Το ρομποτάκι της λίμνης Ζηρού (από το ΚΠΕ και το 1ο ΕΠΑΛ Φιλιππιάδας)

Την πρώτη του δοκιμαστική κατάδυση έκανε το ρομποτάκι της λίμνης Ζηρού στις 3/3/2015. Το ρομποτάκι συναρμολογήθηκε από το ΚΠΕ Φιλιππιάδας και το 1ο ΕΠΑΛ Φιλιππιάδας στο πλαίσιο καινοτόμου προγράμματος. Η δοκιμαστική κατάδυση ήταν απόλυτα επιτυχής. Στην επόμενη φάση με ειδική κάμερα και αισθητήρα το ρομποτάκι θα κατακράψει στοιχεία από το βυθό και τα νερά της λίμνης Ζηρού. Ευχαριστούμε για τη συνεργασία το 1ο ΕΠΑΛ Φιλιππιάδας

Σπλήνα γεμιστή

Η συνταγή είναι από το βιβλίο συνταγών  <<Τοπική γαστρονομία>> του Μιχάλη Κατραχούρα πρώην Δήμαρχου και προέδρου ΤΕΔΚ Πρέβεζας.

 

ΥΛΙΚΑ

1 μεγάλη σπλήνα μοσχαρίσια

200 γρ. τυρί φέτα τριμμένη

200 γρ. κεφαλοτύρι σε κομμάτια μικρά

 ματσάκι μαί'ντανό ψιλοκομμένο

1 κ. γλ. ρίγανη

1 κ. σ. ρύζι

6 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο

1 νεροπότηρο κόκκινο κρασί ξηρό ί

750 γρ. ντομάτες τριμμένες στον τρίφτη

1 φλιτζάνι λάδι

αλάτι, πιπέρι, πάπρικα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Με πολύ κοφτερό μαχαίρι κόβετε κατά μήκος και από τη χοντρή

πλευρά την σπλήνα ώστε να δημιουργηθεί ένα μεγάλο άνοιγμα το ο-

ποίο μεγαλώνετε με τα δάχτυλα σας.

Σε μια λεκανίτσα ανακατεύετε το ρύζι, τη φέτα, το μαΙντανό, το σκόρ-

δο και 2 κ.σ. λάδι. Προσθέτετε αλάτι, πιπέρι και μπόλικη πάπρικα. Α-

νακατεύετε καλά, γεμίζετε τη σπλήνα, ράβετε το άνοιγμα με κλωστή

και τη βάζετε σε κατσαρόλα. Προσθέτετε τις ντομάτες λίγο νερό, α-

λάτι, πιπέρι και σιγοβράζετε επί 90 λετπά περίπου.

Βγάζετε τη σπλήνα, αφαιρείτε τη κλωστή, κόβετε σε κομμάτια και πε-

ριχύνετε με τη σάλτσα της.

Σημ: Η γέμιση μπορεί να γ(νει με κιμά ή συκωτάκια ψιλοκομμένα (1 φλυ

τζάνι,

Ενας αδέσποτος...φίλος

Δεν ξεκολάει είμαστε πλέον φίλοι -και όχι μόνο- είμαστε κολλητοί.

Βρέθηκε μια μέρα έξω από το σπίτι μου με 5-6 άλλα αδέσποτα.
Με αφησε να τον χαιδέψω,και τουδοσα να φάει.

Τι τόθελα...
Σας πληροφορώ είναι δίπλα μου συνέχεια,
και με ακολουθεί όπου πάω.

Δεν θυμάμαι τόσο γρήγορα ναχα κάνει κάποιον φίλο.

(το video είναι πρωί Κυριακή 1 Μάρτη 2015 από την Ιονία-ερχόταν πίσω μου με τα πόδια από Φιλιππιάδα)

Η ιστορία της ΓΕΦΥΡΑΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ θυμίζει παραμύθι.

 ...
Μια αυγή, άκουσε πολύ βαθιά μέσα του ν’ ανεβαίνει η φωνή του Θεού του ο πάτερ Διονύσιος...Φώναξε του Στεφανή:

- Η ξυλεία κ’ η πέτρα από τα νταμάρια να κατέβει κάτω στην πεδιάδα, διάταξε.

Ο παραγιός κοντοστάθηκε.

- Άλλαξες γνώμη για τη θέση της; Όμως κινδυνεύει κοντά στο ποτάμι, τόλμησε.

- Τι πράμα; ρώτησε ο καλόγερος.

- Η εκκλησιά, είπε το παιδί.

