Διστακτικά πέρασα την πύλη στο στρατόπεδο .
Το σκεφτόμουν μέρες αλλά πως να μπω;
Στρατόπεδο εδώ και 50 χρόνια.
Κατά κάποιο τρόπο άβατος χώρος.
Απαγορεύεται η λήψη φωτογραφιών.
Το ξεπέρασα και άρχισα να τραβάω
Το ΚΑΨΙΜΙ (ΚΨΜ)
Θητεία σημάδι ζωής.Το ονομάτους,τον γενέθλιο τόπο,η την κοπέλλα τους...
πίσω από τις υπογραφές στην πόρτα το Διοικητήριο.
Θάλαμος
η σκοπιά
Αφησαν μόνο ντουβάρια.Ολα τα πήραν.
Από την 1 Αυγούστου 2011 ο χώρος του Στρατοπεδου επιστρέφει <<...εις την προτέραν κατάστασιν...>> δηλαδή του 1963 και ανήκει στους πολίτες της ασφυκτικά πνιγμένης στο μπετόν Φιλιππιάδας.
8 σχόλια:
Είναι απολύτως βέβαιον ότι "αποκωδικοποιείς λάθος τα συμφραζόμενα".
Σε ότι αφορά τα καταχθονίως νοούμενα, ηλίου φαεινότερη η ανυπαρξία τους.
Ώς εκ τούτου ουδεμία λοιδορία επί του κου Κουβέλη και της προσπάθειας που καταβάλει. Μόνος του δυστυχώς.
ΥΓ1.
Το "Τσολιαστείτε" σημαίνει, να βράσουμε όλοι στο ζουμί μας, να σκεφτούμε και να καταλήξουμε σε ότι νομίζουμε ο καθένας ότι είναι το σωστό και πρέπον.
Το "Βοήθειά μας", σηματοδοτεί την ελπίδα ότι οι επιμέρους σκέψεις και απόψεις θα μπορέσουν να ενοποιηθούν σε "κάτι" που θα βοηθήσει και θα οδηγεί σε καλύτερες μέρες.
Πολύ απλά, γιατί μόνος του ο Κουβέλης δεν αρκεί.
ΥΓ2.
Άν όμως τυχόν η αναφορά γίνεται στον σαλτιμπάγκο της πολιτικής, τότε μόνο συγκαλυμμένη σε συμφραζόμενα δεν είναι. Αντιθέτως ευθεία και συγκεκριμένη.
H Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων Β/Δ Ελλάδας & Νήσων (Ο.Ε.Σ.Β.Δ.Ε.Ν.) με επιστολή της στον Περιφερειάρχη Ηπείρου, κ. Αλέξανδρο Καχριμάνη ζητά την παρέμβαση του να μην γίνει φέτος κανένα παζάρι σε καμιά περιοχή της Ηπείρου.
Η Ομοσπονδία αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «λόγω της μεγάλης οικονομικής κρίσης που έχει επέλθει τα τελευταία 2 χρόνια στην Ήπειρο, τα εμπορικά καταστήματα βρίσκονται σε απόγνωση για την επιβίωση τους.
Για τον λόγο αυτό ζητάμε την παρέμβασή σας προς όλους τους δήμους της Ηπείρου για να μην πραγματοποιήσουν για την φετινή περίοδο παζάρια στις περιοχές τους και έτσι να αποφευχθεί η εκροή χρήματος από τις πόλεις.
Αν και σας είναι γνωστό , θεωρούμε χρήσιμο να τονίσουμε ότι στους δρόμους των πόλεων τα μαγαζιά που κλείνουν και παραμένουν άδεια, καθημερινά αυξάνονται δραματικά.»
Ξύνεις πληγές , Μιλτιάδη,
Και είναι πολύ επώδυνο. Δεν το αντέχουμε.
Μετά από εκείνη την θαυμάσια έκθεση φωτογραφιών με εκείνα τα θαυμάσια πετρόχτιστα.
