Πρωτοβουλίας εγκώμιον (2) (Αρθρο του Σπύρου Νταλαούτη στη ΦΩΝΗ)

Παρακαλώ, να σβήσουν τα φώτα!!!

Αριστερά μας, το φεγγάρι! Πανσέληνος!

Το ταξίδι ξεκινάει!!!

Κεντρική πλατεία Φιλιππιάδας, Τετάρτη, 25.8.2010:

ΑΠΟΨΕ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ!!!

Τόσο απλά και τόσο ωραία!

Όλα είναι στη θέση τους: τα μηχανήματα έτοιμα, η οθόνη στημένη, τα καθίσματα γεμάτα, οι άνθρωποι περιμένουν.

Η κατάδυση στον κόσμο των αναμνήσεων αρχίζει!

Ο πλοηγός κάνει την εισαγωγή, ο νεαρός Θέμης Αυγέρης διαβάζει τον «Ταξιδιωτικό οδηγό του 2020» του κου Βησσαρίωνα Γιωρσπύρου και η βουτιά στο παρελθόν είναι γεγονός!

«Ένα συρτάρι εβένινον εκεί
των αναμνήσεων κρύβει το χρυσάφι».

Στίχοι του Καρυωτάκη, που ο Μιλτιάδης δεν παρέλειψε να μας θυμίσει!

Πόσο ταιριαστό, αλήθεια!

Η διάρκεια του ταξιδιού, αρκετή.

Τα συναισθήματα πολλά και δυνατά, με ένα κοινό χαρακτηριστικό: Άρεσαν όλα σε όλους!

Όση ώρα κράτησε η προβολή αλλά και οι αναφορές στο παρόν (με τις άριστα σκηνοθετημένες αναπαραστάσεις –τι ιδέα κι αυτή!) ουδείς σηκώθηκε να φύγει: ούτε νέος, ούτε ηλικιωμένος.

Ήταν όλοι εκεί μέχρι το τέλος!

Η ευαισθησία του πλοηγού, γνωστή.

Η επάρκειά του, επίσης.

Φάνηκε ολοκάθαρα όταν ακούστηκε το «Σε μια νύχτα μου ‘χεις κάνει άσπρα τα μαλλιά» από τη φωνή του Πέτρου Αναγνωστάκη, από το ηλεκτρόφωνο που κάποτε διασκέδαζε όσους σύχναζαν στο «Χρυσό Πέταλο», όταν ακούστηκε το «A casa d’Irene» από την αισθησιακή φωνή του Nico Fidenco –παραπομπές με σαφή σημασία και εξίσου σαφές περιεχόμενο!

Μετά από τα «ΠΕΤΡΟΧΤΙΣΤΑ», το «ΑΠΟΨΕ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ»!

Η πρωτοβουλία εξαίρετη, η σοβαρότητα δεδομένη, το αποτέλεσμα εξόχως συγκινητικό!

Η συναισθηματική φόρτιση, στα ύψη!!!

Τώρα, όπως και τότε, η εκδήλωση χτυπάει την πόρτα της καρδιάς και της μιλάει για το παρελθόν που ζήσαμε εμείς ή/και οι δικοί μας, για τους χώρους που αγαπήσαμε, για τους φίλους που κάναμε, για τα γειτονόπουλα που παίξαμε και που μαζί τους μεγαλώσαμε, για τους ανθρώπους που συναντήσαμε, που αγαπήσαμε και μας αγάπησαν, για την ίδια μας τη ζωή.
Νομίζω ότι αυτού του είδους οι εκδηλώσεις συντελούν, (σε βάθος χρόνου, βεβαίως) στη «συγχώνευση» των ιδιαιτεροτήτων που χαρακτηρίζουν τον κοινωνικό ιστό της μικρής μας πόλης και προσδιορίζουν –ίσως- κάποιες από τις αντιφάσεις της.

Απ’ αυτή τη σκοπιά, και αυτή η πρωτοβουλία του κ^ου Μιλτιάδη Θ. Ζήκου (διαχειριστή του blog http://filoiko.blogspot.com/) είναι παρέμβαση καίρια, πολυδιάστατη, απολύτως χρήσιμη και υψηλού επιπέδου.

Σφυρηλατεί το υγιές –και όχι ιδιοτελές- ενδιαφέρον για την πόλη και την αμέριστη αγάπη για τους ανθρώπους της.

Αποτελεί σημείο αναφοράς και οδηγό για τα πολιτιστικά -και όχι μόνο- πράγματα του τόπου μας.

Αυτές οι παρεμβάσεις θα μείνουν στην ιστορία της πόλης, να δείχνουν το δρόμο, να αναδεικνύουν τα σημαντικά, να μας φέρνουν πιο κοντά τον ένα στον άλλον, με στοιχεία που ξυπνούν αναμνήσεις, συγκινούν, ενώνουν!

Μακάρι να ακολουθήσουν κι άλλοι, (π.χ. αρμόδιοι τοπικοί φορείς του πολιτισμού), με παρόμοιες εκδηλώσεις, με συγκέντρωση υλικού που θα αποτελέσει αντικείμενο έρευνας και πηγή πληροφόρησης για τον ιστορικό της πόλης και της περιοχής.

Αυτό και απαραίτητο είναι και θα δικαιώσει την ευγενή προσπάθεια του Μιλτιάδη, με το θαυμαστό αποτέλεσμα.

Κλείνοντας αυτό το σημείωμα θα ‘θελα να συγχαρώ από καρδιάς το Μιλτιάδη, που είχε την καταπληκτική ιδέα και την ευθύνη της υλοποίησής της, όλους όσοι συμμετείχαν στις αναπαραστάσεις των όσων έδειχναν οι φωτογραφίες: τους κ^ους Στέργιο Μάστακα, Θανάση Σιαφάκα, Β. Κοτσαρίνη, Κ. Νάστο αλλά και το φίλο Κώστα Ευαγγέλου που έχει την ευαισθησία και το μεράκι να συντηρεί το ηλεκτρόφωνο από το «Χρυσό Πέταλο».

                                   Φιλιππιάδα, Αύγουστος 2010

Σπύρος Α. Νταλαούτης