Πρωινή βόλτα.

Σήμερα είπα να κανω μια βόλτα στο δάσος.Περπατούσα στα μονοπάτια,χαζεύοντας δέντρα,φυτά,πουλιά,έντομα.Ο ήλιος ήταν όχι απλα λαμπερός,καυτος θα έλεγα,αλλά με έσωζαν τα ψηλά δέντρα που ημουν απο κάτω τους.Ησυχία ατελείωτη.Κάποια στιγμή σταμάτησα να βαδίζω.Κράτησα ανάσα για λίγο.Πουλάκια κελαηδούσαν.Αλλά όμως...κάτι άλλο παράξενο ακούγεται,που μπερδεύει τα όμορφα αυτα κελαηδήσματα.Κάτι σαν κουδούνι.Μεχρι να σκεφτώ και να καταλάβω,τον είδα.

Ερχόταν.Το κουδουνάκι,κρεμόταν στο λαιμό του,περπατούσε σκυφτός,αμέριμνος,και σε καθε βήμα κουνιόταν αυτιά,και κουδούνι μαζι.Ήταν ενα ψηλό,αδύνατο,με όμορφα αλλά παραπονιάρικα μάτια.Κάποια στιγμη,κόκκαλο.Μόλις με είδε,αλλά ήρθε προς εμένα.Πλησίασε σε απόσταση αναπνοής που λένε.Σταματά.Σταμάτησε και το κουδουνάκι.Μονο πουλάκια ακούγονται.Γειά σου ρε μάγκα του λέω.Με περνάει ακτινογραφία.Απο πάνω εως κάτω,και το αντίθετο.Πάω να τον χαιδέψω,κάνει ενάμιση βήμα όπισθεν.Μη φοβάσαι του κάνω.Κουνάει ουρά.Ξεκινάω να περπατάω.Τον βλέπω να είναι ένα μετρο δίπλα μου.Έλα λεω πάμε μαζι τη βόλτα μας.Μπροστα εγω,πίσω αυτός.Του λέω διάφορα ονόματα,μπας και πετύχω μια στο εκατομμύριο,πως τον έχει βγάλει το πρωιν[;]αφεντικό του.Που του έβγαλε και όνομα,του έβαλε και κουδουνάκι,για να τον ακούει,και να μην τον χάσει ποτέ!Και τον παράτησε..!Τώρα σκέφτομαι.Αλήθεια,ποιός έπρεπε να βάλει κουδούνι;Αυτός ο ξαφνικός φίλος μου,έστω και για λίγο,ήήή ο άλλος που τον παράτησε;Στη μέση του πουθενά;Του λέω,κάτσε να σε βγάλω μια φωτογραφία,και να παρακαλέσουμε το filoiko να σε βάλει.Τον τρόμαξα!Μάλλον δεν αντέχει τη δημοσιότητα!Έμαθε μόνος.Πιά!Την αγάπη την...χόρτασε.Παραμυθιάστηκε πως αγαπιέται.Ατελείωτοι άνθρωποι.Διαφορετικοί.Τον βλέπω να φεύγει μακριά μου.Γυρίζει,με κοιτάζει για λίγο.Μου κουνάει ουρά.Του λέω,έλα να σε πάρω στο σπίτι μου.Τι 5 σκυλάκια,τι 6.Δεν αλλάζει γνώμη.Τον βλέπω να χοροπηδάει στην ησυχία του δάσους.Και το κουδουνάκι,να μπερδεύεται με τα κελαηδίσματα τον πουλιών.Σου λέει.Καλύτερα μόνος πλέον.Γίνεται να του λείπει κάτι που δεν είχε;Όχι βέβαια.Πόσο άχρηστοι άνθρωποι θα σκέφτηκε.Πόσα άχρηστα λόγια θα είχε ακούσει.Όλο ψέμα.Τόσα πολλά που δε θα μαλακώσουν ποτέ μα ποτέ την ψυχή τους..!       Καλή βδομάδα.     Λ.Τ.