Σήμερα περνάμε δίπλα τους διατρέχοντας τον κίνδυνο να μας καταπλακώσουν οι πέτρες, οι πλίνθοι και οι κέραμοι …
Και διηγώντας τα να κλαις , έλεγε ο εθνικός μας ποιητής… και κοιτάζοντας τα να συντρίβεσαι θα έλεγε η ταπεινότης …
Και έρχεσαι τώρα με το «φωτογραφικό σου οδοιπορικό» μες το στρατόπεδο να κατασπαράξεις το είναι μας….
Κομμάτια και θρύψαλα, πλίνθοι και κέραμοι θα καταπνίγουν για πολλές δεκαετίες αυτό την απίθανη γωνιά του Δήμου , αυτό το κομμάτι ,το πολυτιμότερο ΔΗΜΟΤΙΚΟ κομμάτι γης , που η φύση τόσο πλουσιοπάροχα φιλοτέχνησε…
Λίγο βορειότερα , Μιλτιάδη,
Υπάρχουν τα χαλάσματα –πλίνθοι και κέραμοι κατά γης κειτόμενοι – εκείνου του άλλοτε πανέμορφου οικισμού της ΔΕΗ …
Θα μου πεις , ε και , τι έγινε ;
Τόσα και πόσα χρήματα δεν δαπανήθηκαν για την αναπαλαίωση των θαυμάσιων κτηρίων του Ζηρού;
Όλα στο βρόντο !
ΟΛΙΓΙΣΤΟΙ οι νυν, αλλά και οι κατά καιρούς τοπικοί άρχοντες…
Δεν θα αντιδράσει κανένας ;
Ούτε , ο Νίκος , ο τέως πρόεδρος της πλειοψηφίας…Με κατέπληξε στο τελευταίο δημοτικό συμβάν…Με κατέπληξε ευχάριστα και δεν τον περίμενα . Τον θεωρούσα μεγάλη συντηρητικούρα…
Ποτέ δεν ξεχνώ εκείνο το βαθυστόχαστο της αρχαιοελληνικής μαθητείας μου :
Εκ γαρ του τελευταίου εκβάντος έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται…
ΥΓ… Πλίνθοι και κέραμοι :
Πετρόχτιστα,
Στρατόπεδο,
Οικισμός της ΔΕΗ,
Οικισμός λίμνης Ζηρού…
Σόδομα και Γόμαρα, φίλε.
Αφιερωμένο το τραγούδι που ακούγεται στο σχόλιο το προηγούμενο.
Καληνύχτα
Ο γιος του λιθοξόου και της μαίας , την μαιευτική μέθοδο επινόησε και εφάρμοζε κάθε φορά για να εκμαιεύσει την αλήθεια από τον συνομιλητή του.
Προσποιούνταν πλήρη άγνοια για το θέμα που συζητούσαν και έσπρωχνε τον συνομιλητή να βγάλει ένα συμπέρασμα –την αλήθεια- από μόνος του μέσα από τις δικές του απαντήσεις …
Προσπαθούσε να οδηγήσει τον συνομιλητή στην ανακάλυψη της βαθύτερης αλήθειας των πραγμάτων, αυτής που μένει ανεξάρτητη από περιστάσεις και συνθήκες…
Και είναι αυτές οι περιστάσεις και οι συνθήκες που επωάζουν εκτοπλάσματα και σαλτιμπάγκους σε όλους τους χώρους και σε όλα τα πεδία ακόμα και στον δικό μας κόρφο…
Και όταν αλλάζουν οι περιστάσεις είναι αυτοί οι σαλτιμπάγκοι που έχουν τα πρωτεία…
Η κωμωδία είναι η μίμηση του άσχημου κατά τον Αριστοτέλη. Και η αρχαία κωμωδία φθάνει στο απόγειο της όταν η ΑΣΧΗΜΙΑ , καρπός των αντιφάσεων της αρχαιοελληνικής πόλης(Πελοποννησιακός πόλεμος ) εξαπλώνεται και γίνεται ΔΗΜΟΣΙΑ υπόθεση..
Και τότε υπό το βάρος της νοσταλγίας , δεν μπορούμε να συλλάβουμε το μέλλον παρά μόνο με το σχήμα ενός παρελθόντος που δεν συντίθεται από γεγονότα και συμβάντα αλλά από αναμνήσεις .
