδική ηλικία ό,τι και να κάνουμε δεν απολησμονιέται . Μένει μέσα μας ορόσημο και φάρος φωτεινός να μας φωτίζει στη ζωή. Και να μας θερμαίνει.
  Η δική μου η γενιά πέρασε τα παιδικά της χρόνια μέσα στη φτώχεια και τις άλλες στερήσεις.
  Ευτυχώς όμως, εμείς είχαμε το κοτσέκι.
Αύγουστος 2015


  

5 σχόλια:

filoiko είπε...

ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK ΓIA TO KEIMENO ΤΟΥ ΜΙΛΤ ΚΩΣΤΑΚΟΥ

Vaso Kostula Το κοτσεκι μεγαλωνει, ψυχαγωγει, διαμορφωνει χαρακτηρες γενεες γενεων ακομη κ σημερα !!!! Οι παππουδες μας, πατεραδες μας, εμεις ,τα παιδια μας κοκ ολοι πηραμε κ δωσαμε στο αξεχαστο κοτσεκι!!!!
Δεν μου αρέσει · Απάντηση · 3 · 5 ώρες

Μιχάλης Λαϊνάς μόνο που τώρα εξαφανίστηκε,αλλά δεν μιλάει κανείς,τι φοβάστε συχωριανοί,ήθελα πολύ να ξέρω.........
Δεν μου αρέσει · Απάντηση · 2 · 4 ώρες

Vaso Kostula Μιχαλη η ιδεα ..κοτσεκι νομιζω μεταφερθηκε στο προαυλιο χωρο της Παναγιας.Οσο για τον χωρο ..κοτσεκι που κλασσικα ηταν στο προαυλιο του σχολειου κ τωρα πολυ κακως εγινε οπως εγινε αυτο το μεγαθηριο στη μεση του χωριου ...αλλο θεμα!!!
Μου αρέσει! · Απάντηση · 2 ώρες

Ανώνυμος είπε...

ΑΣΧΕΤΟ: αλλο και τουτο.κοτέτσια σε ΟΡΟΦΟ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑΣ!!!!!πρωταθλημα τεννις ποτε θα ξαναγίνει;;για μεταλιο να δωσουμε αυγά και κοτες

filoiko είπε...

Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η
Π Ρ Ο Σ : 1. Mέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Ζηρού
2. Καλαντζή Νικόλαο, Δήμαρχο Δήμου Ζηρού
3. Πρόεδρο Δημοτικής Κοινότητας Φιλιππιάδας
4. Προέδρους και Εκπροσώπους Τοπικών Κοινοτήτων
Καλείστε να προσέλθετε στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Καταστήματος Φιλιππιάδας την Δευτέρα 24 Αυγούστου 2015 και ώρα 19 : 00΄ σε συνεδρίαση για συζήτηση και λήψη αποφάσεων στα παρακάτω θέματα της ημερήσιας διάταξης :
1. Έγκριση διενέργειας δαπανών ( προμηθειών – υπηρεσιών – έργων )
2. Έγκριση σχεδίου αναμόρφωσης του προϋπολογισμού του Δήμου Ζηρού οικονομικού έτους 2015
3. Έγκριση πληρωμής των λογαριασμών ΔΕΗ και ΟΤΕ, των Σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης που παραμένουν κλειστά, από το Δήμο Ζηρού
4. Έγκριση κανονιστικής πράξης της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής για τη διενέργεια της εμποροπανήγυρης Θεσπρωτικού
5. Συγκρότηση Επιτροπής εμποροπανήγυρης Φιλιππιάδας
6. Διαγραφή – διόρθωση οφειλών από τους βεβαιωτικούς καταλόγους του Δήμου Ζηρού
7. Έγκριση διενέργειας πλειοδοτικής δημοπρασίας προς εκμίσθωση δημοτικών εκτάσεων
8. Έγκριση της αριθ. 55/2015 Απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Νομικού Προσώπου « ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ – ΔΗΜΟΥ ΖΗΡΟΥ » που αφορά την έκδοση εγγυητικής επιστολής για τη συμμετοχή του Νομικού Προσώπου σε διαγωνισμό στα Πλαίσια της Δράσης « Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής »
9. Τροποποίηση Τεχνικού προγράμματος
10. Έγκριση 1ου Ανακεφαλαιωτικού Πίνακα εργασιών του έργου : « Ανάδειξη πηγών Σάμπαλης Δ. Δ. Γοργομύλου Δήμου Ανωγείου »
11. Έγκριση παράτασης συμβατικής προθεσμίας περαίωσης εκτέλεσης του έργου με τίτλο : « Δίκτυο αποχέτευσης ακαθάρτων Τοπικής Κοινότητας Νέας Κερασούντας Δήμου Ζηρού »
12. Έγκριση πρωτοκόλλου προσωρινής παραλαβής εργασιών του έργου : « Αντικατάσταση κεντρικού αγωγού ύδρευσης από τη θέση ‘’ Παρίσι ‘’ της Τοπικής Κοινότητας Ριζοβουνίου έως τη δεξαμενή ‘’ Γκιρόδα ‘’ της Τοπικής Κοινότητας Παπαδατών Δήμου Ζηρού »

