Ηρθ'ο Λάζαρος ήρθα και...γώ..!

του ΓιώταΜι 

Η ώρα είναι 7 και 15 απόγευμα παραμονή του Λαζάρου.

Ακούω να φωνάζει ενα παιδάκι.

-Όόόλο χάλια το έκανες,αηδία ρε μαμάάά!

Ρωτάω την κυρία ταδε,

-για το φαγητό σου φωνάζει;

Όοοχι αγόρι μου,μου λέει.

Νά,έλα να δείς.

Πάπαπα..!Άυριο είναι του Λαζάρου ρε φίλε!Του έχει κάνει ενα καλάθι αλλά του μικρού δεν του αρέσει ο στολισμός!Σκέφτομαι.

Άραγε να θέλει μοντέρνο στολισμό,στα χρόνια του 2018;

Να του πώ να το κάνουμε μαζί;Η θα μου γυρίσει όλο αυτό...μπούμερανγκ;

Ά ρε μυαλό τι παιχνίδια κάνεις!

Παραμονή του Λαζάρου,η μάνα ετοιμάζει το καλάθι με λογής λογής λουλούδια απο τις γλάστρες της αυλής.Το καλάθι αγορασμένο απο τον...Ιούλιο,απο έναν δεξιοτέχνη του είδους του.Τον μπαρμπα Μήτσιο.Ένα καλάθι που σήμερα δε μπορείς να βρείς.Σκέτη ζωγραφιά.

Η παρέα μου αποτελείται απο 3 άτομα.Εγώ,ο Γιώργος και ο Βασίλης.Την παραμονή σιγά που κοιμόμασταν.Το μυαλό έβγαζε σχεδιάγραμμα.Από που θα ξεκινήσουμε,και που θα καταλήξουμε.

Απ'τα χαράματα το χωριό άλλαζε τόνο ζωής.Παντού αντιλαλούσε ήρθ'ο Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια...αλλού γλυκά,αλλού παράφωνα!Το καλάθι μοσχοβολούσε απο τα λουλούδια.Κυλινδρικό με το χερούλι απο πάνω,μέσα στο καλάθι μας έβαζε η μάνα ένα αβγό για...φόλι!Ωστε να βλέπουν οι κυράδες την επομένη ότι και οι άλλες οι γειτόνισσες έδωσαν αβγό για να παρακινηθούν να δώσουν κι'αυτές!Άαα...για να μήν σπάσουν τα αυγά στο καλάθι,βάζαν ή μαλλί απο πρόβατο,ή αν δεν είχαν έβαζαν λίγα άχυρα.Και θα μου πείς γιατί αυγά;Μα αυτό ήταν τότε!Αν σου έβαζαν αυγά ήσουνα ο καλύτερος!Ξέραμε ποιά θα δώσει,και ποιά είναι η...τσιγκούνα,μέχρι αυτή τη στιγμή που γράφω τις θυμάμαι!Άλλη έβαζε σύκα,ή καρύδια,ή μύγδαλα,καραμέλες,ποιά πόρτα θα βρούμε κλειστή,κάποιος άλλος κάποια χρονιά είχε αμολήσει[μμμμ αστραπήήή που λέει ένας φίλος μου!]τα σκυλιά,βουρ στην κατηφόρα εμείς...πάπαλα τ'αυγά,ομελέτα ωμή!Στο δρόμο διασταυρωνόμαστε με άλλα παιδιά,καναμε απολογισμό,τι μάζεψαν αυτοί,που πήγαν,ποιός τους έδωσε αυγά κλπ.Ποιός μάζεψε περισσότερα,η δική μας...ορχήστρα ή αυτοί;

Κατα το μεσημέρι καθόμασταν στο...λιοντάρι[τόπος αρχής και τέλους εκεί,που το όνομα του μέρους το είχε πάρει απ'τη βρύση που ηταν στη γωνία με το μούτρο απο λιόνταρι που έβγαζε νερο ,Παλιά Φιλιππιάδα μεριά,στα Καραούλια!]και γινόταν η μοιρασιά.Με απόλυτη δικαιοσύνη.Ένα σου,κι ένα μου.Μετα τη μοιρασιά,τα αυγά πήγαιναν στο σπίτι να παραδοθούν στη μάνα.Με...εξαίρεση 3-4 που πηγαίναν κρυφά στο περίπτερο για το δεύτερο παγωτό της χρονιάς.Το πρώτο ήταν 25 Μαρτίου μετα την...παρέλαση!Έπαιζε μερικές φορες την ημέρα του Πάσχα οι αμυγδαλές να μην...λειτουργούν απ'το παγωτό.

Άαα ρε μάγκα σήμερα με τη φωνή σου,τι μου έχεις κατεβάσει στο μυαλό; Τί εικόνες.Να'σαι καλά αγόρι μου,και του χρόνου.Κάναμε μαζί το καλάθι.Όπως εγώ το είχα στο μυαλό μου απο τότε.

Το κοιτάζει λίγο.Μαζεύει...φρύδια.Ώωωχχ λέω,πάμε για δεύτερο ημίχρονο με φωνές.

Φωνάζει.Μαμάάά έλα να δείς;Αυτό είναι καλάθι,όχι η αηδία που μου'κανες!Σηκώνει το χέρι.Κόλλατο μου λέει.Ά ρε μάγκα,και του χρόνου του λέω.Όσα χρόνια κι'αν περάσουν,οι εικόνες ή σε κυνηγάνε ή θα της βρίσκεις απο κει που δέ μπορεις να φανταστείς.

Και του χρόνου με υγ....άάά τώρα μου ήρθε!Στο δρόμο τότε είχαμε φτιάξει και ένα τραγούδι και το λέγαμε πριν πάμε στη επόμενη πόρτα που θα λέγαμε τα...κανονικά κάλαντα.

Ήρθ'ο Λάζαρος ήρθα και γώ,μούπε η μάναμ να μδώεις ένα...αβγό!

Και του χρόνου με υγεία.Καλή Ανάσταση.

Ανάσταση στην καρδιά του καθενός.

ΓιώταΜι

29 03 2018