Μαραθώνιος

(το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο filoiko στις 8-11-2015)

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

33^ος αυθεντικός Μαραθώνιος Αθηνας.Για τέταρτη φορά βρίσκομαι στο σημείο εκκίνησης στον Μαραθώνα.Φέτος  συμμετέχουν 15.000 δρομείς περισσότεροι από κάθε άλλη φορά.Πόλος έλξης για χιλιάδες ανθρώπους από όλο τον κόσμο παρα την δύσκολη εποχή της κρίσης. Η απόσταση 42 χιλιόμετρα και 195 μέτρα. Ξυπνάς ξημερώματα.Στις 6 περίπου με τα πούλμαν από το Σύνταγμα ηρθαμε εδώ.Ενα πανηγύρι τεράστιο έχει στηθεί.Ενα μεγάλο ποτάμι θα ξεκινήσει από το Μαραθώνα για να φτάσει στο κέντρο της Αθήνας.Μοναδική,συγκλονιστική εμπειρία...

8.55 π.μ. Μαραθώνας.

Λίγα λεπτά μένουν. Aνθρωποι κάθε ηλικίας αντρες και γυναίκες.Παρα πολλοί ξένοι.Περιμένουμε. Φυσάει και έχει λίγη ψύχρα.Περα δώθε για προθέρμανση, επιτόπιες αναπηδήσεις για ζέσταμα. Τα μεγάφωνα παίζουν δυνατά μουσική,ενώ πίσω δεσπόζει η φλόγα του Μαραθωνίου και η ελληνική σημαία.Ακούγεται ο όρκος του αθλητή...
9.12 π.μ φεύγουν οι πρώτοι
Ολοι οι δρομείς είναι σε μπλοκ και φεύγουν,  με διαφορά λίγων λεπτών.Ηρθε η σειρά στο δικό μου στο εννιά είναι το τελευταίο μπλοκ Πριν ακούσουμε το οπλο του αφέτη  ο εκφωνητής με σπασμένη από συγκίνηση φωνή εύχεται:«καλό τερματισμό, βοηθάτε ο ένας τον αλλον!»
Μπαμ ... Ξεκινάμε.9 και 29.Φεύγουν όλοι τρέχοντας..Στριμωγμένoi κάπως,είμαστε πολλοί, τρέχουμε ο ένας δίπλα στον αλλον.Είναι αρχή ακόμα. Τρέχαμε για να γίνουμε “μέρος της ιστορίας” όπως χαρακτηριστικα διαβαζαμε στις αφίσες του 33ου Μαραθωνίου... Όπως κάθε χρόνο είναι αφιερωμένος στον βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη αγωνιστή της ειρήνης και της Δημοκρατίας .Αρκετοί ξένοι που συμμετέχουν πηγαίνουν και σε άλλους Μαραθώνιους αλλά εδώ είναι η κλασσική,η αυθεντική η πρώτη διαδρομή.Εδώ η συμμετοχή έχει έναν ύψιστο συμβολισμό..<<42>>Θα τα καταφέρω!! 

Ακόμα 37 χιλιόμετρα για τον τερματισμό.

Είναι νωρίς ακόμη εύκολα περνάμε μέχρι το 5^ο χλμ σε κάθε χιλιόμετρο υπάρχει ένδειξη.Και ξαφνικα ο πρωτος σταθμός τροφοδοσίας. Συνανταμε το Μνημείο των Πεσόντων στον Τύμβο αρκετοί βγάζουν φωτογραφίες.. Εθελοντές πετάνε μπουκάλια με νερό, μας αναζωογονεί αλλα η αληθινή δύναμη έρχεται από αλλου... Οι φωνές του κόσμου κατα μήκος της διαδρομής ακόμη και από μπαλκόνια ακούραστες και ενθουσιώδεις: «Μπραβο παιδια! Παμε!» με χειροκροτήματα. Μικρά παιδιά μοιράζουν κλαδιά ελιάς... <<Είναι από τον τύμβο>> μούπε το κοριτσάκι απλώνοντας το χέρι του Το παίρνω και το βαζω στην τσέπη μου...

Σημάδια κούρασης,και μένουν ακόμα 28 χλμ

Σχεδόν βαδίζοντας φτάνουμε στο 14 Σιγά σιγά αραιώνουμε,απλώνουμε... Αλλοι τρεχουν η βαδίζουν γρήγορα μονοι, αλλοι σε ζευγαρια, αλλοι σε ομαδες.Εχει λιακάδα,ωραία μέρα αλλά ο ήλιος ενοχλεί .Τα πρώτα σημαδια κουρασης αρχίζουν Χαμηλώνω ρυθμό πρέπει να κρατήσω δυνάμεις για το τέλος. Ελικόπτερο περνάει για δεύτερη φορά από πάνω.Πάνε τα πρώτα 14 χλμ.Θα τα καταφέρω!!Δίπλα μου ένας Σλοβάκος 
ενας Ιταλός και πίσω ένας Ιάπωνας με κοστούμι εργασίας –τον είχα δει στην αφετηρία στον Μαραθώνα-.Από 100 χώρες και πάνω έχουν έρθει για να τρέξουν η να βαδίσουν εδώ.

