ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑ:απευθείας σύνδεση με φωλιά πελαργών.

25.Κάποτε στην Παλιά Φιλιππιάδα.

 του Μιλτιάδη Δ.Κωστάκου
Εγκώμιο της φραγκοσυκιάς με τα φραγκόσυκα.

Να μην ξεχάσω τα φραγκόσυκα.Και τις φραγκοσυκιές.Είναι χρέος μας να θυμόμαστε και τα πιο ταπεινά πράγματα που έπαιξαν κάποιο ρόλο,έστω και μικρό,κάποτε στη ζωή μας.Γιατί τα φραγκόσυκα,ότι και να πει κανείς,ήταν τον παλιό καιρό μέρος της διατροφής μας.
Να τα πούμε φρούτα,να τα πούμε καρπούς,ένα και το ίδιο είναι.Εμείς τα περιμέναμε,μικροί και μεγάλοι ,ιδιαίτερα τα παιδιά,με το φθινοπώριασμα,όταν δηλαδή άρχιζε το φθινόπωρο.Οπως καληώρα μας τώρα στο έμπα του Σεπτέμβρη.Που είναι ν ανοίξουν τα σχολεία,οπότε για τους μαθητές λιγοστεύει αυτόματα και δραματικά,δυσάρεστα,ο ελεύθερος χρόνος.Κουτσουρεύονται κυριολεκτικά οι ώρες του παιχνιδιού..
Μα έχει σχέση ο χρόνος που συμβαίνει,που γίνεται το κάθε πράγμα.Οπως ο χώρος έτσι και ο χρόνος είναι στοιχείο βασικό για την ταυτοποίηση και την ιστορικότητα των πραγμάτων,προσώπων είτε γεγονότων.Αλλιώς μιλάμε στον αέρα,ξεκρέμαστα.
Οσο για τις φραγκοσυκιές που είπα στην αρχή,έχουν ξεχωριστή τη σημασία τους
αναφορικά με το ενδιαφέρον που προκαλούν.Γιατί εκτός του ότι κάνουν τα φραγκόσυκα που κατά κάποιο τρόπο είναι το κεντρικό μας θέμα εδώ,είναι και οι ίδιες ένα δέντρο ιδιαίτερα εντυπωσιακό,από τα πιο σπάνια που στολίζουν τη δική μας,την ντόπια χλωρίδα.
Γι αυτό θα αρχίσω από αυτήν,τη φραγκοσυκιά.Υστερα θα πάρουν σειρά τα φραγκόσυκα.
Στο θέμα μας, λοιπόν.
Διαβάζω από το λεξικό.Φραγκοσυκιά,ογκώδης κάκτος σε μορφή δένδρου με μεγάλα πεπλατυσμένα,αγκαθωτά πράσινα φύλλα.
Επειτα.Φραγκόσυκο,ο εδώδιμος κίτρινος η πορτοκαλής καρπός της φραγκοσυκιάς,που έχει περίβλημα με λεπτά αγκάθια.Λίγα πράγματα μπορεί κανείς να καταλάβει από τους ορισμούς αυτούς.Η αδυναμία του λεξικού,ενός δηλαδή επιστημονικού συγγράμματος,που πρέπει μέσα σε τρεις-τέσσερις γραμμές να αποδώσει τα χαρακτηριστικά μιας έννοιας στη μορφή και στο περιεχόμενό της.Πράγμα αδύνατο η σχεδόν αδύνατο.Ασε την επιστημονικότητα του ύφους που εκ των πραγμάτων είναι αντιαισθητική,καθώς δε διεγείρει κανένα συναίσθημα,ευχάριστο είτε δυσάρεστο.απουσιάζει δηλ.το αλάτι που νοστιμεύει το κάθε πράγμα.Τέτοιο είναι το συναίσθημα,το αλάτι της ζωής μας.
Εμένα, προσωπικά, δε μου λένε τίποτε, πέρα από μια σχηματική αναφορά στη μορφή της φραγκοσυκιάς και του καρπού της. Γιατί εγώ μπορώ να πω πολλά περισσότερα από οποιοδήποτε επιστημονικό σύγγραμμα για το θέμα, σε όσες σελίδες και αν διαλαμβάνεται αυτό. Όχι γιατί είμαι ο αυθεντικότερος και πλέον αξιόπιστος περιγραφέας, να το πω έτσι, από ένα επιστημονικό εγχειρίδιο, περί φραγκοσυκιάς εν προκειμένω. Θα ήταν τουλάχιστον ανοησία ένας τέτοιος ισχυρισμός. Εγώ όμως έζησα τη φραγκοσυκιά και τα φραγκόσυκα. Εντυπωσιάστηκα από εξωτική θωριά του δέντρου και δοκίμασα τη γλύκα των καρπών της. Όπως, εκτός από τη γλύκα, δοκίμασα και τον οδυνηρό πόνο από τα μεγάλα άσπρα αγκάθια που περιβάλλουν τα πεπλατυσμένα πράσινα φύλλα της, καθώς το ίδιο ένιωσα τον επίμονο και ενοχλητικό ερεθισμό που προκαλούσαν τα μικροπονάκια, οι μικροί δηλαδή πόνοι από τα αγκαθάκια των καρπών της, όταν αυτά ασυναίσθητα σκάλωναν στη γλώσσα μας, την ώρα που τρώγαμε τα φραγκόσυκα και μας βασάνιζαν για πολύ χρόνο αργότερα, μέρες ολόκληρες. Αυτά, τους πόνους και τα πονάκια, δε θα τα περιγράψει το επιστημονικό εγχειρίδιο. Γιατί άλλη είναι η φύση του και άλλος ο σκοπός του. Να μην τα μπερδεύουμε.
Άλλο επιστήμη και άλλο ζωή. Λέω εγώ. Και όσοι ξέρουν, ξέρουν. Η φραγκοσυκιά όντως είναι ένα ξεχωριστό δέντρο με εξωτική, καθώς είπα ομορφιά που η θέα της και μόνη παραπέμπει στους κάκτους του Μεξικού. Κακτοειδές δέντρο, όπως αναφέρει σωστά το Λεξικό. Άλλωστε, αν παρατηρήσει κανείς, περίπου το λέει και η ίδια η σύνθεση της λέξης με το πρώτο της συνθετικό φραγκο-που δείχνει την προέλευση του δέντρου από τη Δύση, που ως γεωγραφικός όρος στην καθομιλουμένη περιλαμβάνει την Ευρώπη δυτικά και την Αμερική. Αυτό με την επιφύλαξη της ερασιτεχνικής γλωσσικής προσέγγισης.
Εκείνα τα πράσινα σαρκώδη φύλλα της, τα μεγάλα και πλατιά σαν τη ρακέτα του τένις, με τα μεγάλα βελονωτά άσπρα αγκάθια, σαν άσπρες  καρφοβελόνες, είναι που πρώτα τραβούν σαν μαγνήτες το βλέμμα σου. Αγκάθια υπάρχουν σε πολλά δέντρα για το λόγο που υπάρχουν, για την αυτοπροστασία τους από τους εχθρούς. Όχι όμως τόσο μεγάλα και κατά τον τρόπο της φραγκοσυκιάς, ώστε να αποθαρρύνουν με την πρώτη τον καθένα που τυχόν ορέγεται τους καρπούς της, ζώο ή άνθρωπος ό,τι είναι.
Δοκίμασα, καθώς είπα πιο πάνω, την οδυνηρή εμπειρία από την απρόσεχτη επαφή μαζί τους.
Στο σπίτι του μπάρμπα-Γιώργου στην Παλιά Φιλιππιάδα δυτικά πάνω που γειτόνευε με το δάσος ήταν μια φραγκοσυκιά που, Σεπτέμβρη μήνα, είχε άφθονα κάτι ώριμα κιτρινοκόκκινα θελκτικά φραγκόσυκα. Σα να βλέπω την εικόνα τους σήμερα, αυτή την ώρα, ύστερ΄ από τόσα χρόνια. Τα έβλεπα και τα ορεγόμουν. Πώς όμως να τα έκοβα με τα χέρια μου, που ολόγυρα προστάτευαν τα φραγκόσυκα τα μεγάλα ασπράγκαθα. Έτσι και επιχειρούσα να τα κόψω με γυμνό το χέρι, ήταν αδύνατο να μη με τρυπήσουν εκείνα θηριώδη-δεν είναι υπερβολή- αγκάθια. Γιατί, για να τα αποσπούσα, έπρεπε να τα στρίψω στη παλάμη μου, κάτι που το απέκλεια χωρίς δεύτερη σκέψη. Στην αμηχανία μου μού ήρθε μια ιδέα. Πήρα από το σπίτι μέσα ένα μεγάλο μαχαίρι και με μια κίνηση μελετημένη και γρήγορη θα έκοβα το φύλλο της φραγκοσυκιάς, κάτι σαν ακρωτηριασμό, για να καταλάβετε τι σχεδίαζα να κάνω, υπολογίζοντας ότι το μήκος της λάμας θα ήταν αρκετό να μην εκθέσει το χέρι μου στον κίνδυνο από τα αγκάθια. Λογαριασμός χωρίς ξενοδόχο. Γιατί με το που τίναξα το χέρι μου απότομα μπροστά-έτσι το είχα υπολογίσει- ούτε που κατάλαβα τι έγινε αμέσως μετά. Ένιωσα ένα τόσο διαπεραστικό πόνο. Για κάμποσες στιγμές μου κόπηκε η ανάσα. Το θυμάμαι σαν τώρα.
