στο σπίτι της νύφης,λίγο πριν φύγει...
Παλιά Φιλιππιάδα Σάββατο απόγευμα 23 Ιουλίου 2011(βάλτε ήχο)
H ΦΩΝΗ του ΑΓΡΟΤΟΥ στο φύλλο 29/7/2011 εγραψε για τον γάμο:
Να είναι ευτυχισμένοι
Η πανέμορφη και χαρούμενη νύφη, ο ευτυχής γαμπρός, οι συγγενείς και οι φίλοι, το εκπληκτικό σε φυσικό κάλλος τοπίο που περιβάλλει τον ιστορικό Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στον Άγιο Γεώργιο, με τη δροσιά των υπεραιωνόβιων πλατάνων και τα δροσερά νερά των πηγών, συνέθεταν την εικόνα μέσα στην οποία τελέστηκαν οι γάμοι του Δημήτρη Ρίζου, μηχανικού και της Αλεξάνδρας Μπάρκα, δικηγόρου, κόρης του εκδότη της «Φωνής» Φάνη Μπάρκα, που έγιναν το Σάββατο το απόγευμα 23 Ιουλίου 2011. Σε όλη τη διάρκεια του μυστηρίου το νεαρό ζευγάρι έλαμπε από ευτυχία και ιδιαίτερα τη στιγμή που οι νουνοί Βαγγέλης και Νίκη Πλεύρη, άλλαζαν τις βέρες και τα στέφανα. Οι εκατοντάδες προσκεκλημένοι συνέβαλαν με την παρουσία τους στην ευτυχία του ζευγαριού, που ένωσαν τη ζωή τους σε μια πορεία που μακάρι να έχουν θέση μόνο όνειρα.
Ακολούθησε γλέντι στο «Βυζαντινό» όπου οι πεντακόσιοι παρακαθήμενοι, εκτός από τα εδέσματα, απόλαυσαν και τη μουσική των «Λαλητάδων» (οι οποίοι συνόδευσαν κατά το παραδοσιακό έθιμο τους νεόνυμφους στην εκκλησία), που έδωσαν τόνο στη χαρούμενη βραδιά με τα ηπειρώτικα δημοτικά τραγούδια αλλά και τα νησιώτικα και τα χορευτικά που έπαιξαν. Μέχρι τις πρωινές ώρες κράτησε το γλέντι, με την παρέα των νεαρών φίλων του ζευγαριού να κρατάει τα σκήπτρα της διασκέδασης.
Η στήλη και η «Φωνή» εύχονται να είναι στρωμένος με ροδοπέταλα ο δρόμος της ζωής του Δημήτρη και της Αλεξάνδρας και στους Ρίζο Φωτεινή Ρίζου και Φάνη και Αναστασία Μπάρκα, γονείς του ζευγαριού, να τους ζήσουν τα νιόπαντρα και να τους χαρίσουν πολλά εγγόνια. (σχόλιο F)
Ούς ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος μη χωριζέτο
Αυτό τόνισε με στόμφο ο παπα-Ανδρέας στις 23/7/11 το απόγευμα και μαζί με την γυροβολιά του χορευταρά βιβλικού προφήτη Ησαΐα, ολοκληρώθηκε η ένωση δύο νέων παιδιών με την ευλογία της εκκλησίας. Είναι ο πολ. μηχ. Δημήτρης Ρίζος και η δικηγόρος Αλεξάνδρα Μπάρκα που διάλεξαν για το ξεκίνημά τους το γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στο ομώνυμο χωριουδάκι του Αγίου Γεωργίου Φιλιππιάδας που είναι και η γενέτειρα του Δημήτρη. Στα σκαλιά αυτής της εκκλησίας ο πατέρας της νύφης Φάνης Μπάρκας, εκδότης και Δ/ντής της εφημερίδας ΦΩΝΗ, φανερά συγκινημένος παρέδωσε την χαριτωμένη κόρη του Αλεξάνδρα στον εκλεκτό της καρδιάς της Δημήτρη για το νέο ξεκίνημα της ζωής τους.
Ο παφλασμός και το θρόϊσμα των νερών του ποταμού Λούρου που πηγάζει ακριβώς κάτω από το εκκλησάκι, καθώς και τα ιερά λόγια και ψαλμωδίες, προσέδιναν έναν ιδιαίτερο ειδιλιακό τόνο στην όλη τελετή. Αυτό απολαύσαμε όλοι εμείς συγγενείς και φίλοι των νεονύμφων που παρευρεθήκαμε εκεί για να συνοδεύσουμε με τις ευχές μας το νέο ζευγάρι.
Η συνέχεια δόθηκε στο κέντρο «ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ», όπου 500 περίπου καλεσμένοι απόλαυσαν με μια άρτια οργάνωση και υπέροχο περιβάλλον μια θαυμάσια βραδυά μέχρι τις πρωϊνές ώρες.
Πλούσια εδέσματα, ζωντανή μουσική από πολυμερή παραδοσιακή ορχήστρα, και το απαράμηλο κέφι των παρευρισκομένων, ήταν οι παράγοντες της μεγάλης επιτυχίας της γαμήλιας τελετής.
Οπωσδήποτε όμως, οι νεόνυμφοι Αλεξάνδρα και Δημήτρης με την άνεσή τους και τις χορευτικές τους ικανότητες έλαμπαν και έκλεψαν την παράσταση.