- Δεν θα χτίσουμε εκκλησιά, είπε. Και κανένας πια δεν θα κινδυνεύσει …

Μπήκε η άνοιξη. Ο ήλιος άρχισε να ψήνει τα καλαμπόκια, τα κορμιά των εργατών…Κάτω απ’ το μυστρί και τη βαριά το γιαπί κάθε μέρα πιο πάνω. Χαράματα τυφλά ο ποταμός τους δρόσιζε τα μέτωπα κι αυτοί τον πολεμούσαν…Φωνάζονται πια με τα μικρά τους ονόματα, ο Βλάσης, ο Γιώργης, ο Αρτέμης.

«Γιώργη φέρε το τρυπάνι, Βλάση τη σκάλα, Αρτέμη πιο λιανή πέτρα». Μια μέρα ήρθε οΑρτέμ-μπέης καβαλάρης.

- Ο Αλλάχ να σας ευλογεί, είπε. Τι χτίζετε;

- Ένα γεφύρι, είπε ο πρωτομάστορας...!

Είναι ένα μικρό απόσπασμα από το πάρεργο ενός ποιητή, λογοτεχνική προσέγγιση από τοΓιάννη Δάλλα ενός, σημαντικού για το γενέθλιο τόπο του, γεγονότος: την κατασκευή τουγεφυριού του Καλόγηρου στη Φιλιππιάδα της Πρέβεζας.

Ο ηγούμενος ενός μοναστηριού της περιοχής του Προφήτη Ηλία αποφάσισε στα μέσα του19ου αιώνα να ενώσει τον Λούρο με ένα πέτρινο τοξωτό γεφύρι. Το χειμώνα τα νερά από τις βροχές στην περιοχή επεκτείνονταν τόσο που σχημάτιζαν λίμνη, για αυτό και η απόφαση ήταν τολμηρή. Η κατασκευή ήταν δύσκολη διήρκησε κάμποσα χρόνια πάντα όμως με την χρηματική υποστήριξη
του μοναστηριού, η οποία ανήλθε στα 120.000 γρόσια. Μόνο οι ηγούμενοι άλλαξαν. 

Το γεγονός, με πολύτιμες λεπτομέρειες, καταγράφεται, σαν ενθύμηση, σε εκκλησιαστικό βιβλίο

Προσωπίδες απόκριες 1964.

Ανελέητοι καουμπόηδες,Ζορό,μπαρουτοκαπνισμένοι πολέμαρχοι,γριές και ότι άλλο σταμάτησαν για μια φωτογραφία.

Κρυμμένοι με σώβρακα του πατέρα,τακούνια της μάνας,φουστάνια,μαντήλια της γιαγιάς,πουκάμισα και πανωφόρια του παππού,παπούτσια φορεμένα ανάποδα,μουστάκια με κάρβουνο και αυτοσχέδιες μάσκες,καπέλλα καουμπόικα με το χρυσό αστέρι και όλοι πιστόλια αγορασμένα από το βιβλιοπωλείο του Χρήστου Χιώτα.

Βόλτες στους δρόμους,επισκέψεις στα μαγαζιά και σε σπίτια μέχρι αργά το βράδυ.

Ποιος τολμάει να τα βάλει μαζί τους...

αναμεσά τους οι:

Θωμάς Μπακοδήμος

Γιάννης Λέντζος

Ηλίας Γκόρος

Βαγγέλης Θεοδώρου

Γιώργος Μαντζιάρας

Βησσάρης Σαγάνης

Είναι απόγευμα Παρασκευής 13 Μαρτίου 1964

 (φωτογραφία  αρχείο Γιάννης Λέντζος)

14 Φεβρουαρίου σήμερα

Ιστορική νίκη με πρωταγωνιστή τον Πανούλα

http://www.tennisnews.gr/

Η ανδρική ομάδα τένις του UNC Asheville διανύει μια εξαιρετική χρονιά στο κολεγιακό πρωτάθλημα των ΗΠΑ και μετράει 6 νίκες σε 7 αναμετρήσεις. Σε μια ιστορική επιτυχία και τη σημαντικότερη φετινή νίκη της, επικράτησε του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Καρολίνα με 4-2. Ο Θωμάς Πανούλας είχε μεγάλο μερίδιο στην επιτυχία αυτή, καθώς νίκησε τον καλύτερο παίκτη του East Carolina University.

Η εξαιρετική χρονιά των Asheville Bulldogs έχει αποκορύφωμα μέχρι στιγμής τη μεγάλη εκτός έδρας νίκη επί του East Carolina University, με 4-2.

