ΤΟ SMS.

Πρίν από καιρό έχασε τη μάνα του.Απο τότε κάθε μέρα πηγαίνει στον τάφο της.Σήμερα του έτυχε αναπάντεχη συνάντηση.Καθώς γυρνούσε,ένα περιπολικό του έκλεισε το δρόμο.Ένας νεαρός αστυνομικός,φορώντας μάσκα και γάντια βγήκε από το αυτοκίνητο.Τον πλησιάζει.Καλημέρα.’’Δείξε μου το sms.To SMS;Ω…ναι!Το SMS.Σήμερα είχε ξεχάσει τελείως την απαγόρευση κυκλοφορίας.Είχε βγεί απ’το μυαλό του πως ολάκερος ο πλανήτης έχει μπεί σε μια πρωτόγνωρη φάση.Κόμπιασε.Δεν έχω στείλει.Του απαντά ο αστυνομικός.Μα καλά φευγεις έτσι χωρίς να σκεφτείς να στείλεις ένα sms;Και πάς στο μνήμα;Να απάντα.Αυτό το κάνω κάθε μέρα.Και τι πας και κάνεις κάθε μέρα στο μνήμα;Τον κοιτάζει ίσια στα μάτια του.Όσο φαίνονται πάνω απ’τη μάσκα.Τον ζυγιάζει.άκου φίλε του λέει.Πάω αλλάζω το φιτίλι από το καντηλάκι.Προσθέτω λάδι,κάθομαι λίγο στο κάτω μέρος του μνήματος,κοιτάζω τη φωτογραφία της.Ακούω…βουβά.Πώς ξημέρωσες;Κοιμήθηκες καλά το βράδυ;Πόνεσες κάπου;Να προσέχετε μέχρι να περάσει κι αυτή η μπόρα.Να… λέει τα δικά της.Σαν μάνα.Συγχώρα με.Σήμερα δεν ξέρω .Δέν είχα μυαλό να στείλω sms.Εσύ κάνε το καθήκον σου.Κόψε μου κλήση.Δε θα μου λείψουν τα 150 ευρω.Η μάνα μου λείπει.Γυρνά ο αστυνομικός απότομα,μπαίνει στο περιπολικό.Όλα εντάξει;Τον ρωτάει ο οδηγός.Όλα…είπε εκείνος χωρίς να τον κοιτάξει.Και το περιπολικό χάθηκε στη στροφή του δρόμου.