Εχθροί του υπαρκτού, πολέμιοι τώρα και της πολιτικής , απαξιώνουμε την ιστορικότητα, τον δε χρόνο στον οποίο «κάτι συμβαίνει» τον βλέπουμε ως ευτράπελη συλλογή σκανδαλωδών η γελοίων πράξεων…
Μέσα λοιπόν από αυτό το πρίσμα ορώμενα τα όποια συμβάντα, ο όρος του σαλτιμπάγκου καθολικεύεται … Και θα ήταν ο,τι το χειρότερο.
ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ Η ΟΧΙ;
Πριν από αυτό έχει τεθεί πλέον, πιο βασικό ερώτημα:
Να γίνεται παζάρι η όχι;
Παρατίθενται σειρά από επιχειρήματα για να σταματήσει.
Σταχυολογώ από αυτό το blog.
1.Τα εμπορικά καταστήματα βρίσκονται σε απόγνωση για την επιβίωση τους λόγω της μεγάλης οικονομικής κρίσης που έχει επέλθει τα τελευταία 2 χρόνια στην Ήπειρο. Τα μαγαζιά που κλείνουν και παραμένουν άδεια, καθημερινά αυξάνονται δραματικά.
2. Να αποφευχθεί η εκροή χρήματος από τις πόλεις.
3. Να σταματήσει επί τέλους αυτός ο αναχρονιστικός θεσμός, κατάλοιπο της τουρκοκρατίας.
4. Αιματοδοτεί σε υπερβολικό βαθμό τους γυρολόγους.
5. Εμπορεύονται είδη ευτελούς αξίας και ποιότητας.
Το ζήτημα αποκτά πολιτικά χαρακτηριστικά: (αντιγράφω από το blog).
Νυν αντιδήμαρχος για να κατεβεί με το ψηφοδέλτιο Γιολδάση είχε βάλει δυο αδιαπραγμάτευτους όρους:
1. Αντιδημαρχία.
2. Επιστροφή της εμποροπανήγυρης κατά μήκος της Μπιζανίου.
Ανεξάρτητα από την προσωπική γνώμη που μπορεί να έχει ο καθένας υπάρχει ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί:
Πηγαίνει κόσμος στο παζάρι και γιατί;
Αν η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι ναι, τότε σαν κοινωνία είμαστε υποχρεωμένοι να δούμε τους όρους διεξαγωγής του παζαριού, και όχι να το καταργήσουμε. Με στόχο να διευκολύνονται οι πολίτες που "πηγαίνουν" στο παζάρι, αλλά και η πόλη στο σύνολό της να "κερδίζει" από αυτή την διαδικασία.
Να το διατυπώσω με ένα διαφορετικό τρόπο:
Έστω ότι η πλειοψηφία των κατοίκων της πόλης, ή ακόμη καλύτερα του Δήμου δεν θέλει πλέον να γίνεται το παζάρι. Και έστω ότι υπάρχει μια μικρή μειοψηφία η οποία ζει μέσω αυτών των παζαριών πουλώντας την πραμάτεια τους ή χρησιμοποιεί το παζάρι για να προμηθευτεί απαραίτητα για την διαβίωσή της προϊόντα σε χαμηλές τιμές.
Ποια είναι η ευθύνη της πλειοψηφίας; Να επιβάλει την άποψή της ή να προστατεύσει την πόλη ΚΑΙ να υποστηρίξει την ανάγκη της μειοψηφίας;
Στους καιρούς που περνάμε θα σηκώσουμε την σημαία: "Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΟΥ Η ΖΩΗ ΜΟΥ" ή θα φροντίσουμε κάθε πράξη μας να υποστηρίζει την πόλη και την κοινωνική συνοχή;
Είναι προφανές ότι δεν είναι πρόθεση αυτού του κειμένου να δώσει πλήρης απαντήσεις σε αυτά τα θέματα. Απλώς να εγείρει κάποια ζητήματα που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας.
Τι γίνεται σε άλλες περιοχές, εκτός της χώρας μας;
Στην Φλωρεντία για παράδειγμα.