Ο Θωμάς Πανούλας, ο οποίος είναι sophomore στο Asheville - διανύει δηλαδή τη δεύτερη σεζόν του στο αμερικάνικο Πανεπιστήμιο - νίκησε το Νο1 της αντίπαλης ομάδας, Nicolas Sorano, με 4-6, 6-2, 6-2.

www

Ένα λάθος οδηγεί σε σωρεία λαθών...

Αν δεν επιλεγεί ο δρόμος της αναγνώρισής του ως λάθους...

Αλλά ο δρόμος της επίκλησης αυτοαναιρούμενων επιχειρημάτων υποστήριξής του ως σωστού...

Αυτά τα λίγα για τα κυπαρίσσια...

Αλλά αυτή η Δημοτική αρχή έχει εκτός των άλλων να αποδείξει δύο πράγματα...

Πρώτον ότι, τουλάχιστον, δέχεται και αντέχει την κριτική (αν και θα έπρεπε να την επιδιώκει)...

Και δεύτερον ότι είναι σε θέση να οργανώνει την δημόσια συζήτηση για τα θέματα που μας

αφορούν (και δεν αναφέρομαι στα κυπαρίσσια ή μόνο στα κυπαρίσσια) στην ώρα που πρέπει...

Πέντε χρόνια είναι αρκετά για να μάθει και για να υλοποιήσει...

Δεν θα κριθεί από κάποια ενδιάμεσα λάθη, ακόμη και αν τα λάθη αυτά τα χειριστεί με το λάθος τρόπο...

Για αυτό δεν χρειάζεται ούτε άγχος από τους ίδιους ούτε υπερβάλλον ζήλος από τους "υποστηρικτές"...

Θα κριθεί από τα μεγάλα και σημαντικά...

Που δεν λύνονται με τις μπουλντόζες μες την τούρλα του Σαββάτου...

Αρκετά υπέφερε αυτή η πόλη από αυθαιρεσίες που στηρίχθηκαν σε "επιχειρήματα" που πέσαν στην πρώτη πνοή του ανέμου...

Το μέλλον της θα στηριχθεί στο σταμάτημα των αυθαίρετων ενεργειών και στο σχεδιασμό με λογική και όνειρο...

Και πάντως όχι στην επαναφορά στην δράση "συντελεστών" οι οποίοι επέβαλαν, υπερασπιζόμενοι τα στενά τους συμφέροντα, την έλλειψη της θέασης στους υπόλοιπους...

Μπορεί η νέα γενιά να τους αφήσει πίσω...

Δεν τους χρειάζεται...

Εκτός αν εμφορείται από τις ίδιες απόψεις...

Πράγμα που δεν το πιστεύω...

(από σχόλιο Τετάρτη 11 Φεβρ 2015)

Οι Ηπειρώτες εν οδύναις...(του Νίκου Καρατζένη)

Με την ελεγεία που ακολουθεί θα μοιρολογούσε ο ανώνυμος αοιδός της δημοτικής μας μούσας την καταστροφή του γεφυριού της Πλάκας στον Άραχθο ποταμό, την 1^η Φεβρουαρίου 2015:

  

«Μαύρα μαντάτα φτάσανε στα δόλια τα Τζουμέρκα»

πάει ένα στολίδι τους, της Πλάκας το γιοφύρι

το ‘φαγε ο φονικός καιρός, το πήρε το ποτάμι.

Κλαίνε, θρηνούν οι άνθρωποι σ’ Ήπειρο και Τζουμέρκα

το θάνατο του γεφυριού ο νους τους δεν χωράει

παρηγοριά γυρεύουνε στο νέο χτίσιμό του».

«Έπεσε της Πλάκας το γεφύρι»

Το θλιβερό αυτό άγγελμα πάγωσε τις καρδιές των απανταχού της χώρας ευρισκομένων Ηπειρωτών και έφερε στα μάτια τους τα δάκρυα. Δάκρυα οδύνης, δάκρυα απόγνωσης, δάκρυα μεταμέλειας, δάκρυα ενοχής, δάκρυα, δάκρυα… γιατί τις στιγμές εκείνες ένιωσαν ότι έχασαν έναν δικό τους άνθρωπο ή μάλλον τον άνθρωπό τους, αφού το γεφύρι αυτό είχε ψυχή, έκρυβε μέσα του την ψυχή του κάθε Ηπειρώτη, του κάθε ανθρώπου, ο οποίος το είδε από κοντά, το περπάτησε και εντυπωσιάσθηκε από τη μορφή του, την αρχιτεκτονική του, τη θέση του στο χώρο και στην ιστορία, τους συμβολισμούς του.