Το χαρακτηριστικό στοιχείο του γάμου που συζητήθηκε πολύ, ήταν η τήρηση της παράδοσης και των εθίμων που ήταν η επιθυμία όχι μόνο των γονέων των νεονύμφων, αλλά και του ζευγαριού. Προετοιμασίες και συνήθειες πριν και μετά το γάμο έγιναν όλα όπως επιτάσσει η παράδοση. Τηρήθηκαν όλα εκείνα τα όμορφα στοιχεία που δυστυχώς στις μέρες μας ξεχνιούνται και χάνονται. Σχετιζόμενος συγγενικά με την όμορφη νυφούλα Αλεξάνδρα, θυμήθηκα ένα μικρό απόσπασμα από παλιές ευχετήριες κάρτες μιας άλλης παλιάς εποχής και τους το αφιερώνω από καρδιάς.
Αλεξάνδρα – Δημήτρη!
«Ανθόσπαρτος να σας ξανοίγεται ο δρόμος της ζωής σας και ακριβή πραγματοποίηση των ονείρων σας»
Στους γονείς της νύφης Τασία και Φάνη καθώς και στους γονείς του γαμπρού, Φωτεινή και Ρίζο εύχομαι να ζήσουν σύντομα ανάλογες στιγμές ευτυχίας και στα άλλα παιδιά τους και να γίνουν γρήγορα παππούδες.
Συγχαρητήρια και παντάξιος και στον κουμπάρο Πλεύρη Βαγγέλη λέκτορα του ΕΜΠ φίλο του γαμπρού, κρητικής καταγωγής που σίγουρα θα δεινοπάθησε ελαφρώς με τα ηπειρώτικα άσματα και χορούς. Ακούστηκε όμως να λέει ότι ο γάμος και χωρίς …. μπαλοθιές ήταν πάρα πολύ καλός.
Κωνσταντίνος Κώνστας
Να μας ζήσουν ΦΩΤΟ από την εκκλησία
Το Σάββατο που μας πέρασε, παντρέψαμε την Αλέξανδρα, κόρη του εκδότη της «φ» Φάνη Μπάρκα. Ένωσε τη ζωή της με τον Δημήτρη Ρίζο.πρώην δημοτικό σύμβουλο Φιλιππιάδας και γιο του Ρίζου Ρίζου απ’ τον Άγιο Γεώργιο. Το μυστήριο τελέστηκε στο εκπληκτικού φυσικού κάλους εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου υπό τη βαθιά σκιά των πλατάνων, τον ήχο των άφθονων τρεχούμενων νερών και την αίγλη των λειψάνων του Ρωμαϊκού Υδραγωγείου. Ο λιτός κι απέριττος διάκοσμος, επιλογή του ζευγαριού, η παραδοσιακή, ποιοτική ορχήστρα των «Λαλητάδων», έδεναν αρμονικά με την γλυκύτητα και τη χάρη της νύφης, το συμπαθέστατο χαμογελαστό πρόσωπο του γαμπρού. Οι ξένοι περισσότερο από μας τους ντόπιους γοητεύτηκαν από το όλο σκηνικό.
Γι άλλη μια φορά και απ’ όλους τους συνεργάτες της «Φ» ευχόμαστε στην Αλεξάνδρα και τον Δημήτρη να ζήσουν ενωμένοι και να απολαύσουν κάθε στιγμή χαράς, να μοιραστούν και τις λύπες της που αδύνατο να αποφύγουν, να δώσουν απογόνους κι ας χάσουμε έτσι τον εκδότη απ’ τα γραφεία, γιατί είναι βέβαιο πως θα προτιμήσει το ρόλο του παππού. Παιδιά να ζήσετε σαν τα γερά πλατάνια που ίσκιωσαν το γάμο σας! (σχόλιο R)
33 σχόλια:
..ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ!!!
“ΑΛΗΘΕΙΑ, ΤΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΣΠΑΣΙΚΛΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ;
ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΧΡΩΣΤΑΝΕ Ή ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΧΡΩΣΤΑΕΙ;”
Αγαπητέ μου, ο Ελληνικός Λαός δεν χρωστάει φράγκο!
Δεν τα φάγαμε μαζί με τον Πάγκαλο!
Δεν είναι «λαός» ο φαρμακοποιός που, μέρα μεσημέρι, πηγαίνει 20 βιβλιάρια υγείας στον «ελεγκτή» ιατρό και, με αυτόν τον αισχρό τρόπο, έφτιαξαν περιουσίες εκατομμυρίων ευρώ (δεν συμβαίνουν αυτά στην πόλη μας-χαλαρώστε).
Δεν είναι «λαός» ο εργολάβος δημοσίων έργων που ανέλαβε ένα έργο προϋπολογισμού 1 εκατομμυρίου ευρώ και θέλει 10 εκατομμύρια για να το παραδώσει.
Δεν είναι «λαός» ο δημοσιογράφος που πιάστηκε στην Ελβετία με επιταγή 5 εκατομμυρίων ευρώ και είναι ελεύθερος να συνεχίσει το έργο του.
Δεν είναι «λαός» ο «επιχειρηματίας» που ζει 30 χρόνια από εθνικές και κοινοτικές επιδοτήσεις (ούτε αυτό συμβαίνει στην πόλη μας).
Δεν είναι λαός ο γιατρός που του βρήκε το ΣΔΟΕ, μόνο σε έναν λογαριασμό ταμιευτηρίου, 5 εκατομμύρια ευρώ.
Δεν είναι «λαός» οι ταξιτζήδες που έδωσαν 200 και 300 χιλιάδες ευρώ για να αγοράσουν μία άδεια ταξί.
Δεν είναι «λαός» η σύζυγος του «Υπουργού» Σηφουνάκη, που χρωστάει στο Δημόσιο 600 εκατομμύρια ευρώ.
Δεν είναι «λαός» οι πολιτικοί που είναι βουτηγμένοι στη διαφθορά και οι άλλοι, οι οποίοι δεν τα «φάγανε», αλλά το βουλώνουνε για να μην χάσουν τα προνόμια του βουλευτή.
