ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑ:απευθείας σύνδεση με φωλιά πελαργών.

Πάσχα 2011

Βράδυ Ανάστασης 24 Απριλίου 2011
...με λαμπρότητα γιόρτασε η Φιλιππιάδα την Ανάσταση.Μετά το Χριστός
 Ανέστη θεαματικά πυροτεχνήματα σκέπασαν τον ουρανό.Στιγμιότυπα
από τις εκκλησίες του Αγίου Βησσαρίωνα αλλά και της Παναγίας
 στην Παλιά Φιλιππιάδα (δείτε VIDEO)
Μ.Παρασκευή 22 Απριλίου 2011
...η περιφορά των Επιτάφιων το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής
στη Φιλιππιάδα  (δείτε VIDEO)



           Μεσάνυχτα Μ.Πέμπτης προς Μ.Παρασκευή 
           στον Αη Γιώργη Παλιάς Φιλιππιάδας γυναίκες και
           μικρά παιδιά ξεκινάνε το στόλισμα του Επιτάφιου.
                       
          Η οδός Μπιζανίου ξημερώματα Μεγάλης Παρασκευής
        Ο Επιτάφιος στον Αη Βησσάρη απόγευμα με πιστούς 
                                           να προσκυνάνε.
       Η πλατεία γεμάτη από κόσμο το μεσημέρι της Μ.Παρασκευής.
 
            Αρκετός κόσμος και στις άλλες πλατείες απολάμβανε
          τον ήλιο με συγγενείς,φίλους που ήρθαν για το Πάσχα.
        Από την εκκλησία του Αη Γιώργη άποψη της Παλιάς και...
...το Λευτεροχώρι απόγευμα της Μεγάλης Παρασκευής
στις 22 Απρίλη 2011.

18 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια πολλά καλη ανάσταση

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ....

ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ,
"ΜΟΝΟ ΤΟ 40% ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ
ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΑΖΩΡΑΙΟΥ"
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΓΚΑΛΟΠ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ
ΒΗΜΑΤΟΣ !
ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ, ΤΟ 60% , ΓΙΑΤΙ ΤΡΕΧΑΜΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΤΑΦΙΟ ΧΘΕΣ ΒΡΑΔΥ;

ΑΝΑΖΗΤΗΣΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑΣ ΓΡΑΦΑΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ:
"ΕΚΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΗΤΑΣ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ,ΚΑΘΩΣ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΟΜΕ ΣΤΟ ΣΤΕΙΡΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΣΜΟ, ΟΠΟΥ ΟΙ "ΑΙΩΝΙΕΣ" ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ.
Στη λογική της βιβλικής Δημιουργίας και των αναπόδραστων νόμων της ,η σωτηρία του ανθρώπου ως συμφιλίωση με το Θεό στο πρόσωπο των άλλων απαιτεί ΣΥΝΤΡΙΒΗ του εγώ.
Πως να ειρηνεύσεις με τον εαυτό σου όταν πρέπει να τον συντρίψεις ;
Τι ελευθερία να διεκδικείς , αφ'ης
στιγμής δεσπόζει η υποταγή σε ασάλευτες αρχές παρελθόντων αιώνων, που κατοχυρώνουν τον αγιασμό ως άνωθεν δωρεά της Χάριτος ασχέτως ανθρωπίνης προσπάθειας;"

ΨΗΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ.

ΥΓ..ΑΠΟ "ΤΟ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ" ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ ΡΑΜΦΟΥ, ΤΟ ΠΑΡΕΝΘΕΤΟ..

filoiko είπε...

Oλη η Φιλιππιάδα μαζεύτηκε το μεσημέρι στην πλατεία.
Σχήμα λόγου βέβαια αλλά πολύς κόσμος,
τραπέζι δύσκολα έβρισκες.
Είπα σε φιλο που καθόμαστε παρέα και πίναμε τσίπουρο

-πιθανόν επειδή ειναι οι μέρες τέτοιες ανάμεσα σε αυτόν τον
κόσμο που βλέπουμε να βρίσκονται και παλιοί μας φίλοι και
συμμαθητές που ηρθαν Φιλιππιάδα για Πάσχα.Και
επειδή είναι πολλά τα χρόνια, δεν τους γνωρίζεις αμέσως και
ψάχνοντας με το μάτι στο πλήθος σταματάω σε αυτούς με
άσπρα μαλλιά μήπως και βρω κάποιον.