Αλλά αυτή ήταν η πρώτη γραμμή άμυνας στο οπλοστάσιο της φραγκοσυκιάς. Τα άσπρα αγκάθια που κάλυπταν τα πεπλατυσμένα φύλλα της κατά πως τα λέει το Λεξικό.
Υπήρχε, δηλαδή υπάρχει, και μια δεύτερη ζώνη άμυνας. Πάλι αγκάθια αλλά κάτι μικρά αγκαθάκια, ασπράγκαθα κι αυτά που περιβάλλουν σαν μικροί θύσανοι, τούφες μικρές δηλαδή, το μικρό βαρελοειδή σαρκώδη καρπό, το φραγκόσυκο. Εδώ είμαστε, που το φραγκόσυκο είναι το κεντρικό θέμα μας. Από αυτό αφορμηθήκαμε εδώ. Είδαμε και τον ορισμό του πιο πάνω στο Λεξικό.
Εγώ να προσθέσω τον διατροφικό του ρόλο για την εποχή που μιλάμε. Την ξέρετε αυτή, την είπαμε πολλές φορές.
Ήταν τα χρόνια της μεγάλης πείνας που γνώρισε ο τόπος μας από τους απανωτούς πολέμους. Β’ παγκόσμιος, κατοχή εμφύλιος κλπ. Η πείνα ως βιολογικό και κοινωνικό φαινόμενο είναι γνωστή. Εκείνο που δεν ξέραμε τότε η ιατρική της πλευρά. Ασιτία, έλλειψη ζαχάρου, σακχάρου καθώς λέγεται επιστημονικά ο όρος. Με άλλα λόγια μας έλειπε το φαγητό, έλειπε όμως και το ζάχαρο από τον οργανισμό μας. Τότε . Αυτό το τελευταίο το μάθαμε τελευταία με τις μικροβιολογικές εξετάσεις κλπ. Τα συμπτώματα όμως από την έλλειψη του ζαχάρου, που λέμε υπήρχαν τα χρόνια εκείνα. Τα νιώθαμε, όταν μας έκοβε κρύος ιδρώτας στα ξαφνικά και έτρεμαν τα χέρια μας.
Να μην τα πολυλογούμε, η Φύση προνόησε και γι’ αυτό χαρίζοντας μας τα γλυκόχυμα φρούτα. Απλά είναι τα πράγματα, όπως απλές είναι οι μικρές και οι μεγάλες αλήθειες.
Γι’ αυτό τα σημερινά παιδιά δε ροβολάνε κατά το κάμπο και δε σκαρφαλώνουν στο δάσος πάνω. Γιατί τα έχουν όλα έτοιμα φαγητό, φρούτα και καρπούς. Και το γιατρό παραδίπλα με όλα τα σκευάσματα, πως τα λένε. Ο πολιτισμός, βλέπεις.
Εμείς τότε, παιδιά που ήμασταν αλλά και οι μεγάλοι, τι να κάνουμε. Περιμέναμε την κάθε εποχή να μας φέρει τα δικά της φρούτα. Ερχόταν, που λες, ο Σεπτέμβριος. Κοιτάζαμε το μενού. Τι θα μας φέρει κι αυτός ο μήνας. Και τι μας λείπει. Καλά τα είχαμε βολέψει το καλοκαίρι με τα πολλά φρούτα. Το φθινόπωρο, το λέει και η λέξη, τα φρούτα φθίνουν, όσο πάνε και λιγοστεύουν, ώσπου σώνονται. Τι παίζει στο γύρο; Έχουμε τα φραγκόσυκα. Έχουν όμως αγκάθια, σε διπλή σειρά μάλιστα. Δε βαριέσαι, στη Φύση υπάρχει πάντα και ο κίνδυνος, το ρίσκο. Κι άλλωστε κανένα αγαθό δε σου προσφέρεται έτοιμο στο πιάτο. Πρέπει να κοπιάσεις, να ιδρώσεις, να ανεβείς στα δέντρα, να κινδυνέψεις από χίλιους δυο κινδύνους . Οι περισσότεροι απρόβλεπτοι.