Δεν είναι «λαός» ο συνδικαλιστής που έχει περιουσία εκατομμυρίων ευρώ (ούτε αυτό συμβαίνει στην περιοχή μας).
ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΑΟΣ. ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ, ΑΠΕΒΑΛΛΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΑΛΚΑ ΤΟΥ ΔΕΞΙΟΥ-ΚΕΝΤΡΩΟΥ-ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΒΓΗΚΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ. ΠΑΛΕΨΕ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ. ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ. ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΤΑ ΕΦΑΓΕ ΜΕ ΤΟΥΣ «ΑΛΛΟΥΣ», ΚΑΙ, ΣΥΝΕΠΩΣ, ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΕΙ «ΜΙΑ»!
...Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, η Νορβηγία δεν θα πρέπει να έχει πρόβλημα με το πώς θα αντιμετωπίσει τον δράστη των δολοφονικών επιθέσεων.
Όπως είναι γνωστό, η Νορβηγία απονέμει κάθε χρόνο το Νόμπελ Ειρήνης. Ανάμεσα σε αυτούς που έχουν βραβευτεί με το Νόμπελ Ειρήνης είναι και αρκετοί που είναι υπεύθυνοι για τη δολοφονία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων.
Οπότε, ας δώσει φέτος η Νορβηγία το Νόμπελ Ειρήνης στον δράστη των δυο δολοφονικών επιθέσεων. Ας πάρει μια φορά το Νόμπελ Ειρήνης κι ένας Νορβηγός δολοφόνος. Να μείνει το Νόμπελ στη Νορβηγία.
από τον pitsiriko
«Δεν είναι ποίηση της ήττας. Είναι μια αγωνία για την εποχή, ένα άγχος για την εποχή». Ετσι περιγράφει ο Μανόλης Αναγνωστάκης τη δική του ποίηση στον μονόλογο που ηχογράφησε ο Μισέλ Φάις το 1992 και εκδόθηκε μόλις από τις Εκδόσεις Πατάκη. Λέει ακόμη:
«Ενώ η Αριστερά έδειχνε ότι ήταν μια δύναμη προοδευτική, δημιουργική, ήταν αντιδραστική στον πνευματικό τομέα… Δηλαδή έμενε σε πρότυπα του '40-'45».
Ας προσπεράσουμε τα πρότυπα του '40-'45 που εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να εμπνέουν τη ρητορική ενός μεγάλου μέρους της ελληνικής Αριστεράς, του πιο οργανωμένου πάντως. Ας μην ξεχνάμε πως έχουμε το προνόμιο να είμαστε το τελευταίο καταφύγιο επί ευρωπαϊκού εδάφους της νοσταλγίας για τον Πατερούλη, ή για τους γερμανούς συντρόφους που έχτισαν το τείχος του Βερολίνου για να ανακόψουν τον ιμπεριαλισμό.
Ας συμφωνήσουμε βέβαια πως η εμμονή σε πρότυπα μάλλον παρωχημένα δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της παρ' ημίν Αριστεράς. Οταν οι διαστάσεις του αγάλματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου γίνονται πολιτικό ζήτημα μάλλον θα πρέπει να παραδεχθούμε πως οι σχέσεις μας με την Ιστορία, ασχέτως ιδεολογικής τοποθέτησης, αν δεν έχουν χρεοκοπήσει ήδη, έχουν άμεση ανάγκη από δανεισμό κάποιας, στοιχειωδώς έστω, κριτικής σκέψης.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι εκεί. Το πρόβλημα είναι ότι η επισήμανση του Αναγνωστάκη, η οποία αναφέρεται στη δεκαετία του '60, είναι αυτή που σημάδεψε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο την πρόωρα γερασμένη μεταπολίτευση. Πόσο ευθύνεται αυτή η πνευματική Αριστερά, η προσηλωμένη σε παρωχημένα πρότυπα, για την πνευματική πτώχευση της χώρας; Και δεν εννοώ βέβαια μόνον τα βιβλία που γράφτηκαν, ή τις ταινίες που έγιναν.
Εννοώ την ουσιαστική πνευματική πτώχευση, αυτή που οδήγησε στην πανωλεθρία της εκπαίδευσης, αυτή που διάβρωσε τις ζωτικές δυνάμεις στο σχολείο ή στο πανεπιστήμιο. Αυτή η οποία επειδή αντιμετώπιζε τη γνώση ως ύποπτη «αναπαραγωγή» της κυρίαρχης ιδεολογίας, αξιολογούσε την εκπαίδευση όχι με τη βάση του 10 αλλά με τη βάση της προοδευτικής ρητορείας. Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, θα μου πείτε. Και συμφωνώ. Και τα πράγματα τα κάνει ακόμη πιο πολύπλοκα αυτό που λέει ο Αναγνωστάκης για την «ποίηση της ήττας».
Πώς, αλήθεια, μέσα από ποιους ψυχικούς μηχανισμούς, μέσα από ποιους αυτοματισμούς η Αριστερά μεταμόρφωσε την «αγωνία, το άγχος για την εποχή» σε λυρική απολογία της ήττας, στον ηρωισμό της ηττοπάθειας; Και πώς η πνευματική κεφαλαιοποίηση της ήττας επηρέασε και επηρεάζει ακόμη και σήμερα τη συλλογική μας νοοτροπία; Αν η Αριστερά του 2011 έχει επιλέξει ως πολιτική πρόταση την πτώχευση, δεν είναι επειδή έχει επενδύσει σε CDS, αλλά γιατί πιστεύει ότι θα βγει κοινωνικά δικαιωμένη μέσα από την ήττα, όπως δικαιώθηκε στο παρελθόν.
