ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑ:απευθείας σύνδεση με φωλιά πελαργών.

Αλλη μια Μαραθώνια πορεία.

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015
33ος αυθεντικός Μαραθώνιος Αθηνας.Για τέταρτη φορά βρίσκομαι στο σημείο εκκίνησης στον Μαραθώνα.Φέτος  συμμετέχουν 15.000 δρομείς περισσότεροι από κάθε άλλη φορά.Πόλος έλξης για χιλιάδες ανθρώπους από όλο τον κόσμο παρα την δύσκολη εποχή της κρίσης. Η απόσταση 42 χιλιόμετρα και 195 μέτρα. Ξυπνάς ξημερώματα.Στις 6 περίπου με τα πούλμαν από το Σύνταγμα ηρθαμε εδώ.Ενα πανηγύρι τεράστιο έχει στηθεί.Ενα μεγάλο ποτάμι θα ξεκινήσει από το Μαραθώνα για να φτάσει στο κέντρο της Αθήνας.Μοναδική,συγκλονιστική εμπειρία...
8.55 π.μ. Μαραθώνας.
Λίγα λεπτά μένουν. Aνθρωποι κάθε ηλικίας αντρες και γυναίκες.Παρα πολλοί ξένοι.Περιμένουμε. Φυσάει και έχει λίγη ψύχρα.Περα δώθε για προθέρμανση, επιτόπιες αναπηδήσεις για ζέσταμα. Τα μεγάφωνα παίζουν δυνατά μουσική,ενώ πίσω δεσπόζει η φλόγα του Μαραθωνίου και η ελληνική σημαία.Ακούγεται ο όρκος του αθλητή...

9.12 π.μ φεύγουν οι πρώτοι
Ολοι οι δρομείς είναι σε μπλοκ και φεύγουν,  με διαφορά λίγων λεπτών.Ηρθε η σειρά στο δικό μου στο εννιά είναι το τελευταίο μπλοκ Πριν ακούσουμε το οπλο του αφέτη  ο εκφωνητής με σπασμένη από συγκίνηση φωνή εύχεται:«καλό τερματισμό, βοηθάτε ο ένας τον αλλον!»
Μπαμ ... Ξεκινάμε.9 και 29.Φεύγουν όλοι τρέχοντας..Στριμωγμένoi κάπως,είμαστε πολλοί, τρέχουμε ο ένας δίπλα στον αλλον.Είναι αρχή ακόμα. Τρέχαμε για να γίνουμε “μέρος της ιστορίας” όπως χαρακτηριστικα διαβαζαμε στις αφίσες του 33ου Μαραθωνίου... Όπως κάθε χρόνο είναι αφιερωμένος στον βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη αγωνιστή της ειρήνης και της Δημοκρατίας .Αρκετοί ξένοι που συμμετέχουν πηγαίνουν και σε άλλους Μαραθώνιους αλλά εδώ είναι η κλασσική,η αυθεντική η πρώτη διαδρομή.Εδώ η συμμετοχή έχει έναν ύψιστο συμβολισμό..<<42>>Θα τα καταφέρω!! 
Ακόμα 37 χιλιόμετρα για τον τερματισμό.
Είναι νωρίς ακόμη εύκολα περνάμε μέχρι το 5ο χλμ σε κάθε χιλιόμετρο υπάρχει ένδειξη.Και ξαφνικα ο πρωτος σταθμός τροφοδοσίας. Συνανταμε το Μνημείο των Πεσόντων στον Τύμβο αρκετοί βγάζουν φωτογραφίες.. Εθελοντές πετάνε μπουκάλια με νερό, μας αναζωογονεί αλλα η αληθινή δύναμη έρχεται από αλλου... Οι φωνές του κόσμου κατα μήκος της διαδρομής ακόμη και από μπαλκόνια ακούραστες και ενθουσιώδεις: «Μπραβο παιδια! Παμε!» με χειροκροτήματα. Μικρά παιδιά μοιράζουν κλαδιά ελιάς... <<Είναι από τον τύμβο>> μούπε το κοριτσάκι απλώνοντας το χέρι του Το παίρνω και το βαζω στην τσέπη μου...