«Έπεσε της Πλάκας το γεφύρι»

Είναι δυστυχώς γεγονός ότι η οργή του Αράχθου ποταμού μέσα σε λίγες μόλις στιγμές μετέβαλε σε συντρίμμια την πέτρα, τον κόπο και την ελπίδα. Η

Παραδοσιακές ποικιλίες σπόρων και σχολικοί κήποι

Το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Φιλιππιάδας διοργανώνει, την Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015, ημερίδα,  με θέμα:

«Παραδοσιακές  ποικιλίες σπόρων και σχολικοί κήποι»

Οι παραδοσιακές ποικιλίες σπόρων είναι τα πρωταρχικά φυτά, «οι γονείς», των σύγχρονων ποικιλιών και αποτέλεσαν για αιώνες τη βάση της διατροφής μας. Στις μέρες μας οι ποικιλίες αυτές έχουν σχεδόν εξαφανιστεί ή χρησιμοποιούντα ελάχιστα. Διασώζονται χάρη στις προσπάθειες δικτύων εθελοντών και ενημερωτικών ημερίδων-δράσεων που αποσκοπούν στην ενημέρωση και εκπαίδευση των καλλιεργητών για τη σημασία διαφύλαξής τους τόσο στο πλαίσιο της διατήρησης ειδών βιοποικιλότητας του τόπου μας όσο και στο πλαίσιο διάσωσης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και της διατροφικής μας κουλτούρας

Ερωτήματα...

1.Η καταστροφή του ζωντανού μνημείου της Πλάκας ήταν αναπόφευκτη;
2. Ποια υπηρεσία είχε αναλάβει την συντήρησή του;
3. Υπήρξαν εκθέσεις για την κατάσταση του γεφυριού; Από ποιον και προς ποιον;
4. Υπήρξε ποτέ κάποιος σχεδιασμός ενός προγράμματος συντήρησης και ανάδειξης; Τι απέγινε;
5. Πότε έγιναν οι τελευταίες εργασίες συντήρησης και με βάση ποια μελέτη;
6. Επισκέφθηκαν ποτέ, με εντολή τίνος, με ποια σύνθεση και με ποια αφορμή κλιμάκια για την επιθεώρηση του γεφυριού;
7. Συνέταξαν αυτά τα κλιμάκια έγγραφες αναφορές και ποια τα συμπεράσματά τους;

θυμωμένος ο Λούρος σήμερα...

Συνεδριάζει το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ζηρού

Την  Τετάρτη  28  Ιανουαρίου  2015  και  ώρα 19 : 00΄  συνεδριάζει το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ζηρού  με τα παρακάτω θέματα :

1.             Έγκριση  σταθερών  δαπανών  και  δαπανών  πάγιου  χαρακτήρα  του  προϋπολογισμού  του  Δήμου  Ζηρού  οικονομικού  έτους  2015

2.             Έγκριση  σχεδίου  αναμόρφωσης  του  προϋπολογισμού  του  Δήμου  Ζηρού  οικονομικού  έτους  2015

3.             Έγκριση  δαπάνης  ηχητικής  κάλυψης  επετειακών  εκδηλώσεων  έτους  2015

4.             Έγκριση  διενέργειας  δαπανών  ( προμηθειών – υπηρεσιών ) 

5.             Έγκριση  μετακίνησης  εκτός  έδρας  του  Δημάρχου  Δήμου  Ζηρού

Στον δρόμο για την αιωνιότητα.

Επεσε βαρύ το νέο αργά χθες βράδυ στην πόλη μας.

Εφυγε από την ζωή  σε ηλικία 73 ετών ο  Βασίλης Γκάρτζιος .

Γεννημένος το 1943 μετά τα Γυμνασιακά του χρόνια στην Φιλιππιάδα σπούδασε στο Αριστοτελειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης όπου πήρε το πτυχίο από την Κτηνιατρική σχολή.

Ασκεισε επι χρόνια ευσηνείδητα στην περιοχή μας το επαγγελμά του προσφέροντας τις γνώσεις του και την φροντίδα του ως κτηνίατρος.

 Σεμνός ,ανιδιοτελής με δημοκρατικό ήθος με άρτια επιστημονική 

κατάρτιση-το ονομά του γνωστό σε όλη την Ελλάδα-  και πολύπλευρη συμμετοχή  στα δρώμενα της Φιλιππιάδας

Εκλέχτηκε Δημοτικός σύμβουλος την δεκαετία του 1980.

Καθημερινός επισκέπτης στο filoiko, ηταν ενεργή η παρουσία του από όταν το ξεκινήσαμε το 2009.

Πάρα πολλά τα κειμενά του αφημένα σε τούτο το μπλογκ ,με σχόλια και

παρατηρήσεις για όσα συνέβαιναν.

Θα τον θυμόμαστε πάντα με αγάπη και συγκίνηση.