Είχαν και μια άλλη δυσκολία τα φραγκόσυκα. Τα κουκούτσια τους είναι μέσα τους χοντρά και σκληρά περισσότερο απ’ ότι στα άλλα δέντρα. Τόσο που άμα τα έτρωγες μπορεί και να πούριαζες. Να φρακάρει δηλαδή το αποχετευτικό σου σύστημα, η αφόδευση, και τότε δούλευε το αδράχτι μια αυτοσχέδια χειρουργική επέμβαση που με λίγη προσοχή εισάγεται στον πρωκτό σου- άλλη πιο κομψή έκφραση δε βρίσκω- ξεμπλοκάρει η απόφραξη και επέρχεται η ανακούφιση.
Οι μανάδες μας, για την ιστορία το λέω ετούτο, συνήθιζαν μια-δυο φορές να μαζεύουν φραγκόσυκα στον τενεκέ, να φάει το σπίτι. Είπαμε, τα φραγκόσυκα ήταν μέρος της διατροφής μας τότε. Είχαν και μια μέθοδο στη συλλογή τους, για να αποφεύγουν τα αγκάθια. Προμηθεύονταν ένα μακρύ καλάμι και στην κορυφή του διαμόρφωναν κατάλληλα ένα είδος αρπάγης σκίζοντας και ανοίγοντας στην άκρη του τον καλαμένιο σωλήνα που τον έδεναν στο σημείο εκείνο με σύρμα και στο κενό έβαζαν ένα κότσαλο από ρόκα, ώστε να γίνει ένα στόμιο. Ύψωναν το καλάμι και ψάρευαν έτσι τα φραγκόσυκα και τα εναπόθεταν στον τενεκέ δίπλα τους. Έτσι δε χρειάζονταν καν να αγγίξουν τα φραγκόσυκα με τα αγκάθια τους.
Στη συνέχεια κουβαλούσαν στην πλάτη τους τον τενεκέ με τα φραγκόσυκα και πήγαιναν στο ποτάμι. Εκεί στην άκρη που κύλαγε το ρεύμα έφκιαχναν ένα ημικύκλιο με πέτρες λίγο μεγάλες σαν ένα είδος φράχτης που επέτρεπε στο νερό να συνεχίζει το ρεύμα του, εμπόδιζε όμως το καθετί που επέπλεε μέσα στο ημικύκλιο. Έπειτα με μια σκούπα ρείκινη «έδερναν» τα φραγκόσυκα για κάμποση ώρα, ώστε να φύγουν από πάνω τους τα αγκαθάκια που είπαμε και να τα πάρει το ρέμα.
Έτσι κατά κάποιο τρόπο αφοπλίζονταν τα φραγκόσυκα και ξεπλένονταν από το τρεχούμενο νερό, έτοιμα προς βρώση. Η πενία τέχνες κατεργάζεται. Αυτό συνέβαινε στην περίπτωση μας .
Να τα διαβάζουμε αυτά τα πράγματα όλοι μας και να τα μαθαίνουμε, για να μη τα ξαναπαθαίνουμε.
Ιδιαίτερα να τα πληροφορηθούν οι μεγαλόσχημοι από τους σημερινούς πολιτικούς μας άρχοντες, που δεν ξέρουν τι θα πει πείνα και σπούδασαν για να σπουδάσουν. Και δε σπούδασαν τη ζωή. Όπως έκαναν ορισμένοι, νέοι ως επί το πλείστον βουλευτές και δεν ξέρω και υπουργοί, παλιοί και νέοι, που πρώτα σπούδασαν, χτυπήθηκαν και πάλεψαν. Οι τελευταίοι αυτοί ναι, ξέρουν τι θα πει και ανάγκη. Ξέρουν τι θέλει ο λαός. Αυτούς να εμπιστευόμαστε περισσότερο.
Όχι κάτι άλλους που δε δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους. Που ποτέ τους δεν πείνασαν. Που τα βρήκαν όλα έτοιμα και το μέλλον τους στρωμένο με ροδοπέταλα.
Που στην τελική δεν ξέρουν τι εστί βερίκοκο. Ή μάλλον δεν ξέρουν τι εστί φραγκόσυκο και τι το πούριασμα.
Βλέπετε, οι ιστοριούλες είναι ευχάριστες αλλά έχουν και το βάθος τους με την πίκρα και την αγωνία τους ως κατακάθι τους.
Η επιφάνεια και το βάθος. Η διπλή όψη της ζωής.
   