Και σύμπτωση εντόπισα κάποιον,τον είδα με ποιους καθόταν
και σίγουρος ότι ηταν αυτός πήγα και τον χαιρέτησα.
Συμμαθητής μου από την Παλιά που είχαμε να ιδωθούμε
από το 1973.
Και γι αυτόν μεγάλη η εκπληξη.Αλλα μαζί με τα αλλα ικανοποίηση
για μένα όταν μου είπε ότι μπαίνει στο filoiko.

Για το βίντεο του επιτάφιου που το ανέβασα στο youtube να γράψω ότι
1.Το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης στις 12 και μισή πήγα και στις δύο εκκλησίες
και τραβηξα την προετοιμασία του στολίσματος.Αρκετές γυναίκες και πολλά νέα παιδιά,αγόρια και κορίτσια συμμετείχαν αλλά δεν μου αρεσε που και οι δυο εκκλησίες είχαν αναθέσει σε ανθοπωλεία κύρια την δουλειά που χρειάζεται για το στόλισμα.
2.Η ταράτσα ευγενώς παραχωρήθηκε από τον φίλο Βασίλη Μούτο για την
λήψη στον Αη Βησσάρη όταν ξεκινούσε η περιφορά.
3.Πιο ψηλά σηκώσαν τον επιτάφιο οι της Παλιάς αλλά νομίζω,και μιλάω …αντικειμενικά,φέτος ποιο ωραίος ηταν ο δικός μας.
Χρόνια θυμάμαι βλεποντας τους μαζί πάντα σε εκείνο το σημείο, προσπαθούσαμε να ξεχωρίσουμε τον ποιο ωραίο κατά την κρίση μας.
4.Μετά οι πιο πολλοι δεν συνόδευσαν τους επιτάφιους στις εκκλησίες και
κατευθύνθηκαν στην πλατεία και σε αλλα μαγαζια για ποτό.

Δεν ξέρω αν το παθαίνετε και σεις αλλά νομίζω το Μεγάλο Σάββατο το απόγευμα
ο χρόνος κυλά εκνευριστικά αργά,δεν περνάει η ωρα με τίποτα.
Πηγα μια βόλτα προς τα πάνω.Με τα πόδια αυτή την φορα.Δεν χρειάζεται να πω πάλι για τους πορτοκαλανθούς και την μυρωδια τους.Σε σχέση με το πρωί λίγοι είναι έξω.
Επιστρέφοντας σαν να είδα την πρώτη κολοφωτιά.

... Τέλος, ρίχνουμε το αυγολέμονο μέσα στην μαγειρίτσα και ανακατεύουμε απαλά. Καλή όρεξη!

Καλή Ανάσταση.

Ανώνυμος είπε...

ΑΠΟ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ... ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΟ ΒLOG ΣΟΥ.ΕΔΩ ΔΕΝ ΤΡΩΜΕ ΜΑΓΕΙΡΙΤΣΑ ΑΛΛΑ ΝΤΡΟΜΠ ΣΑΡΜΑ(ΨΙΛΟΚΟΜΜΕΝΟ ΣΥΚΩΤΙ ΜΕ ΡΥΖΙ ΚΑΙ ΟΜΕΛΕΤΑ) ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Ανώνυμος είπε...

Μίλτο εκτός από τη μαγειρίτσα η μάνα μου έφτιαχνε το λεγόμενο "γόμοσμα". Εάν θέλει κάποιος τη συνταγή ας τη ζητήσει να την γράψω. Δεν ξέρω αν το γνωρίζεις ήταν φοβερά νόστιμο αλλά λίγο βαρύ. Οι φωτογραφίες με τα πλάνα από την Παλιά πολύ ωραίες. Αλήθεια ποιός ήταν από την Παλιά που είχες να τον δεις από το 73;
Έλειπα τη Μ. Παρασκευή αλλά ευτυχώς που μας μετέφερες το κλίμα με τους επιτάφιους. Πράγματι πριν από μερικά χρόνια ο στολισμός των επιταφίων γινόταν από το σύνολο των νέων της πόλης μας και στις δυο εκκλησίες. Ήταν κάτι το ξεχωριστό. Ωραίες αναμνήσεις. Τώρα το στόλισμα έγινε και αυτό τυποποιημένο όπως και πολλά άλλα πράγματα. Μίλτο εύχομαι Καλή Ανάσταση σε σένα, στην οικογένειά σου και στους επισκέπτες του Βlog.