Ο Πρόεδρος
Χρήστος Χασίδης

Ανώνυμος είπε...

Λίγο πριν τη λήξη της τουριστικής περιόδου, η οποία ελπίζουμε να επιμηκυνθεί, ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Πρέβεζας κ.Ευάγγελος Μάστακας αναγκάστηκε να παρέμβει ώστε να μην συνεχίζεται η αυθαιρεσία κάποιων επαγγελματιών με το θέμα των τραπεζοκαθισμάτων που αναπτύσσονται χωρίς άδεια των αρμοδίων αρχών και καθ΄υπερβολή.
Έτσι, σήμερα Πέμπτη(21-8-15) το πρωί, συγκάλεσε σύσκεψη στο γραφείο του στην οποία παραβρέθηκαν ο πρόεδρος του Συλλόγου Εστιατόρων, Καφεπωλών και συναφών επαγγελμάτων Σπύρος Κόκκαλης και πολλοί επαγγελματίες του κλάδου που δραστηριοποιούνται στο κέντρο πόλης καθώς και οι Αντιδήμαρχοι Λάζαρος Πιπιλίδης και Παύλος Σαραμπασίνας. Στη σύσκεψη συμμετείχαν επίσης εκπρόσωποι του Λιμεναρχείου και της Αστυνομίας, καθώς αυτή αφορούσε τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος που βρίσκονται στην παραλία και στην εσωτερική αγορά του ιστορικού κέντρου.

Ο Εισαγγελέας τόνισε ότι τόσο ο ίδιος, όσο και οι αρμόδιες υπηρεσίες έδειξαν ανοχή λόγω της οικονομικής κρίσης κατά τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο (Σ.Σ. και ολίγο Αύγουστο) αλλά δεν μπορεί κάποιοι επαγγελματίες, παρά τις συστάσεις που έχουν γίνει, να συνεχίζουν να καταστρατηγούν τους νόμους, αναπτύσσοντας τραπεζοκαθίσματα σε χώρους που δεν δικαιούνται. Δεν πληρώνουν μάλιστα τίποτα στον Δήμο ή στο στο Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο για τα παραπάνω τραπεζοκαθίσματα, ενώ διαπράττουν και αθέμιτο ανταγωνισμό σε βάρος άλλων συναδέλφων τους που τηρούν τη νομιμότητα. Τόνισε ότι γίνεται δέκτης πολλών παραπόνων και ότι από εδώ και πέρα δεν θα υπάρχει καμία ανοχή σε αυτού του είδους τα φαινόμενα.

Από την πλευρά του ο πρόεδρος των Εστιατόρων και συναφών επαγγελμάτων Σπύρος Κόκκαλης ζήτησε να κλείσει όσο πιο ανώδυνα γίνεται η τουριστική σεζόν, αλλά παράλληλα να γίνεται και έλεγχος σε κάποιες περιπτώσεις των λίγων επαγγελματιών που θα συνεχίσουν να κάνουν κατάχρηση της ανοχής που έχει επιδειχθεί.

http://prevezaposto.gr/

Ανώνυμος είπε...

http://prevezaposto.gr/archives/18808