            Σεπτέμβριος 2016
            ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ Δ. ΚΩΣΤΑΚΟΣ


17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΠΑΝΤΑ ΥΓΕΙΑ.ΑΛΗΘΕΙΑ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΟΠΩΣ ΟΟΟΟΟΛΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΑΞΙ-ΠΕΖΟΔΡΟΜΟ ΚΛΠ;ΚΟΥΡΑΣΗ;ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ;ΒΑΡΙΟΥΝΤΑΙ;ΕΤΣΙ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΣΥΝΑΝΤΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΝ ΛΕΕΙ!ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ;ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΙΓΟΝ ΝΤΡΟΠΗ;ΑΥΤΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΖΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΚΑΦΕΝΕΙΟΚΑΦΕΤΕΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ!ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!ΑΛΛΑ ΗΘΗ ΑΑΑΑΛΛΑ ΕΘΙΜΑ; ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΕΠ'ΑΥΤΟΥ;

Ανώνυμος είπε...

ΑΣ ΜΑΣ ΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΠΩΣ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ ΤΟ ΑΝΑΠΑΛΑΙΩΜΕΝΟ ΠΑΛΙΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ.
ΘΑ ΣΤΕΓΑΣΤΟΥΝ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ?
ΘΑ ΣΤΕΓΑΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ?
ΤΙ ΘΑ ΣΤΕΓΑΣΕΙ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ?

Ανώνυμος είπε...

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Καθηγητή για τα στοχαστικά και μεστά από νόημα κειμενά του. Πλουτίζουν με μνήμες την ψυχή και βοηθούν να μην ξεχνάμε τον αγαπημένο τόπο μας. Αντίδοτο νοσταλγίας! Εκεί ίσως να κρύβεται και η πραγματική Ελλάδα, στις μνήμες και τους ανθρώπους. Εκεί όπου η καρδιά ακόμα χτυπά δυνατά και πάλλεται από την ανησυχία να μεταδώσει ό,τι η λήθη του χρόνου κατάφερε να σβήσει. Αν ήταν και τα σχόλια τουλάχιστον σχετικά με την ομορφιά που η πένα του κ. Κωστάκου μας προσφέρει, νομίζω ότι θα είχε επιτευχθεί το άριστο για τον συγγραφέα και τον ιστοτοπό σας. Παιδεία δεν είναι μόνο η απόκτηση μιας οποιασδήποτε θύραθεν μορφώσεως ώστε να μπορείς να μιλάς και να γράφεις. Παιδεία είναι η στοιχειώδης ευγένεια προς το πρόσωπο και η αναγνώριση του κόπου στον οποίο υποβάλλεται προσπαθώντας να σου μεταδώσει ό,τι η ζωή και η πείρα τον δίδαξε. Είτε πρόκειται για κείμενο, είτε για συζήτηση, είτε για συμβουλή. Σας ευχαριστώ και πάντα επιτυχίες εύχομαι !