Και αν θέλουμε να απαλλαγούμε από το ψυχικό βάρος της μεταπολίτευσης, αυτήν τη νοοτροπία πρέπει να ξεφορτωθούμε, τον ηρωισμό της ηττοπάθειας. Οπου ο πτωχευμένος δικαιώνεται ηθικά και, ως εκ τούτου, μπορεί έκτοτε να ζει καταναλώνοντας τα κεκτημένα δικαιώματα του ηττημένου
ΥΓ..Απο τα ΝΈΑ, το παραπάνω άρθρο του Τ.θεοδωρακόπουλου.. με τίτλο ο "ηρωισμός της ηττοπάθειας".
Κομμάτια και θρύψαλα...
Στους δυό καλούς φίλους, τον Δημήτρη και την Αλεξάνδρα, να είναι ωραίο το κοινό τους ταξίδι. Στους γονείς τους να χαίρονται στις χαρές τους.
Ηδη απο τη δεκαετια του 90 στη Νορβηγια υπηρχε σαφες προβλημα, ειδικα στη νεολαια της. Αναριθμητα ακροδεξια στοιχεια δραστηριοποιουνταν τοτε στο χωρο του black metal και με ρηχο ιδεολογικο υποβαθρο προεβαιναν σε πραξεις οπως δολοφονιες ή εμπρησμους εκκλησιων.
Στο τελος "ο ηγετης" της σκηνης κατεληξε να αποκυρηξει το metal σαν μουσικη διοτι ειχε σαν βαση την ηλεκτρικη κιθαρα την οποια (οι περισσοτεροι λενε οτι) επινοησαν οι μαυροι.
Αρρωστημενες καταστασεις εν ολιγοις, ισως να μη βαραει μονο η ζεστη στο κεφαλι αλλα και το κρυο.
ΥΓ: Να ζησει η νυφη και ο γαμπρος
ΥΓ2: Μιλτιαδη χαρηκα που σε ειδα μετα απο τοσα χρονια.
Το κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Ζηρού κλείνει με απόφαση του υπουργείου Παιδείας λόγω οργανωτικών αδυναμιών (;) σύμφωνα με τη με Αρ.Πρωτ. 83688/Γ7 απόφαση. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς ποιες είναι οι οργανωτικές αδυναμίες αλλά το περιβαλλοντικό κέντρο συνέβαλλε πάρα πολύ στο να γίνει γνωστή η περιοχή σε όλη την Ελλάδα καθώς την περασμένη σαιζόν φιλοξένησε μεγάλο αριθμό σχολείων από όλη την Ελλάδα. Θεωρώ ότι πρέπει όλοι μαζί να συμβάλουμε ώστε η απόφαση αυτή να μην υλοποιηθεί.
Σε ευχαριστώ Σταύρο και εγω χάρηκα που σε ειδα.Να είσαι καλά.
ΜΘΖήκος
Από την ΓΝΩΜΗ Αρτας:
ΤΟ ΕΙΧΑΜΕ επισημάνει πολύ νωρίς. Όταν «έσκασε» το σκάνδαλο με τα στημένα παιχνίδια, είχαμε σημειώσει στην «Γ», ότι όταν περάσουν μερικές ημέρες, θα έχουμε ενδιαφέρον για το θέμα αυτό και από την περιοχή μας. Τώρα που δημοσιεύονται οι συνομιλίες, που έχει συλλέξει ο «εθνικός κοριός» και φαίνονται στις συζητήσεις στοιχεία για στημένα παιχνίδια του ΕΘΝΙΚΟΥ Φιλιππιάδας, σε συνεργασία με τον γνωστό πρωταγωνιστή και μεγαλοπαράγοντα της Ηλιούπολης Γιώργο Τσακογιάννη, τα πράγματα από μόνα τους δικαιώνουν την δική μας εκτίμηση.
ΥΠΑΡΧΕΙ η αντίδραση των παραγόντων του ΕΘΝΙΚΟΥ. Ένας εξ αυτών, σε τηλεφωνική επικοινωνία, που είχαμε μαζί του, μας διαβεβαίωσε ότι απ’ την διοίκηση του ΕΘΝΙΚΟΥ δεν υπήρξε καμία συνεννόηση με τον Τσακογιάννη και κανένας δεν συζήτησε μαζί του, για τα παιχνίδια του ΕΘΝΙΚΟΥ. Μπορεί να μιλούσε άλλος, γιατί κάποιος μιλούσε.
ΚΑΙ ΣΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ, που δημοσιεύουμε σε άλλη σελίδα, επιμένουμε. Οι παράγοντες του ΕΘΝΙΚΟΥ που θεωρούν εαυτούς ΚΑΘΑΡΟΥΣ, όπως κι εμείς ΚΑΘΑΡΟΥΣ τους θεωρούμε, το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να αποδείξουν ότι στις συνομιλίες που περιέχει το DVD, δεν είναι συνομιλητής κανένας εξ αυτών. Και να σταματήσει ο πρόεδρος, που προσωπικά δεν τυχαίνει να τον γνωρίζω, να εκτοξεύει απειλές στα καφενεία, εναντίον της «Γ». Δεν είναι μαγκιά, κύριε πρόεδρε, να μιλάς σε παιδάκια και να κάνεις λόγο για αγωγές. Δυστυχώς για σας, έχουμε κι εμείς κάποια στοιχεία, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.
ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ. Για το καλό του ΕΘΝΙΚΟΥ, αλλά και για το δικό τους καλό, το χρήσιμο είναι να αποδείξουν, ότι δεν είχαν καμία σχέση με τον Τσακογιάννη και τα στημένα.
Κ.Γ
1. Έχασε πληθυσμό η Ήπειρος.