Σημάδια κούρασης,και μένουν ακόμα 28 χλμ

Σχεδόν βαδίζοντας φτάνουμε στο 14 Σιγά σιγά αραιώνουμε,απλώνουμε... Αλλοι τρεχουν η βαδίζουν γρήγορα μονοι, αλλοι σε ζευγαρια, αλλοι σε ομαδες.Εχει λιακάδα,ωραία μέρα αλλά ο ήλιος ενοχλεί .Τα πρώτα σημαδια κουρασης αρχίζουν Χαμηλώνω ρυθμό πρέπει να κρατήσω δυνάμεις για το τέλος. Ελικόπτερο περνάει για δεύτερη φορά από πάνω.Πάνε τα πρώτα 14 χλμ.Θα τα καταφέρω!!Δίπλα μου ένας Σλοβάκος
ενας Ιταλός και πίσω ένας Ιάπωνας με κοστούμι εργασίας –τον είχα δει στην αφετηρία στον Μαραθώνα-.Από 100 χώρες και πάνω έχουν έρθει για να τρέξουν η να βαδίσουν εδώ.


21 χιλιόμετρο Άλλη τόση απόσταση.
Αφοσιωμένοι δείχνουν όλοι, αρχίζουν να μη μιλάνε μεταξύ τους οι δρομείςΚοιταζω πίσω και είναι σαν να μην έχει εγκαταλείψει κανείς,...
Μια τεράστια αφίσα γράφει¨<<…να διανύσεις μια απόσταση που χωρίζει το θέλω από το μπορώ,να καταργήσεις τα όρια και να φτάσεις στον προορισμό>>
Μετά τη Διασταύρωση της Ραφήνας μας περιμενει ανηφόρα και η πρώτη δικαίωση...21,1 χλμ! «Άλλο τόσο μενει, είναι πολύ αλλά δεν εχω πρόβλημα ακόμη>> σκέφτομαι.
Καλύπτω αρκετά χιλιομετρα περπατώντας.Τα πόδια μου τραβάνε, πονάνε, Κάποιο σύννεφο που εμφανίστηκε βοηθάει.
Από το 25 χλμ ανηφόρες
Ανηφόρες αρκετές  από το 25 μέχρι το 32 χλμ, αλλά
αναρωτιέμαι συνεχώς «θα τερματίσω για άλλη μια φορά Μαραθώνιο;»! Ανατριχιάζω, φοβάμαι,συγκεντρώνομαι... Ψάχνω απεγνωσμένα με το βλέμμα μου τις χιλιομετρικες ενδείξεις, όσο περνάει η ωρα ολα είναι πιο δύσκολα.
Ανα 2,5χλμ υπάρχει σταθμός με διάφορα. Ενας εθελοντής μου δίνει νερό,και με χτυπάει στην πλάτη..Κάποιος από την ακρη του δρόμου φωνάζει:<<και του χρόνου,μπράβο,μπορείς,μη σταματάς…>> Παιδιά απλώνουν τα χέρια για να χτυπήσουμε τις παλάμες,ενδειξη επιβράβευσης της προσπάθειας.Παίρνω κουράγιο ,γεμίζουν τα ψυχικά αποθέματα!Κοιτάζω γύρω μου τους δρομείς, πολλοί είμαστε άνωτων 50 χρονων Μερικοί κοντα στα 70.Μα πως αντέχουν;Η απάντηση είναι γραμμένη στο μπλουζάκι του δρομέα από την Ολλανδία μπροστά μου «determination is everything».(η απόφαση είναι το παν) 


Αντίστροφη μέτρηση
Στη γέφυρα στο Σταυρό η τελευταία ανηφόρα.Και μετά η Μεσογείων, η Αγία Παρασκευή, το παιδάκι που μου φωναζε χειροκροτώντας αλλά και μια γιαγιά από τον τρίτο όροφο που πέταγε λουλούδια.Τα πόδια πονάνε, Ολες οι λειτουργίες στο σώμα συγκεντρωμένες σε ένα σκοπό... Στη Γέφυρα της Κατεχάκη οκτώ τυμπανιστές μας απογειώνουν, μας συγκινούν.'Ενας δρομέας κουβαλάει στους ώμους την φίλη η γυναίκα του –θα του επιτρέψουν, έτσι, να τερματίσει; Αρκετός κόσμος από δω και από κει στα πεζοδρόμια παρακολουθούν.,χειροκροτούν μας εμψυχώνουν.<<Μπράβο,λίγο έμεινε,αντε,πάμε,πάμε,πάμε…>>.