Ανώνυμος είπε...

Μίλτο κάποια από τα παιδιά του επιταφίου του 1936 θα βρίσκονται σήμερα στη ζωή. Ξέρω είναι δύσκολο αλλά αν έβρισκες ποιοι είναι θα' ταν πολύ ωραίο.

filoiko είπε...

Ευχαριστώ για τις ευχές και ανταποδίδω.

Εχουμε ωρα ακόμη για την Ανάσταση και επομένως να γράψω κάτι για το ερώτημα που βαζει ο φίλος στο προηγούμενο σχόλιο.

Η φωτογραφία του Επιτάφιου 1936 είναι από το αρχείο του Κώστα Κωλέτση.Ενα αξιόλογο από κάθε άποψη αρχείο για πολλούς όπως καταλαβαίνετε λογους.Γιατρός,Δήμαρχος ,βουλευτής ο Αναστ Κωλέτσης κτλ.Ολες τις φωτογραφιες τις σκανάρω και από πίσω.Η συγκεκριμμένη δεν γραφει τίποτα από πίσω.Θα την εκτυπώσω και θα ρωτησω τον Κώστα Κωλέτση αν μπορεί να μου πει κάποια ονόματα.

filoiko είπε...

Πριν λιγο γυρισα απ εξω.

Με πήρε ο Μιχάλης να μου πει πως στους Λιποτάκτες-είχαμε κουβέντα πριν-οι στίχοι είναι του Γιάννη Θεοδωράκη.Να θυμίσω σε αυτό τον δίσκο είναι το τραγούδι Δακρυσμένα μάτια.

Κλειστά σχεδόν όλα τα μαγαζιά στην πλατεία με σβηστά τα φωτα.

Επικρατεί ησυχία σκηνικό εντελώς αντιθετο με αυτό που βλέπαμε το μεσημέρι.

Μετά το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ θα ξαναγεμίσουν.

Αντε μια ωρα ακόμα για την μαγειρίτσα.

Ερώτηση:
Κόκκινο η λευκό κρασί απόψε;

Ανώνυμος είπε...

τα αυγά κόκκινα το κρασί να είναι λευκό με την μαγειρίτσα.
χρονια πολλά καλη ανάσταση

Ανώνυμος είπε...

Kαι τώρα… που αναστήθηκε, τι γίνεται;