2. Αφιλόξενη για πρόσφυγες η Πωγωνιανή. Το ΚΚΕ ήταν αντίθετο στην φιλοξενία γιατί δεν επαρκούν οι υποδομές και όχι για ρατσιστικούς λόγους. Οι υπόλοιποι ήταν απλώς αντίθετοι, δεν χρειάστηκε να πούν καν για ποιό λόγο.
3. Με λογοπαίγνια περνάμε καλά. Από τα ΑΕΙ (Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα) θα μείνει μόνο το ΑΕ (Ανώνυμη Εταιρεία) ο ένας.
Οι καθηγητές του πανεπιστημίου ΙΔΡΥΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ο έτερος.
4. Ο Ζηρός είναι η αιχμή του δόρατος για την ανάπτυξη. Που είναι το δόρυ; Την αιχμή την χάσαμε ήδη.
5. Χώρες του τρίτου κόσμου αντιδρούν για την νέα βοήθεια προς την Ελλάδα.
Πολύπλοκη η πραγματικότητα και αντιφατική όπως πάντα. Ποιός να καθίσει να βάλει μια σειρά στα πράγματα. Έρχεται και δεκαπενταύγουστο.
Η Παναγιά μαζί μας.
Πρωί πρωί 8 και πετάχτηκα για μια δουλειά στην Αρτα.
Στο ράδιο ακουγα τρίτο με τον Χρήστο Μιχαηλίδη.Είχε βάλει μια όπερα.Οχι οτι εχω ιδιαίτερες γνωσεις στην κλασσική μουσική αλλα κάποιες φορές μου αρέσει.
Περνόντας την γέφυρα κοίταξα προς το παλιό γεφύρι,πάντα γυρίζω για να δω.
Ετυχε εκείνη την στιγμή να περνάνε πάνω του εν σειρά κανα δεκαριά μάλλον Αφγανοπακιστανοί για να πάνε απέναντι.
Σαν να βλεπα κάποια σκηνή από ταινία.
Καλημέρα
Σκάστε (με την καλή έννοια) και πληρώστε! Ακόμη και αν νομιζετε ότι δεν χρωστάτε τίποτε. Ας προσέχατε!
Συνεισφορά στον διάλογο τους ποιός είναι λαός και ποιός όχι. Βρίσκομαι σε αδιέξοδο. Να θεωρήσω λαό τους πανεπιστημιακούς δασκάλους και τις πολιτικές νεολαίες που προασπίζονται το πανεπιστήμιά μας και να δεχθώ αδιαμαρτύρητα αξιολογώντας το μεγαλύτερο καλό να περάσει ένας χρόνος με τα πανεπιστήμια κλειστά και μένα να πληρώνω, ή να τους θεωρήσω πανεπιστημιακό και κομματικό κατεστημένο που λυμαίνονται το Λαικό Πανεπιστήμιο και να τους πάρει ο διάολος;
Θα μας τρελάνουν οι σύντροφοι του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις ήταν καλές και δεν έχουν καμία ευθύνη για τα χάλια μας. Για όλα φταίει η σημερινή κυβέρνηση αποκλειστικά. Δεν εξηγείται διαφορετικά που ενώ παλιότερα πήγαιναν (και με φωτεινές παρεούλες αν θυμάστε) στην δεξίωση της Προεδρίας της Δημοκρατίας φέτος επικαλέστηκαν την κυβερνητική πολιτική και έλαμψαν δια της απουσίας τους.
Εκτός αν τόσα χρόνια δεν ήξεραν τι έκαναν, πράγμα που δίνει το δικαίωμα να υποθέσει κανείς ότι ούτε τώρα ξέρουν τι κάνουν.
Αφού δεν πήγαν στον Πρόεδρο επειδή ήταν παρούσα η κακιά κυβέρνηση, πως θα πάνε στην κακιά κυβέρνηση (συμβούλιο αρχηγών) ενώ θα είναι παρόν ο Πρόεδρος; Να μην πάνε ούτε εκεί! Αυτό θα είναι συνεπές! Με την απεραντοσύνη της... πολιτικής τους σκέψης!
Στην Ελλάδα ζούμε με την πεποίθηση και την ελπίδα ότι οι αποφάσεις που άλλοι πήραν για εμάς δεν θα εφαρμοστούν τελικά. Ουδόλως μας αφορά πως αποφάσεις που πήραμε εμείς για εμάς μπορούν πράγματι να εφαρμοσθούν με αξιοπιστία και συνέπεια. Να μην κλείσει το ΚΠΕ στον Ζηρό. Πράγματι αποτελεί εργαλείο ώστε η περιοχή να γίνει ευρύτερα γνωστή. Και φυσικά δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος. Θυμάστε τα μεγάλα λόγια; Ο Ζηρός σηματοδοτεί την ανάπτυξη της περιοχής. Αποτελεί την αιχμή του δόρατος για την ανάπτυξη και άλλα. Η μάχη για να μην "κλείσει" το ΚΠΕ πρέπει να δοθεί. Πότε όμως θα "κλείσουμε" τα αυτιά μας σε κάθε κατεργάρη που δεν βλέπει πέρα από την μύτη του και πουλάει φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες; Θα προσπαθήσουμε να κρατήσουμε εμείς το ΚΠΕ αφού εμάς θα βοηθήσει ή θα συνεχίσουμε να προφασιζόμαστε ότι δεν γνωρίζουμε τις οργανωτικές και άλλες αδυναμίες, επικαλούμενοι τις υπαρκτές και αδήριτες οικονομικές;
Ευκαιρίας δοθείσης να καταγγείλω τον Μιλτιάδη ο οποίος παρότι ο Δήμαρχος του έστειλε εδώ και καιρό τον προϋπολογισμό του Δήμου και παρότι μόλις συναντηθούν τον παρακαλεί να τον δημοσιεύσει, αυτός αρνείται ετσιθελικά να μας ενημερώσει. Ξέρω γιατί. Συμπεριλαμβάνεται και αυτός στους μεγάλους οφειλέτες του Δήμου για τους οποίους συζητά το Δημοτικό Συμβούλιο. Αλλά σε αντίθεση με τους υπόλοιπους αρνείται να πληρώσει.
ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΟ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ.
Να τα πάρουμε με την σειρά για να μη παριστάνουμε τους ελληνάρες του κερατά.
Πρώτο λοιπόν. Χρεοκοπήσαμε.
Οχι ολοκληρωτικά αλλά επιλεκτικά. Όχι παντελώς. Λιγουλάκι και προσωρινώς.
Που πάει να πει ότι μπάρμπα Μήτσο, θείτσα Μαριγώ, κυρ Στάθη, τα λεφτουδάκια σας μια χαρά.
Οχι από τους πολιτικούς που τους ψηφίζατε διαρκώς. Αλλά από τους ξένους, τους ιμπεριαλιστές και τους εχθρούς που τους φτύνουμε ομαδικώς. Αυτοί εξασφαλίζουν το μικρό κομπόδεμα των ελλήνων πολιτών και την λειτουργία των τραπεζών.
Τουτέστιν οι πατριώτες οι πολιτικοί αποδειχθηκαν αληθινοί εχθροί. Αντιθέτως οι εχθροί η μοναδική σωτηρία πριν την καταστροφή. Τούμπα δηλαδή. Φαντάσου επιστρέψαμε στο σχέδιο Μάρσαλ του 1947. Τόσο μακριά τόσο κοντά.
Πάμε στο δεύτερο. Η σωτηρία είναι προσωρινή. Για μερικά χρονάκια. Και ούτε. Αν δηλαδή καταφέρουν οι «εχθροί» να θωρακίσουν την ευρωζώνη τότε θα κάνουν μία έτσι και θα μας πετάξουν σαν στυμμένη λεμονόκουπα. Μην έχεις την παραμικρή αμφιβολία. Εξ ανάγκης μας σώζουν. Ωστε ο ελληνικός ιός που είναι τόσο ανθεκτικός σαν καρκίνος κανονικός, να μην εξαπλωθεί. Σκουπίδι μας θεωρούν στα σκουπίδια θα μας πετάξουν.
Και τρίτο. Ολες αυτές οι χτεσινές, σημερινές και φαντάζομαι οι αυριανές ιαχές, πως δηλαδή καταφέραμε να τους φεσώσουμε κανονικά, γύρω στα τριάντα δισεκατομμύρια ευρώ, είναι τσάμπα μαγκιά. Με ξένα κόλυβα δηλαδή.
Και κάτι ακόμα.. Αυτό το φέσωμα σημαίνει ότι δεν τιμούμε την υπογραφή μας. Πως δηλαδή είμαστε τσαμπατζήδες, κλεφτρόνια, απατεώνες. Του κοινού ποινικού δικαίου. Θα μου πεις ότι οι δανειστές μας είναι τοκογλύφοι. Θα σου πω να μην δανειζόσουνα από τοκογλύφους. Ποιος σε ανάγκασε να το κάνεις; Το ξερό σου το κεφάλι. Δηλαδή τα κόμματά σου, το αραλίκι σου, η φοροδιαφυγή σου και το όνειρό σου για μια μόνιμη θέση στο Δημόσιο. Άρπα τώρα να χεις.
Μόνιμο στασίδι στην χλεύη των ευρωπαίων, στην μούντζα των τραπεζών και στη λαιμητόμο των κερδοσκοπικών αγορών.
Και το ερώτημα ένα και μοναδικό. Αυτοί για τους δικούς τους λόγους θέλουν να σε σώσουν. Εσύ είσαι ικανός να σώσεις το τομάρι σου και τα παιδιά σου;
Ε; Μπορείς;
YΓ Αυτό το ερώτημα να το απευθύνει άραγε και στους δικούς του συντρόφους, σήμερα ο ΔΑΝΊΚΑΣ ;
Αν θυμαμαι καλά ο ΑΛΈΞΗΣ προτείνει
την εδώ και τώρα και δια παντός διαγραφή του όλου χρέους .
Έτσι για μη ξεχνιώμαστε δηλαδή , αφού "εκείνοι που μας χρωστάνε τις παράδες τώρσ απειλούν να μας πάρουν και το βόδι" κατά πως έλεγε ο παππούς μου προ αμνημονεύτων δεκαετιών ...
Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΉ ΜΙΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΤΟ ΑΠΌΓΕΙΟ ΤΗΣ!
"Εσύ είσαι ικανός να σώσεις το τομάρι σου και τα παιδιά σου;
Ε; Μπορείς;"
Πως να μπορέσεις αφού δεν ακούει κανείς; Μακάριοι αυτόχειρες. Παριστάνοντες τους ανάδελφους.
Μόλις ήρθα από πλατεία.
Δεν στέκεσαι από το θόρυβο του ελικόπτερου που ραντίζει τα πλατάνια.
Καλά δεν ξέρουν ότι τέτοια ώρα πίνουμε μπύρες; Ελεος.
O Δ.Δανίκας στο ΒΗΜΑ:
Δεν μας αθωώνω αλλά όχι και να διαγράψω το πλιάτσικο της ρακένδυτης Ψωροκώσταινας από τους προγόνους της φράου Μέρκελ που σαν κατσαλπιάδες του χειρίστου είδους βούτηξαν ακόμα και τα μπαλωμένα σώβρακα των ελλήνων.