Ανώνυμος είπε...

Μετά από τις κατάπτυστες ανακοινώσεις (και ενέργειες;) του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του 2ου Δημοτικού Σχολείου Φιλιππιάδας, πρέπει να υπάρξει καθαρή καταδίκη τέτοιων ενεργειών που παραπέμπουν σε ξενοφοβικές, ρατσιστικές και τελικά φασιστικές αντιλήψεις και πρακτικές.
Οι άνθρωποι(;) αυτοί επέλεξαν να βάλουν τους εαυτούς τους στον ίδιο βόθρο με εκείνους του Ωραιόκαστρου. Ευτυχώς που εδώ η Δημοτική αρχή (προς τιμήν της) κράτησε αποστάσεις από αυτή την εξαθλίωση κάθε έννοιας αξιοπρέπειας, αλληλεγγύης και τελικά απλής ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ.
Δεν υπάρχει πια "δεν ήξερα".
Ο φασισμός είναι εδώ και πρέπει να χτυπηθεί αμείλικτα.
Η κοινωνία μας δεν είναι και εν πάση περιπτώσει δεν πρέπει να είναι αυτή.
Δεν τη θέλουμε και δεν μας αξίζει.
Καταδικάζουμε μετά βδελυγμίας κάθε αντίστοιχη πρακτική μαζί με το ιδεολογικό υπόβαθρο που της δίνει υπόσταση και την συντηρεί.
Οι Έλληνες ξέρουν από μετανάστευση και ξενιτιά.
Πολύ περισσότερο οι Ηπειρώτες.
Όλοι, εκτός από αυτούς τους ανεγκέφαλους, που βρήκαν τον τρόπο να βροντοφωνάξουν την ηλιθιότητά τους.
Να καταδικαστούν στην περιφρόνηση της τοπικής κοινωνίας και να στιγματισθούν.
Η γνωστοποίηση και η διακίνηση των ονομάτων τους ας γίνει το όπλο μας.

Ανώνυμος είπε...

.Μειναμε ολοι μας εμβρόντητοι με την απαξιωτικη σταση μιας μεριδας ανθρωπων ,οι οποιοι προεταξαν τα στηθη τους μηπως και ''μολυνθει'' ηκυριως η πολιτιστικη τους οντοτητα.Πιστευω ότι τετοιου είδους αντιδράσεις αναδεικνυουν την ποιοτητα αυτων των ανθρωπων.Ας καταδικασθεί από το συνολο των ανθρωπων της Φιλι/δας

Ανώνυμος είπε...

Εκει ψηλα Στα σκοπια τα παιδια τους δεν τα στελνουν σχολειο με αλβανους που μπηκαν νομιμα στη χωρα τους,ευχαριστω.

Ανώνυμος είπε...

Οταν λετε καταδικαζουμε ....ειστε τοσοι πολλοι...ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΘΕΛΑΤΕ ΠΑΙΔΑΚΙΑ.

Ανώνυμος είπε...

Εκεινο το λαβ στορυ ουτε εμεις τους θελαμε ο βολευτης τους εφερε κοψτε το,σας ειδαμε κ στα αλλα ,και καλημερα, και φερτε τα παιδια σας στη παλια σαν καλο παραδειγμα....

Ανώνυμος είπε...

...ΟΞΩ Η ΝΕΑ ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑ ΑΠ'ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ!!!

Ανώνυμος είπε...

Ζωντανο παράδειγμα μισαλλοδοξίας,ξενοφοφιας και ρατσισμου για τη σημερινη ημερα ,η οποια είναι αφιερωμενη στην ΕΙΡΗΝΗ ,μεταξυ των λαων.

Ανώνυμος είπε...