Η κηδεία του θα γίνει σήμερα Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015 στις 4:30 στον Αγιο Βησσαρίωνα Φιλιππιάδας.

Eρωτήματα

1. Η παρουσία του αντιδημάρχου καταδεικνύει την αρμοδιότητα του Δήμου για την διαχείριση του πράσινου, στο συγκεκριμένο σημείο;

2. Πρόκειται για κοπή δένδρων σε δημόσια (δημοτική) ή ιδιωτική έκταση;

3. Η συγκεκριμένη ενέργεια προέκυψε λόγω διαπίστωσης επικινδυνότητας;

4. Ποιος φορέας και πότε διαπίστωσε την επικινδυνότητα;

5. Αν ή έκταση είναι ιδιωτική ενημερώθηκε ο ιδιοκτήτης για την αναγκαιότητα κοπής;

6. Σύμφωνα με τον νόμο αν ο ιδιοκτήτης αμελεί, και την εργασία εκτελέσει ο δήμος, θα πρέπει να του στείλει τον λογαριασμό. Έγινε κάτι τέτοιο ή όχι.

Η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης στον Ζηρό

Η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης επισκέφτηκε το ΚΠΕ Φιλιππιάδας και το μοναδικό οικοσύστημα της λίμνης Ζηρού. Η επίσκεψη περιλάμβανε ενημερωση στους χώρους του ΚΠΕ και σε κτήρια της Παιδόπολης, πορεία στο δάσος και στη λίμνη Ζηρού και επίσκεψη στο Ρωμαικό Υδραγωγείο και στις πηγές του Λούρου στον Άγιο Γεώργιο!

Γράμμα στον Αι Βασίλη

Αγαπημένε μου ΑΓΙΕ . Είμαι ο Κώστας . Έπαψα πια να είμαι  Κωστάκης . Εδώ και χρόνια . Ναι .Αλήθεια σου λέω .Και ως Κωστάκης είπα ,σε συνεννόηση με τον εαυτό μου ,να σου γράψω ένα γράμμα.                     

Θα μου πεις τώρα ,με το δίκιο σου βέβαια ,τι δουλειά έχω εγώ ως Κώστας να σου γράφω γράμμα και να ζητάω δώρα .Σωστή παρατήρηση Άγιε μου .

Ξέρεις την ερώτηση σου ,την σκέφτηκα και γω .Και προσπάθησα να δώσω μια απάντηση που ,αν μη τι άλλο ,να στέκει λογικά .

Και άκου τώρα απάντηση που σκέφτηκα και στη λέω .

Όλοι μέσα μας κουβαλάμε το παιδί που μένει πάντα στην σκιά του μεγάλου μας εαυτού .Εγώ αποφάσισα φέτος αυτό το παιδί ,να το βγάλω από την σκιά .Να το φέρω στο φως .Να του δώσω τα κλειδιά του εαυτού μου ,για λίγες μέρες ,και να ζήσω τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά ,μέσα από τα μάτια του παιδιού ,μέσα μου.   

 Πως σου φάνηκε;   Ευχαριστώ. 

  Λοιπόν ,αρκετά μακρηγόρησα .Εξάλλου ένα παιδί δε μακρηγορεί .Λέει με σταράτα και λιτά λόγια αυτό που θέλει .Η σκέψη του είναι ξεκάθαρη ,και αυθεντική .Έτσι και γω πράττω τώρα.     

Ξεκινάω να απαριθμώ τα δώρα που θέλω να μου φέρεις .Διάβασε προσεκτικά και ξεκίνα να.. φορτώνεις τον σάκο σου.       Ευλογώντας τα γένια μου , που.. μεταξύ μας ,εγώ σαν Κωστάκης δεν έχω ,έχεις όμως εσύ ,ξεκινάω από τον εαυτό μου.      Μην το παίρνεις σαν εγωισμό από μέρους μου ,εγωιστής δεν είμαι .Αν και στις μέρες μας εμφανίζεται μια παράλλαξη του εγωισμού στους ανθρώπους .Ονομάζεται  'για πάρτη μου όλα' .Την ξέρεις ;Εε; Το περίμενα.  Πάλι μακρηγορώ όμως. 

Που είχαμε μείνει; Α στο δώρο μου.  Θέλω να μου χαρίσεις χρόνο και μέλλον .Η τουλάχιστον να μου δώσεις τον χρόνο και το μέλλον που αναίτια μου κλέβουν. 

Να με αφήσεις να πάω να παίξω στο τζαμί ,μπάλα ,αντίπαλος με τη ΜΑΛΜΟ. Αν μας αφήσουν τα..