Αντιγράφω από το ντοκουμέντο του Μαρκ Μαζάουερ «Στην Ελλάδα του Χίτλερ»: «Στο σπίτι του Πιστολάκη έκοψαν από τα μαξιλάρια τα κεντήματα και αφαίρεσαν τα κρητικά κειμήλια. Από τα φτωχόσπιτα της επαρχίας έκλεψαν τα σεντόνια και τις βελέντζες. Από άλλες κατοικίες άρπαξαν ελαιογραφίες και αφαίρεσαν και αυτά ακόμη τα μεταλλινά πόμολα της πόρτας»
Παρακάτω «Προχωρούσαν σε επιτάξεις πορτοκαλιών, λεμονιών και τσιγάρων. Το ατμόπλοιο Pierre Luigi κουβαλούσε εκατοντάδες μπάλες βαμβακερά προιόντα, λινάρι και σολόδερμα. Οι αξιωματικοί κατάσχεσαν αποθέματα σταφίδας, σύκων, ριζιού και ελαιολάδου».
........
Επομένως αγαπητή Ανγκελα δεν λέω, να πληρώσουμε και με το παραπάνω. Αλλά κι εσείς αφού πρώτα ξεχρεώσετε με τόκο να ζητήσετε γονυπετείς συγνώμη. Εντάξει το χρυσάφι, τον ορυκτό πλούτο, την σταφίδα και όλα τα αγροτικά προιόντα. Αλλά όχι και τα σώβρακα. Τέτοια λιγουρία και τόση κατσαπλιομανία ούτε ο έσχατος τριτοκοσμικός αγαπητή μου κυρία!
2500 λιγότεροι στον Δήμο Ζηρού. Λίγο παρακάτω από τους 3000 που "έφεραν" από την Άρτα. Φαντάζεστε να μην είχαν έρθει και αυτοί; Ευτυχώς προλάβαμε και κτίσαμε λίγο ψηλότερα.
ΠΙΝΟΝΤΑΣ ΚΑΦΕ ΕΠΕΣΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΕΞΗς ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ BLOG:
Συνταξιούχος αρνείται να δηλώσει την παρουσία του στην Τράπεζα
και να παραλαβει την σύνταξή του επειδή δεν θέλει το ΑΜΚΑ που τελειώνει σε 666.
Λόγω χριστανικής πίστης θεωρεί ότι είναι καταραμένο νούμερο και
προτιμάει να χάσει την σύνταξή του.
Η γυναίκα του φυσικά έχει τρελλαθεί αφού κι αυτή πέρνει μια πολύ μικρή
σύνταξη και δεν τα βγάζουν πέρα.
Υπάρχει κάποια πρόταση-λύση?
Ευχαριστώ.
Είδατε Μαυρίκη σήμερα το πρωί; Ίδια περίπτωση. Αθεράπευτος.
Το ράντισμα στην πλατεία την Κυριακή είχε αποτέλεσμα.
Οι ψειρες κατατροπώθηκαν,και τα φύλλα από τα πλατάνια δείχνουν να ανασαίνουν.
Δεν έχει μείνει ψείρα αλλα δεν έχει μεινει εδώ και καιρό και άνθρωπος σε διαμέρισμα περιξ της πλατείας.
Δεν θα ξαναγυρίσουν ούτε οι ψείρες αλλά ούτε και οι ανθρωποι στα σπίτια τους.
«Ε ; μπορείς;
Πως να μπορέσεις αφού δεν ακούει κανείς;»
Ανώνυμος, χθες…
Ποιον να ακούσω και τι να ακούσω;
Τον Αλέξη; την Αλέκα; τον Αλέκο;
Μήπως τα σκελετωμένα και πετρωμένα ΣΥΜΒΟΛΑ,
τύπου Μίκη και Μανόλη;
Χίλιες φορές αυτόχειρας παρά κολαούζος «μηδενιστικών υποκειμένων της αλλαγής.»
Για ποια αλλαγή;
Και ποια τα υποκείμενα;
ΥΓ.. Δύσκολη η προσέγγιση των δύο τελευταίων.
Αναγκαία όμως η αναζήτησή ακόμα και στην σφαίρα της ουτοπίας. .αφού χωρίς καινούργιες φαντασιακές θεσμίσεις η βιωτή καθίσταται αβίωτη..
Συμπέρασμα: ΠΟΤΕ μην φτιάξετε σπίτι πέριξ οποιασδήποτε πλατείας.
-Σταμάτα να σου πώ μου φωναξε από μακριά ο Βασίλης ο Σιαφάκας.
Ηρθε δίπλα μου στην Μπιζανίου με το ΙΧ του:
-στον τοίχο του Βενέτη είναι ένας σκοτωμένος πελαργός,τράβα βγάλε φωτογραφία.
Πέρασα από κει και τράβηξα δυο τρεις φωτογραφίες.Μάλλον στα συρματα της ΔΕΗ χτυπησε.Από παλιά όσο θυμάμαι τα ηλεκτροφόρα σύρματα ήταν η κύρια αιτία που σκοτώνονταν η τραυματίζονταν οι πελαργοί.
Ημουν διστακτικός στην αρχή για το αν θα πρέπει να βάλω στο blog μια τέτοια φωτογραφία.
Το βράδυ ξαναπέρασα από το σημείο και κάποιοι ίσως από τον Δήμο είχαν μαζέψει
τον πελαργό.
Σαν εικόνα,σαν γεγονός μας γεμίζει θλίψη.Ευτυχώς για φέτος ήταν το μοναδικό
νομίζω περιστατικό.