ΔΙΑΒΑΖΩ.ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΕΠΕΔΕΙΞΑΝ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΤΟΥ 1ου ΔΗΜ.ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑΝ ΤΟ ΣΤΡ.ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΑΚΗ ΣΗΜΕΡΑ!ΚΑΙ ΕΛΑΒΑΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.ΕΕΕΕ ΤΟΤΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΒΡΗΚΑΝ ΣΤΕΓΗ!ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ ΑΦΟΥ ΤΟ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΧΑΡΒΑΡΝΤ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΟΟΟΛΟΙ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΟΟΟΛΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΝ ΡΕΖΙΛΙ ΣΕ ΟΟΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟ 1ο Δ.ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΕΧΤΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ;ΚΑΙ ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΑΓΚΑΛΕΣ;ΓΙΑΤΙ ΑΑΑΑΛΛΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ!ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΤΗΝ...ΚΑΤΣΙΚΑ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ!ΗΗΗΗ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ Κ@Λ@ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΟΟΠΟΥ ΝΑ'ΝΑΙ!ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ;ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ! ΓΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ;

Ανώνυμος είπε...

Καλά αυτά τα παιδάκια που δεν τα θέλει κανένας στην Φιλιππιάδα,δεν τα παίρνει η κυρία Γεροβασίλη στην Άρτα,η ο κύριος Κλάπας στην Πρέβεζα αφου είναι μόνο για 8 μήνες η εγκατάστασή τους εδώ και μετά θα φύγουν;Ενας μήνας κουτσά στραβά θα περάσει,έτσι δεν είναι Ολγα και Μιλτιάδη;Η μόνο η Φιλιππιάδα έχει ρατσιστές;Αυτοί γιατί δεν έκαναν τόσους μήνες ούτε ένα χοτ-σποτ;Θα είχε κουνούπια σε αυτές τις περιοχές!

Ανώνυμος είπε...

Η Ελλάδα έχει ολόκληρες περιοχές από πρόσφυγες που οι περιοχές που εγκαταστάθηκαν είναι να τις ζηλεύει κάποιος
και να μη ξεχνάμε ακόμα καί σήμερα υπάρχουν Έλληνες μετανάστες.
Κρίμα.
Ήμουν παρών στο κλείσιμο του δρόμου που οδηγός νταλίκας με προορισμό Αθήνα κατέβηκε αγκάλιασε και φίλησε ένα τετράχρονο προσφυγόπουλο.
Αυτά .
Αυγέρης Μίμης

Ανώνυμος είπε...

υπάρχουν πολλοί τρόποι ο καθένας μας να πάρει θέση πάνω στο θέμα,Αν δηλαδή αυτά τα 150 παιδιά που καλώς η κακώς βρίσκονται στην Φιλιππιάδα έχουν δικαίωμα στη μόρφωση η όχι.
Οπως αυτός με το σχόλιο για Αρτα Πρέβεζα λέει έμμεσα πως όχι δεν πρέπει αυτά τα παιδιά να μπουν σε σχολείο.Δηλαδή συνταυτίζεται με το κείμενο ντροπής του Συλλογου γονέων του 2ου Δημοτικού.

Ανώνυμος είπε...

ΕΧΕΤΕ ΠΛΑΚΑ ΟΜΩΣ.ΑΛΛΩΣ ΔΕ ΒΓΑΙΝΕΙ ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ ΤΟΥ ΒΛΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΚΑΛΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΦΙΛΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟ!ΚΑΙ ΑΛΛΩΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΥΝΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΜΟ ΝΤΡΟΠΗΣ.ΑΠΛΑ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΛΕΕΙ ΧΟΤ-ΣΠΟΤ.ΑΠΛΟΣ ΒΡΗΚΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΡΤΙ!Η 2 ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΚΕΡΔΑΝΕ ΜΕ 2-1 ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ!ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ;

Ανώνυμος είπε...

Πήρε φωτιά το filoiko!Είχε να δεί τόσο ζωντάνια από τις 8οροφες!Μπράβο.

Ανώνυμος είπε...

Τελικα ξερει κανεις είναι αληθεια για τον Μπραντ Πιτ,χωρισε;