ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 Τα καλύτερα κάλαντα...και το πιο γλυκό μελομακάρονο.

Λοιπόόόννν...Δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων.

Χριστούγεννα,γιορτή χαράς,με γιορτινό τραπέζι,ψώνια,δώρα,στολισμένα σπίτια,ζάντα...απ'το ποτό,διασκέδαση κλπ.

Αυτές τις γιορτινές μέρες ένα πρόβλημα με ανάγκασε να βρίσκομαι σε ένα μεγάλο νοσοκομείο(Χατζηκώστα στα Γιάννενα).

Δεν το επέλεξα εγώ.ΑΥΤΟΣ εκεί πάνω το είχε κατά νου,να με φέρει εδώ και να μου χτυπήσει[ίσως]το καμπανάκι ότι υπάρχει και αυτή η κατηγορία!

Παραμονή Χριστουγέννων.Κάλαντα.Μια ομάδα παιδιών,με πρώτον έναν πανέμορφο Άγιο Βασίλη,γύρω στα 25 χρόνια του,και κοντά στα 2 μέτρα!Με μιά ομάδα παιδιών,ήρθαν να πουν τα κάλαντα στα άρρωστα παιδάκια τις παιδιατρικής.Δεν είναι μοιρολατρεία,αλλά,το πρώτο δάκρυ,προσπάθησα να το κρύψω,και να τραγουδήσω και γώ,όπως και οι άλλοι μαζί τους τα κάλαντα,σ'αυτά τα παιδάκια.Ήταν τα ποιό όμορφα κάλαντα που έχω πει ποτέ στη ζωή μου,και χωρίς...λάδωμα,δηλαδή χαρτζιλίκι!Ενας παιδαράς 'Αγιος Βασίλης,καμιά σχέση με τον γνωστό Σάντα Κλάους με την κοιλιά την τεράστια.Μιά κιθάρα,φλογέρα,τουμπερλέκι,ακορντεόν.

Απο τη μιά μεριά εμείς όλοι.Από την άλλη,κάτι ματάρες να κοιτάνε,απο πάνω έως κάτω τον Άγιο,τα ξωτικά,και κάτι κοριτσάκια ντυμένα ελαφάκια.Διάφοροι κόμποι στο στομάχι.Τελειώνουν τα κάλαντα,με την πιό δυνατή μας φωνή όλων,με το γρήγορα σπίτια μας!'Ειχαν ενα κουτάκι,ότι είχε ο άλλος στην τσέπη έβαζε.Όχι κέρματα,ότι έπιανε το χέρι εκείνη τη στιγμή.Δεν είχες προγραμματίσει απο μέρες πριν πόσα...φραγκοδίφραγκα θα δώσεις,αν δώσεις,και δε θα κοιτάς απλά απ'το ματάκι της πόρτας!Η π@τ@ν@ η ζωή πως τα φέρνει καμιά φορά!Και τί στιγμή.Τέλος παντων.

Τα καλύτερα κάλαντα,εδώ και πολλά-πολλά χρόνια.
Ημέρα Χριστουγέννων.Σκεφτικός,έξω απο το χειρουργείο.Μια κλασική μουσική,απο τα μεγάφωνα του νοσοκομείου[χίλια μπράβο σε αυτόν που το σκέφτηκε]απαλύνει,έστω και στο ελάχιστο την αγωνία μου την απίστευτη.

Με πλησιάζει μιά κυρία.Μου λέει.

-Χίλια συγνώμη,να σε κεράσω ενα μελομακάρονο;Γιορτάζω σήμερα!Έχω το παιδί μου μέσα,αυτή τη στιγμή,και δεν ξέρω πως,πότε,και πώς θα βγεί,και αν με αφήσουν να του το δώσω,για τα χρόνια πολλα!Αν θές,το παίρνεις!

ΜΕΓΑΛΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕ,λες καμιά φορά,γιατί;Αλλά,έτσι είναι ,ποτέ δεν ξέρεις,πως τα φέρνει αυτή η ζωή.Έχει πάνω της και τα κακά,και τα καλά.

-Βεβαίως και θα το πάρω,απαντώ.

Σηκώνομαι,τις λέω χρόνια πολλά,μου λέει,με όλο το σεβασμό,να σε φιλήσω;Αυτή τη στιγμή,θέλω να πάρω απο κάποιον δύναμη!Εεεε...πόσο ν'αντέξει κάποιος,μου λές;Τη φιλάω και γω.Της λέω οτι όλα θα πάνε καλά.Μου απαντάει,και στη δική σου την αγωνία που ζείς τόση ώρα που σε βλέπω,θα πάνε όλα κατ ευχήν.Δε με είχε ρωτήσει καν ποιός-ποιά ήταν μέσα,πίσω απο αυτή την κρύα πόρτα του χειρουργείου.Εκεί με είχε βρεί.Θα βγεί,συνεχίζει,και θα πάνε όλα καλά.Στο λέω εγω,πες το ενστικτο της μανούλας.Και γω απαντώ απο την πλευρά μου,θα πάνε όλα καλα και την Πρωτοχρονιά θα είστε πάλι όλοι μαζί.Έναν τον εχω μου απαντά!Είναι αυτο που λένε,καλύτερα να μασάς[στην προκειμένη το μελομακάρονο]παρά να μιλάς!Αλλά να πάνε όλα καλά,κι ας είμαστε και μετά το νέο έτος στο σπίτι,μου λέει.Σ'ευχαριστώ που δέχτηκες το κέρασμα.Και όλα αυτά να τα βλέπεις,μόνο απο απο την θετική τους ματιά.Όπως εγώ.Και τα μάτια της μάνας,να ξέρεις ότι πάντα ετσι τα βλέπουν.Και σου δίνω μιά ευχή.Πάντα να βοηθάς έναν άνθρωπο μόνο του.Και υπάρχουν ξέρεις πόσοι αυτές τις μέρες;Πάρα πολλοί.  

Αυτη τη στιγμή που γράφω αυτο το κείμενο,μου ήρθε στο μυαλό εκείνο το τεράστιο τραγούδι,με τα απίστευτα λογια του Γ.Καλαμίτση.Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι.

Αν υπάρχουν λέει,εμένα κάποιος με βρήκε μονο μου και με κέρασε το ποιό γλυκό μελομακάρονο,χθές!Το επόμενό μου βήμα είναι να πάω και γω να βρώ κάποιον μόνο του,και να του δώσω ενα ρημαδοκουραμπιέ.Και θα τον βρώ!Γιατί έτσι θα νιώσω Χριστούγεννα,έτσι θα καταλάβω Πρωτοχρονιά.  

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΟΝΟ ΥΓΕΙΑ.ΟΛΑ Τ'ΑΛΛΑ ΘΑ'ΡΘΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΒΡΟΥΝ ΜΕΤΑ.     

Γ.Μ.