Δεν είναι «λαός» οι ταξιτζήδες που έδωσαν 200 και 300 χιλιάδες ευρώ για να αγοράσουν μία άδεια ταξί." Προσπαθώ να καταλάβω το μήνυμα αλλά δυσκολεύομαι σε ένα σημείο. Αφού ο «λαός» είναι που πήγε στις πλατείες, ή οι ταξιτζήδες δεν πήγαν πλατεία ή όσοι πήγαν πλατεία δεν είχαν τόσα λεφτά. Όχι τίποτε άλλο γιατί πλατεία πήγε και ο Μιχάλης και όσο και να πείς και «λαικός ηγέτης» υπήρξε και καμια διακοσαριά χιλιάδες, δεν μπορεί, τις έχει. Απλώς δεν πήρε ταξί με αυτές. Επίσης πήγε πλατεία και ο Μίκης. Αυτός και αν είναι «λαικός ηγέτης». Για τα χρήματα που έχει τι λέτε; να είναι λίγα για πολλά; Ανήκει στις τάξεις του «λαού» ο Μίκης ή στην πλατεία δεν πήγε μόνο ο «λαός». Τέλος πάντων ας κρατήσω το ουσιώδες από αυτό που νομίζω ότι θέλει να πεί ο σχολιαστής. Ψιλομπάχαλο γίναμε, πολιτικοί, συνδικαλιστές, γιατροί ταξιτζήδες και λαός. Κάπου πάμε να αντιδράσουμε με καμιά πλατεία, αλλά ούτε αυτή την άσκηση την ξέρουμε καλά. Τόσα χρόνια πελάτες του συστήματος, ξε-χάσαμε πως γίνεται. Αν λαός είναι οι εργαζόμενοι, και μόνο, αυτοί μάλλον δεν πήγαν πλατεία, πήγαν για δουλειά. 'Όπως λέει και η συντρόφισσα Αλέκα. "Μα καλά δεν κουράζονται;" Ο καθένας στην κοσμάρα του. Και ο τιτανικός το ταξίδι του. Ευτυχώς να λες που κάποιοι φοβούνται τα έξοδα της ανέλκυσης από την παραλία τους. Αλλοιώς θα είχαμε ήδη δει πόσο «λαός» μπορεί να γίνουν και γιατροί και ταξιτζήδες.
ΥΓ
Έχει ενδιαφέρον που ορισμένοι από αυτούς που τα βάζουν με τους τοκοφλύφους δανειστές μας, σπεύδουν να διευκρινήσουν αμέσως μην γίνει καμία παρεξήγηση και νομίσουμε ότι θα πρέπει να σταματήσουμε να δανειζόμαστε και να προσπαθήσουμε να μαζευτούμε λιγάκι. Γιατί δεν δανειστήκατε από την Κίνα και την Ρωσία, ρωτάνε κλείνοντας το μάτι. Γιατί πήρε όλα τα λεφτά η Αμερική και δεν έχουν άλλα.
Για ποιες πλατείες και ποιους
αγανακτισμένους;
Μίμοι και γελωτοποιοί !
Των Ισπανών τα τρόπαια οι ένοχοι υποκινητές ...
Σε εκείνους το μέγα ανάθεμα για τους τόσους ρύπους, τα τόσα κατακάθια που μονίμως επικάθησαν
στα μάρμαρα της πλατείας...
KAI TΩΡΑ... ΣΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ.
«Η άλλη ζωή...Με ρωτούν αν θέλω να υπάρχει άλλη ζωή.
Να πω ναι;
Έτσι στα τυφλά, ότι θέλω,
χωρίς να δω ένα προσπεκτους,
να συγκρίνω τιμές, αντιπαλότητες, μίση,
να κρίνω πόση τελος πάντων ελευθερία, έμπνευση μου αναλογεί κι αν είναι να μην τολμώ να δαγκώσω ένα μήλο,
να φιλήσω έναν Όφη ή να εμπνευστώ έναν Αδάμ,
μάλλον δεν μ'ενδιαφέρει τέτοια άλλη ζωή.
Άσχετα όμως απο συμφέροντα, για μένα άλλη ζωή σημαίνει μόνο αυτό: παιδί χρονιάρικο πάλι, που δεν καλοπερπατάω ακόμα να πέφτω και να σηκώνομαι γατζωμένο στην ίδια φούστα αυτής εδώ της μητρικής μου ζωής »
Κική Δημουλά
Αναδημοσίευση απο :
http://marianef.blogspot.com/
ΥΓ. Σαν λέμε: Νά'ταν τα νιάτα δυο φορές.
Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος του περιοδικού ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑ.
Εχει αρκετές φωτογραφίες.
Παλιές αλλά και τραβηγμένες πρόσφατα.
Οι περισσότερες,περίπου 30 σε σύνολο 45 είναι από το αρχείο μας και έχουν δημοσιευθεί στο filoiko.
Εψαξα προσεκτικά και δεν υπάρχει πουθενά στο περιοδικό κάποια αναφορά η υποσημείωση για το blog δηλαδή για την προέλευση αυτών των φωτογραφιών.
Καθαρά ζήτημα ηθικής τάξης και τίποτε περισσότερο γιατί δεν είμαι επαγγελματίας.
παρακαλω πολυ να εμπλουτισετε το μπλογκ σας με ενα φορουμ. Οι εικονες που μας δινεται εχουν πολλη ομορφια για να "στολιζονται" απο ασχετα σχολια απο αυτους που πιθανοτατα δεν ξερουν πως λειτουργει ενα μπλογκ. Μπηκα να σχολιασω το πολυ συγκινητικο βιντεο της νυφης (ποσο τυχερη ειναι ηθελα να πω) και επεσα πανω σε σχολια για τον Παγκαλο και τα ταξι!!!!!!!!!!!1
Δημοσίευση σχολίου