Τερματισμός,ανακούφιση
Το Μεγαρο Μουσικής .Η Βασ.Σοφίας!Λίγο ακόμη Κοντεύω
 Μαραθώνιος, η έκφραση της προσπάθειας του άνθρωπου να ξεπεράσει τα όρια!Το 39,το  40,το 41 χλμ Αρχίζω να τρέχω πιο γρήγορα,παίρνω θάρρος από τον κόσμο. 'Μια παρέα στο πεζοδρόμιο που παρακολουθεί κρατάει ένα χαρτόνι που γράφει ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΕΦΤΑΣΕΣ Πονάω αρκετά  στα πόδια,Στρίβω από Βασ.Σοφίας αφού περνάω κάτω από μια αψίδα.Μπράβο,λίγο ακόμα.Χειροκροτούν από το πεζοδρόμιο και φωνάζουν. Η Ηρώδου Αττικού,,οι σκοπιές με τους εύζωνους, ο Εθνικος Κήπος είμαι στην τελική ευθεία!, ! Βλέπω τον δισκοβόλο και πίσω με κόσμο το Καλλιμάρμαρο περνάω την είσοδο του Σταδίου, πάω για τα τελευταία170 μέτρα στο ταρτάν  Τα πόδια μου παίρνουν φωτιά. Το χαμογελο πλατύ, τα μάτια βουρκωμένα...ο τερματισμος , το μετάλλιο, τα συναισθήματα , ο δικός μου Μαραθώνιος...
8-11-2015 MΘΖήκος


Στη μέση της διαδρομής στο 21,1 χλμ
τερματισμός στο Καλλιμάρμαρο


Προσθήκη λεζάντας

19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

καθε χρονο

το μπραβο

μου φαινεται ολο κ πιο μικρο!!!Τ.

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο για την προσπάθεια, μπράβο που ξεπέρασες τα όριά σου, μπράβο για το τόσο συγκινητικό κείμενο! Ανατριχιαστικά συγκινητικό! Χαίρομαι τόσο που είσαι φίλος μου! Και του χρόνου!
Γκέλυ

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο Μπράβο Μπράβο!!!!!

filoiko είπε...

Χαίρομαι Γκέλυ για το σχολιό σου,είναι ιδιαίτερα τιμητικό για μένα.
Σε ευχαριστώ πολύ.
Μίλτος

Ανώνυμος είπε...

Κάθε χρόνο τα ίδια 42 Km...
Σε βαρεθήκαμε...

ΥΓ

Μην με παίρνεις στα σοβαρά...
Είναι επειδή ζηλεύω..

Και του χρόνου...

Ανώνυμος είπε...

Όταν έχεις τέτοιους φίλους που πρώτα τρέχουν με την καρδιά τους,την ψυχή τους,με τον ρομαντισμό τους,με την αγάπη γι'αυτό που κάνουν,δεν είναι φυσικό μετά τα πόδια τους να βγάζουν φτερά;Εεε φυσικό είναι!Και κοντά σε αυτούς έχει και για μας πάντα...9 ο μήνας!!! Ι.Μ.r

Ανώνυμος είπε...

Aααα Μίλτο μην πας και σήμερα για τρέξιμο[ικανό σ'έχω!]χθές μόνο ήταν ο Μαραθώνιος,του χρόνου πάλι! Ι.Μ.r

Ανώνυμος είπε...

Να σαι πάντα καλά και να συνεχίζεις να μας γεμίζεις με δύναμη και αισιοδοξία!! Σ' ευχαριστούμε για όλα!!!

Ανώνυμος είπε...

ο βασιλης με ρωτάει[σου...λεει]εσυ θα φας σολωμο,η κοτοπουλο;

Ανώνυμος είπε...

Ζούμε δύο ζωές.
Η δεύτερη ξεκινά όταν καταλάβουμε
ότι έχουμε μόνο μία.

Ανώνυμος είπε...

ΜΙΛΤΙΑΔΗ ΣΤΟ ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΙΜ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΕΣ ΚΟΥΡΕΜΑ ΚΑΙ ΞΥΡΙΣΜΑ.ΑΞΙΟΣ ΠΑΝΤΟΣ.ΤΟΣΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ.ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΙΑ ΣΚΙΤΣΟ-ΜΑΡΑΘΩΝΙΟ.

Unknown είπε...

Η ανεπανάληπτη περιγραφή σου για τον Μαραθώνιο, εξισούται με την συγκινητική προσπάθεια της συμμετοχής σου. Εύχομαι από την καρδιά μου να μπορείς μέχρι τα βαθιά γεράματα να συμμετέχεις στον θρυλικό, από κάθε άποψη, αυτόν Μαραθώνιο. Να είσαι καλά
Φάνης Μπάρκας

filoiko είπε...

Φίλε Φάνη σε ευχαριστώ πολύ.
Νοιώθω ωραία που επιβραβεύεται η προσπαθειά μου με τέτοια λόγια από σένα.
Και εσύ να είσαι καλά.
ΜΘΖήκος

Ανώνυμος είπε...