Kαλές και οι γιορτές καλές και οι ψαλμωδίες...
Όμως με το χάλι μας τι κάνουμε;
Θα πάμε για φούντο;
Απο την Τρίτη θα ξαναγυρίσουμε στα
ίδια , μπορεί και στα χειρότερα...
Να μη ξεχνιόμαστε δηλαδή με τις πρωτόγνωρες ξάπλες που βιώνει αυτές τις μέρες η κεντρική πλατεία της μικρής μας πόλης...
Να τι γράφει σήμερα ο Γιάννης Λούλης-ο πιο κολλητός συνεργάτης
του τέως πρωθυπουργού με τον τίτλο:
"ΠΕΝΤΕ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΧΩΡΑ.
"Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος ζητά «πιο αποφασιστική ώθηση των μεταρρυθμίσεων». Οι Ευρωπαίοι δανειστές δηλώνουν πως «θέλουν να βοηθήσουν», αλλά διερωτώνται αν εμείς θέλουμε όντως να σωθούμε, αποδεικνύοντας το εμπράκτως. Ενώ όσοι προωθούν μεταρρυθμίσεις εντός της κυβέρνησης, είναι όλο και πιο μόνοι. Οι αντίπαλοι των προσπαθειών διάσωσης είναι γνωστοί: Οι συντεχνίες του κρατικού τομέα, οι κρατικιστικές ιδεοληψίες, ο νόμος της αδράνειας, ο λαϊκισμός. Προκύπτει έτσι το ερώτημα: Οι δυνάμεις του τόπου “θέλουν” και μπορούν να κάνουν όσα είναι αναγκαία για τη σωτηρία της χώρας;
Γνωρίζουμε πλέον ότι φθάσαμε στην άβυσσο μέσα από ένα συγκεκριμένο μοντέλο κράτους. Αυτό το μοντέλο δημιουργήθηκε με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και συντηρήθηκε, χωρίς αντιστάσεις, από διάφορες κυβερνήσεις. Τελικά ήμασταν τυχεροί που η Ε.Ε., για δικούς της λόγους, απέτρεψε τη χρεοκοπία της χώρας. Ευτύχημα ήταν επίσης ότι προέκυψε το 2009 μια αυτοδύναμη κυβέρνηση που διέθετε, αρχικά, την ευρεία ανοχή των πολιτών.
Κρίσιμο αποδείχθηκε ότι... ο Γιώργος Παπανδρέου έγινε αξιόπιστος συνομιλητής των δανειστών μας. Και ότι πάρθηκαν κάποια σκληρά μέτρα περικοπής δημόσιων δαπανών. Όμως από εκεί και πέρα, ήρθαν στην επιφάνεια πέντε σοβαρότατες προκλήσεις που καθορίζουν την τύχη της χώρας.
Η πρώτη από αυτές, αφορά την έκταση και λειτουργία του βαρύτατα άρρωστου δημοσίου τομέα. Εδώ απαιτείται μετωπική ρήξη με πολυετείς παθογένειες για να μεταμορφωθεί σε ένα νοικοκυρεμένο αρωγό της κοινωνίας, ενώ τώρα είναι θηλιά στο λαιμό της. Η μάχη αυτή δεν κερδίζεται με μεταρρυθμίσεις «χλωμές» και «κουρασμένες».
Η δεύτερη πρόκληση αφορά την «ομάδα» που θα υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις. Το ΠΑΣΟΚ, κατά τεκμήριο, θεωρείτο ότι είχε ικανότερα στελέχη από εκείνα της ΝΔ (όπου τώρα είναι πιο φτωχή παρά ποτέ). Όμως η «ομάδα» του ΠΑΣΟΚ, αποδεικνύεται, στη παρούσα μορφή της, ανεπαρκής λόγω ακατάλληλων επιλογών και χαλαρού μάνατζμεντ.
Σ’ αυτά προστίθεται η τρίτη πρόκληση, δηλαδή η εμμονή κάποιων σε ένα κρατισμό άλλων εποχών από κάποιους «εντός των τειχών» της κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος. Γι’ αυτό οι τομές, ή συναντούν αντιστάσεις, ή νερώνονται, ή αναβάλλονται.

Η τέταρτη μεγάλη πρόκληση αφορά την πολιτική ως πράξη και όχι ως πρόθεση. Αυτό, το έχουμε βιώσει και στο παρελθόν. Όμως τότε δεν ήμασταν με το ένα πόδι στην άβυσσο. Αποτέλεσμα: Νομοθετούνται νερωμένες μεταρρυθμίσεις. Άχρηστοι οργανισμοί δεν κλείνουν. Τα κλειστά επαγγέλματα δεν ανοίγουν πραγματικά. Παράθυρα στις ΔΕΚΟ μπλοκάρουν τις αλλαγές
Η πέμπτη πρόκληση αφορά το πολιτικο-κομματικό πλαίσιο, με την Ελλάδα να διαθέτει την πιο λαϊκιστική αντιπολίτευση σε σύγκριση με άλλες χώρες που κινδυνεύουν. Η Αριστερά (πλην Κουβέλη) έχει ιδεολογικοποιήσει την εμπρηστικότητα. Η ηγεσία της ΝΔ θεωρεί «δεκανίκια του ΠΑΣΟΚ», κάθε ένα που συναινεί στα αυτονόητα με την κυβέρνηση. Ενώ έφθασε στο σημείο να θωπεύει καταληψίες κτιρίων! Άρα από την αριστερο-δεξιά ας μην περιμένουμε τίποτα.

Αυτές οι πέντε προκλήσεις, αν δεν αντιμετωπισθούν αποτελούν σοβαρά εμπόδια στο δρόμο για τη σωτηρία της χώρας. Ακόμη και αν οι ελπίδες επενδύονταν μόνο στην κυβέρνηση, οι δικές της αδυναμίες δεν προσφέρουν εχέγγυα ότι θα αντιμετωπίσει τις τέσσερις προκλήσεις που αφορούν άμεσα την ίδια.