21 χιλιόμετρο Άλλη τόση απόσταση.
Αφοσιωμένοι δείχνουν όλοι, αρχίζουν να μη μιλάνε μεταξύ τους οι δρομείςΚοιταζω πίσω και είναι σαν να μην έχει εγκαταλείψει κανείς,...

Μια τεράστια αφίσα γράφει¨<<…να διανύσεις μια απόσταση που χωρίζει το θέλω από το μπορώ,να καταργήσεις τα όρια και να φτάσεις στον προορισμό>>

Μετά τη Διασταύρωση της Ραφήνας μας περιμενει ανηφόρα και η πρώτη δικαίωση...21,1 χλμ! «Άλλο τόσο μενει, είναι πολύ αλλά δεν εχω πρόβλημα ακόμη>> σκέφτομαι.
Καλύπτω αρκετά χιλιομετρα περπατώντας.Τα πόδια μου τραβάνε, πονάνε, Κάποιο σύννεφο που εμφανίστηκε βοηθάει.

Από το 25 χλμ ανηφόρες
Ανηφόρες αρκετές  από το 25 μέχρι το 32 χλμ, αλλά
αναρωτιέμαι συνεχώς «θα τερματίσω για άλλη μια φορά Μαραθώνιο;»! Ανατριχιάζω, φοβάμαι,συγκεντρώνομαι... Ψάχνω απεγνωσμένα με το βλέμμα μου τις χιλιομετρικες ενδείξεις, όσο περνάει η ωρα ολα είναι πιο δύσκολα.
Ανα 2,5χλμ υπάρχει σταθμός με διάφορα. Ενας εθελοντής μου δίνει νερό,και με χτυπάει στην πλάτη..Κάποιος από την ακρη του δρόμου φωνάζει:<<και του χρόνου,μπράβο,μπορείς,μη σταματάς…>> Παιδιά απλώνουν τα χέρια για να χτυπήσουμε τις παλάμες,ενδειξη επιβράβευσης της προσπάθειας.Παίρνω κουράγιο ,γεμίζουν τα ψυχικά αποθέματα!Κοιτάζω γύρω μου τους δρομείς, πολλοί είμαστε άνωτων 50 χρονων Μερικοί κοντα στα 70.Μα πως αντέχουν;Η απάντηση είναι γραμμένη στο μπλουζάκι του δρομέα από την Ολλανδία μπροστά μου «determination is everything».(η απόφαση είναι το παν) 

Αντίστροφη μέτρηση
Στη γέφυρα στο Σταυρό η τελευταία ανηφόρα.Και μετά η Μεσογείων, η Αγία Παρασκευή, το παιδάκι που μου φωναζε χειροκροτώντας αλλά και μια γιαγιά από τον τρίτο όροφο που πέταγε λουλούδια.Τα πόδια πονάνε, Ολες οι λειτουργίες στο σώμα συγκεντρωμένες σε ένα σκοπό... Στη Γέφυρα της Κατεχάκη οκτώ τυμπανιστές μας απογειώνουν, μας συγκινούν.'Ενας δρομέας κουβαλάει στους ώμους την φίλη η γυναίκα του –θα του επιτρέψουν, έτσι, να τερματίσει; Αρκετός κόσμος από δω και από κει στα πεζοδρόμια παρακολουθούν.,χειροκροτούν μας εμψυχώνουν.<<Μπράβο,λίγο έμεινε,αντε,πάμε,πάμε,πάμε…>>.

Τερματισμός,ανακούφιση…

Το Μεγαρο Μουσικής .Η Βασ.Σοφίας!Λίγο ακόμη Κοντεύω

 Μαραθώνιος, η έκφραση της προσπάθειας του άνθρωπου να ξεπεράσει τα όρια!Το 39,το  40,το 41 χλμ Αρχίζω να τρέχω πιο γρήγορα,παίρνω θάρρος από τον κόσμο. 'Μια παρέα στο πεζοδρόμιο που παρακολουθεί κρατάει ένα χαρτόνι που γράφει ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΕΦΤΑΣΕΣ Πονάω αρκετά  στα πόδια,Στρίβω από Βασ.Σοφίας αφού περνάω κάτω από μια αψίδα.Μπράβο,λίγο ακόμα.Χειροκροτούν από το πεζοδρόμιο και φωνάζουν. Η Ηρώδου Αττικού,,οι σκοπιές με τους εύζωνους, ο Εθνικος Κήπος είμαι στην τελική ευθεία!, ! Βλέπω τον δισκοβόλο και πίσω με κόσμο το Καλλιμάρμαρο περνάω την είσοδο του Σταδίου, πάω για τα τελευταία170 μέτρα στο ταρτάν  Τα πόδια μου παίρνουν φωτιά. Το χαμογελο πλατύ, τα μάτια βουρκωμένα...ο τερματισμος , το μετάλλιο, τα συναισθήματα , ο δικός μου Μαραθώνιος...
8-11-2015 MΘΖήκος