Ετοιμάζεσαι για ταξίδι, από την Αθήνα στα Γιάννενα ή από την Πάτρα στα Γιάννενα και τούμπαλιν. Αφού έχεις κλείσει τις βαλίτσες, έχεις μπει στο αυτοκίνητο κι έχεις δεθεί με τη ζώνη, δεν ξεχνάς τις… δεήσεις προς τον ύψιστο για να φτάσεις ασφαλής, εσύ και οι συνεπιβάτες σου. Το τμήμα Αντίρριο – Ιωάννινα, παραμένει από τους πιο επικίνδυνους δρόμους της Ευρώπης. Έλλειψη ολοκληρωμένων κόμβων, απουσία σωστού φωτισμού και κατάλληλης οδοσήμανσης, άσφαλτος φθαρμένη και με λακκούβες.

Η στενότητα του δρόμου και η ελεύθερη πρόσβαση αγροτικών αυτοκινήτων τον καθιστούν πολύ επικίνδυνο. Παράλληλα, η εναλλαγή τμημάτων κλειστού αυτοκινητοδρόμου και κακής κατάστασης εθνικής οδού αναγκάζει τους οδηγούς να αλλάζουν συνεχώς ταχύτητα. Κανείς δε μπορεί να ξεχάσει εκείνον τον Αύγουστο του 2013, που λόγω πολύνεκρου δυστυχήματος που σημειώθηκε στο δρόμο «καρμανιόλα», ξεκληρίστηκαν τρεις οικογένειες... Και πόσες άλλες, ακόμη. Ο κίνδυνος παραμονεύει λοιπόν και καθιστά επιτακτική την ανάγκη ολοκλήρωσης της Ιόνιας Οδού. Από τα βασικότερα προβλήματα όλα αυτά τα χρόνια, οι απαλλοτριώσεις, ωστόσο φαίνεται ότι κάτι κινείται, τουλάχιστον στο «δικό μας» κομμάτι.....
BIKY ΚΩΣΤΑ
PROTAGON

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΙΡΟΣ ΗΤΑΝ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ Ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΠΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΑΚΟΥΜΕ...

ΗΔΗ ΓΩΝΙΑΚΟ ΜΕΓΑΛΟΜΑΓΑΖΟ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΕΧΕΙ ΣΚΕΠΑΣΕΙ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ ΚΑΙ ΡΗΘΡΑ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΙΝΙΖΕΤΑΙ.

ΕΧΕΙ ΣΚΕΠΑΣΕΙ ΕΠΙΜΕΛΩΣ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ,ΔΗΛΑΔΗ ΧΩΡΟ ΠΛΑΤΕΙΑΣ,ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ.

ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΟΝΟ ΑΚΟΥΜΕ ΗΛΕΚΤΡΟΠΡΙΟΝΑ ΚΑΙ ΤΡΟΧΟΥΣ.

ΤΙ ΘΑ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ.

ΟΥΤΕ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΘΑ ΞΕΡΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΚΛΑΔΕΥΟΥΝ ΤΙΣ ΑΚΑΚΙΕΣ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΑΒΕΡΩΦ...

Ανώνυμος είπε...

Απλή ερώτηση σας παρακαλώ και αν έχω λάθος πέστε μου:

ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΥΤΟΣ ΑΝΑΚΑΙΝΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΤΟΥ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΚΛΕΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ;

Αφελής η ερώτηση θα μου πείτε.
Ξέρω βέβαια πως η απάντηση είναι απλή:

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΥΤΟς ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΛΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΞΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ...

ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ...ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ.
ΚΡΙΜΑ

filoiko είπε...

Σήμερα το απόγευμα ο Παύλος Μπέλλος μου έφερε μια παλιά φωτογραφία του 1970.

Την έχω αναρτήσει ηδη.

Συμβαίνει συχνά αυτοί που μου δίνουν παλιές φωτογραφίες να λένε εν συντομία
κάτι σχετικό με κάθε φωτό.

Και ο Παύλος μου είπε το εξής και γέλασα:

-Είμαστε εκτη Δημοτικού,μετά την παρέλαση πήγαμε για μπάλα στο ΛΕΥΤΕΡΟΧΏΡΙ
και παίζαμε μπάλα με τις φουστανέλες.Περνόντας από εκεί ο Χρήστος Παντάνασσας
σταματήσαμε την μπάλα για μία πόζα.

Εμένα μου άρεσε γι αυτό το γράφω.

Καλό βράδυ.


Ανώνυμος είπε...

Πλάκα θαχει όταν τελειώσει ο δικος σου στην πλατεία
να δούμε κανα μονότουβλο με παραθυρα εκεί που τελειώνει
το πεζοδρόμιο.Α ρε αθάνατη Φιλιππιάδα.


filoiko είπε...

Προσωπικές στιγμές από τον Μαραθώνιο, στο video
και τις φωτογραφίες που εχω κατεβάσει στην ανάρτηση εδώ