Γι’ αυτό οι ανησυχίες όλων των πολιτών δικαίως εντείνονται. Μάλιστα, αν η κυβέρνηση, με δεδομένες τις καλές προθέσεις της, ανησυχούσε περισσότερο, ίσως να μπορούσε να αποδειχθεί πιο αποτελεσματική στην προσπάθεια της για διάσωση της χώρας."

Αναρτήθηκε από Atithasos στις 11:15 π.μ.

Ανώνυμος είπε...

ΥΓ.. Μια φωνή σύνεσης και προβληματισμού...από ένα «καραδεξιό…»

Πριν απο μία ώρα ακριβώς έλεγα
σε κάποιο πολύ δικό μου ενώπιον τριών παρευρισκομένων:
Αν γίνουν εκλογές νωρίς θα ψηφίσω ΚΟΥΒΈΛΗ... Είναι η μόνη φωνή ελπίδας και σύνεσης...

Κάχαγξε ο δικός μου...

Ανώνυμος είπε...

Κάγχαξε,

Όπερ μεθερμηνευόμενο:

Είναι αδύνατο να απαλλαχθούμε
από τα βαρύδια της... Ε.Ο
αγγυλωμένης παράδοσης...

Ανώνυμος είπε...

Χριστος Ανεστη Χρόνια Πολλα΄!
Το φως της ΑΝΆΣΤΑΣΗΣ ΝΑ ΦΩΤΊΖΕΙ ΤΙΣ
ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ!

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΜΙΜΗΣΕΙΣ….


Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ 2000 ΧΡΌΝΙΑ π.χ !

Η ιστορία του θεού Μαρδούκ, η γιορτή του οποίου ως γιορτή του νέου έτους των Βαβυλωνίων γιορταζόταν στη Βαβυλώνα κάθε χρόνο την άνοιξη και πιο συγκεκριμένα κατά το γρηγοριανό ημερολόγιο τους μήνες Μάρτιο-Απρίλιο και κατά το ιουλιανό ημερολόγιο τον Απρίλιο[4], όπως καληώρα το δικό μας Πάσχα, έχει συγκλονιστικές ομοιότητες με εκείνη του δικού μας Χριστού
Ο Μαρδούκ, ο οποίος ξεκίνησε να λατρεύεται ως θεός της γονιμότητας, στη συνέχεια, αφού νίκησε κατά τη θεομαχία τον θεό Τιαμάτ (το Χάος), αναγνωρίζεται από τους άλλους θεούς ως ο πρώτος θεός . Ο ίδιος, αφού χωρίσει το Χάος στα δύο, δημιουργεί το Σύμπαν και τελικά τον άνθρωπο από πηλό και από το αίμα ενός προδότη θεού που βοήθησε τον Τιαμάτ. Ολα αυτά αναφέρονται στο «ποίημα της δημιουργίας», το οποίο και γράφτηκε ανάμεσα στο 1125 και το 1104 π.χ.[5], οπότε και ο Μαρδούκ αναδείχθηκε από τους Βαβυλώνιους πρώτη θεότητα. Το ποίημα αυτό διαβαζόταν από τον αρχιερέα των Βαβυλωνίων την τέταρτη μέρα της γιορτής του Νέου Ετους.[6]

Να όμως πώς περιγράφει ο Μαρινάτος τον μύθο του θανάτου και της ανάστασης του Μαρδούκ έτσι όπως αυτός αναφέρεται σε ένα κείμενο της βιβλιοθήκης της πόλης Ασσούρ: «Το κείμενο [των Παθών του Μαρδούκ] μας περιγράφει κυριολεκτικώς έναν παθόντα και ταφέντα και αναστάντα Μαρδούκ, όστις εθριάμβευσε του Αδου και του θανάτου».[7]