Πραματευτές απλώνουν την "ευτελή" πραμάτεια τους σε πρόχειρους πάγκους. Τι κάνουν οι δικοί μας περίλαμπροι έμποροι; Πάνε και αγοράζουν σωρηδόν αυτή την "ευτελή" πραμάτεια και την μοσχοπουλούν στην Ελλάδα σαν Ιταλικά ρούχα.
Αλλά και εντός της χώρας, για παρόμοια θέματα.
Οι γειτονιές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα έχουν Λαϊκή Αγορά. Αν σταματήσουμε το παζάρι, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΛΑΪΚΕΣ; Δεν μπορεί για κάποιο λόγο τις λέμε Λαϊκές.
Σε πολιτικό επίπεδο, γιατί ο Γιολδάσης σύμφωνα με τις καταγγελίες, προτίμησε να συνάψει συμφωνία με αυτούς που θέλουν το παζάρι και μάλιστα μες την πόλη από αυτούς που δεν θέλουν να το βλέπουν στα μάτια τους; Σταμάτησαν ποτέ οι αλληλοκατηγορίες για την οργάνωση και τις υπόγειες δοσοληψίες, είτε το παζάρι γίνεται εντός είτε γίνεται εκτός;
Η γνώμη μου είναι πάρα πολύ απλά ότι πρέπει να βρούμε τους δρόμους μέσα από αυτό που πράγματι είμαστε, για να γίνουμε καλύτεροι, για να βοηθήσουμε την πόλη μας, και τους συνανθρώπους μας. Χωρίς κορώνες και κραυγές αλλά με ειλικρινή συζήτηση και αλληλοσεβασμό.
ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ.
Γιατί όπως έγραψε και ο Μιλτιάδης:
"Επικρατεί πλέον η λογική: Γιατί εκείνος και όχι και εγώ.
Είδατε πουθενά υπηρεσίες του Δήμου να ελέγχουν; Όχι.
Και ακόμη είδατε πουθενά αντιπολίτευση. Όχι μόνο η παρουσία της στο Δήμο εξαντλείται στις συνεδριάσεις στα Δημοτικά συμβούλια αλλά και εκεί πάνε εντελώς απροετοίμαστοι."
Αν ήταν μόνο για το παζάρι η κακοδαιμονία…
Δυστυχώς η ίδια λογική για όλα.
Και όχι μόνο στην πόλη μας.
Θα αλλάξουμε ποτέ;
"Μέσα λοιπόν από αυτό το πρίσμα ορώμενα τα όποια συμβάντα, ο όρος του σαλτιμπάγκου καθολικεύεται … Και θα ήταν ο,τι το χειρότερο."
Του Βενιζέλου βοηθούντως ο οποίος, γέννημα θρέμα του ΠΑΣΟΚ είναι "μόνο τρείς μήνες υπουργός" και ως εκ τούτου δεν γνωρίζει τίποτε για τα μεταπολιτευικά εγκλήματα τα οποία όπως λέει και η Βασούλα κλήθηκε ο καημένος να αντιμετωπίσει αν και αθώος του αίματος.
Δυστυχώς ναι, οι ίδιοι οι σαλτιμπάγκοι και όχι απλώς η άδικη πρόσαψη του όρου, εξακολουθούν και Θριαμβεύουν. Και αυτό είναι ό,τι το χειρότερο.
Για το στρατόπεδο μην ανησυχείτε.
Ήδη η αντιπολίτευση, μεγάλη και μικρή ετοιμάζει πυρετωδώς σχετική εισήγηση. Ο καθένας μόνος του γιατί οι απόψεις διίστανται. Αλλά ελπίζουν στο υψηλό επίπεδο συζήτησης στο Δημοτικό Συμβούλιο για να βρεθεί κοινός τόπος.
Η πλειοψηφία, πάντα πιό οργανωμένη και πιό μέσα στα πράγματα, έχει ήδη εντάξει το ζήτημα στα πλαίσια του πενταετούς προγράμματος ανάπτυξης με το οποίο ήδη βαδίζει ο Δήμος, όπως και με το ΓΠΣ.
ΥΓ.
Όποιος νομίζει ότι δεν γίνονται εδώ και καιρό συζητήσεις για το φιλέτο πλανάται πλάνην οικτρά.
Δημοσίευση σχολίου