«Ο Μαρδούκ κρατείται αιχμάλωτος στα Δύο Ορη, όπερ σημαίνει το υποχθόνιο δικαστήριο. Εκεί υποβάλλεται σε ανάκριση. Επειτα θανατώνεται και άγεται στο όρος. Μαζί με αυτόν θανατώνεται και ένας κακούργος. [...] Τα ιμάτια του Μαρδούκ απάγονται. [...] Στο όρος στο οποίο βρίσκεται ο θεός φυλάγεται από στρατιώτες και είναι σκότος. Εκεί κατέρχεται η σύζυγός του [η "δέσποινα της Βαβυλωνίας"] και τον αναζητεί μέχρι της θύρας του τάφου. Τέλος όμως ο θεός ανίσταται εκ του όρους και επανέρχεται εις την ζωή.»[8]

Μάλιστα κατά την εορτή του Μαρδούκ στη Βαβυλώνα, αυτή η ανάστασή του γιορτάζεται την όγδοη μέρα των γιορταστικών εκδηλώσεων της πόλης προς τιμήν του με διάφορες εκδηλώσεις, που ξεκινούν από το πρωί και καταλήγουν με μια Μεγάλη εντυπωσιακή Λιτανεία, κατά την οποία περιφέρονται τα αγάλματα του αναστηθέντος Θεού.

Να, λοιπόν, μια ιστορία που, όπως γράφει ο Σπύρος Μαρινάτος, παρουσιάζει «αναλογία περίεργη προς τις χριστιανικές ιδέες», ένας μύθος ενός θεού που μας έρχεται χιλιάδες χρόνια πριν από τον Χριστό και μοιάζει πολύ με εκείνον του Χριστού.

Κατά τα άλλα, για την πραγματική μας Ανάσταση ας μην ξεχνάμε το απόσπασμα από την ψαλμωδία της Μεγάλης Δευτέρας: «Πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε, πρόσθες αυτοίς κακά τοις ενδόξοις της γης. Αλληλούια...»[9]


[4] Βλέπε Marguerite Rutten, «La religion a Babylone», Presses Univesitaires de France, Collection Que sais-je? 1948
[5] Encyclopedie de la mythologie, Parragon, 2004.
[6] Στο ίδιο, σελίδα 1-2.
[7] Σ. Μαρινάτου «Σουμερικός και Βαβυλωνικός Πολιτισμός» Πανεπιστημιακαί Παραδόσεις 1949, σελίδα 82.
[8] Στο ίδιο σελίδα 82.

του καθηγ. ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ, Ελευθεροτυπία, 23/3/2011

YΓ...Εξ άλλου ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος το διακήρυξε :
Νυστεύσαντες και μη πιστεύσαντες
ευρανθείτε...
Τουτέστιν, την ημέρα του Πάσχα
πιτεύοντες(40%)καιμη πιστεύοντες(60%) ντερλικώστε...

Ανώνυμος είπε...

ΥΓ... ΝΥΣΤΕΎΣΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΜΗ ΝΥΣΤΕΥΣΑΝΤΕΣ,
ΕΥΦΡΑΝΘΕΙΤΕ !

Ανώνυμος είπε...

ΤΥΧΑΙΝΕΙ ΑΡΚΕΤΕΣ ΠΑΣΧΑΛΙΕΣ ΝΑ ΜΗ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑ. ΜΕ ΤΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ ΦΕΤΙΝΑ ΒΙΝΤΕΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΟΥ, ΖΗΣΑΜΕ ΝΟΕΡΑ...ΤΟ ΣΤΟΛΙΣΜΑ ΤΩΝ ΕΠΙΤΑΦΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑ,ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΓΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΩΝ ΜΑΣ.

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΤΑ ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ... ΟΥΤΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ,
ΟΥΤΕ ΟΙ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΣΤΗΘΟΥΝ.

ΤΕΛΜΑ ΒΑΘΥ ΚΑΙ ΑΠΕΡΑΝΤΟ...
ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΔΕΝ ΠΙΑΝΟΥΝ ΤΟΠΟ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΡΟΠΟ.

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟ ΠΑΛΙ ΑΠ ΤΗΝ ΑΡΧΗ!
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΥΚΛΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΑΔΟΝΤΑΣ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: "ΑΚΟΜΑ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΡΑΓΙΑΔΕΣ-ΡΑΓΙΑΔΕΣ".

Unknown είπε...

ΟΛΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΤΑ ΣΤΕΡΗΣΟΥΝ, ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΝ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΜΑΣ ΟΜΩΣ, ΠΟΤΕ.